غلامحسین مظلومی درگذشت

آواتار امیر حسین اسلامی
غلامحسین مظلومی درگذشت
توسط   امیر حسین اسلامی   ۳۴۵۳ روز قبل
غلام حسین مظلومی هم مثل ناصر خان حجازی آسمانی شد.






خیلی دوست داشتم تاپیکی بزارم در مورد بهبود وضعیت غلامحسین خان ولی متاسفم که این تاپیک رو مجبور شدم بزارم.این مصیب رو به همه ی استقلالی های عزیز تسلیت میگم و از خدا برای خانواده و همه ی هواداران آبی دل و جامعه ی فوتبال آرزوی صبر جمیل دارم.
واقعا از بزرگان استقلال بود و مثل ناصر حجازی و منصور پور حیدری حق پدری به گردن استقلال داشته.
افتخارات این مرد بزرگ :
قهرمانی ۳ دوره جام میلز هندوستان با تیم استقلال
اقای گلی جام میلز هندوستان با ۲۶ گل
بهترین گلزن ۳ دوره از جام تخت جمشید
بهترین گلزن باشگاه‌های آسیا با ۹ گل زده
بهترین بازیکن اسیا در سال ۱۹۷۴ در مسابقات المپیک آسیایی تهران
آقای گلی در المپیک آسیایی تهران با ۵ گل
۲ دوره قهرمانی و کسب مدالهای طلا در جام ملتهای آسیا همراه با تیم ملی ایران
قهرمانی وکسب مدال طلا با تیم ملی در المپیک آسیایی تهران
یک دوره قهرمان جام قهرمانان باشگاه های اسیا با تیم استقلال(تاج سابق)
زننده تنها گل تیم ملی ایران به تیم ملی کوبا در المپیک مونترال کانادا ۱۹۷۶
حضور در ۲ دوره مقدماتی جام جهانی ۱۹۷۴ آلمان غربی و ۱۹۷۸ آرژانتین
بالاترین میانگین گل ملی ایران با به ثمر رساندن 0/77 گل در هر بازی
بهترین گل زن تاریخ لیگ تخت جمشید با ۶۵ گل
۲ دوره اقای گلی مسابقات جوانان اسیا
بهترین گل زن باشگاه استقلال در شهراورد تهران با ۵ گل (همراه با علی جباری)
آقای گل جام ملت های اسیا ۱۹۷۶



آواتار علیرضا جوادیان
توسط   علیرضا جوادیان   ۳۴۵۳ روز قبل
خدا رحمتش کنه و به خانواده اش صبر باز هم یکی از اسطوره هامون را از دست دادیم
آواتار علیرضا جوادیان
توسط   علیرضا جوادیان   ۳۴۵۳ روز قبل
سلام ای غروب غریبانه دل   *****  سلام ای طلوع سحرگاه رفتن
سلام ای غم لحظه های جدایی  *****    خداحافظ ای شعر شبهای روشن
خداحافظ ای شعر شبهای روشن  *****    خداحافظ ای قصه عاشقانه
خداحافظ ای آبی روشن عشق  *****  خداحافظ ای عطر شعر شبانه
خداحافظ ای همنشین همیشه   *****  خداحافظ ای داغ بر دل نشسته
تو تنها نمی ماني ای مانده بی من *****    تو را می سپارم به دلهای خسته
تو را می سپارم به مینای مهتاب   *****    تو را می سپارم به دامان دریا
اگر شب نشینم اگر شب شکسته  *****    تو را می سپارم به رویای فردا
به شب می سپارم تو را تا نسوزد   *****    به دل می سپارم تو را تا نمیرد
اگر چشمه واژه از غم نخشکد    *****    اگر روزگار این صدا را نگیرد
خداحافظ ای برگ و بار دل من    *****    خداحافظ ای سایه سار همیشه
اگر سبز رفتی اگر زرد ماندم    *****    خداحافظ ای نوبهار همیشه
آواتار محمدحسن ملکی
توسط   محمدحسن ملکی   ۳۴۵۲ روز قبل
خدا رحمتت کنه مرد بزرگ رفتی پیش ناصرخان
آواتار میرودود سیدمحمدی
توسط   میرودود سیدمحمدی   ۳۴۵۲ روز قبل
روح پاکش با امیرالمومنین محشورباد......
آواتار میثم محمدی قراسویی
توسط   میثم محمدی قراسویی   ۳۴۵۲ روز قبل
سرطلایی استقلال،،،،،، سفرت سلامت....
سلام مارو هم به ناصرخان برسان.....
ان شاء الله که قرین رحمت الهی قرار بگیری..
آواتار علیرضا جوادیان
توسط   علیرضا جوادیان   ۳۴۵۲ روز قبل
مید رضا صدر:می گویند معمولا بهترین بازیکن های شیفته های فوتبال آنهایی هستند که در سنین نوجوانی بازی های شان را دنبال کرده اید. همان هایی که با شیفتگی به دویدن های شان خیره شدید. به ضربه ها و گل های شان. به درگیری ها و فریادهای شان. به غم ها و شادی های شان. به عکس های شان. غلامحسین مظلومی برای ما چهارده پانزده ساله های امجدیه اواخر دهه 1340 و اوایل 1350 یکی از آن بازیکنان بود. مهاجمی - کنار صفر ایرانپاک در همان دوره در پرسپولیس -با گل های پرشمار که ضربه هایش هم آمیخته به قدرت بودند و هم زیرکی. هنوز می توانم آلبوم های فوتبالی آن دوران را بیرون بکشم و به امضاهای گرفته شده از هر دو شان خیره شوم و خاطرات نوجوانی را دوره کنم و دوره...غلامحسین مظلومی مهاجم نوک تاج بود. بلند بالا و با اندامی ورزیده که مدافعان مقابلش را عذاب می داد و عذاب. اهمیتی نداشت تاجی بودید یا نبودید، به او نگاه می کردید و می دانستید مهاجمی انکار ناپذیر است. یکی از بهترین گلزن های عصر خود که بی اعتنا به خشونت حریفان یا شعارهای پرسپولیسی های روی سکوها وظیفه اش را انجام می داد. او را با فرصت طلبی اش تعریف می کردند. با ضربه های تمام کننده اش به توپ های سرگردان در محوطه جریمه. در کورس های ده تا بیست متری بسیار سریع می دوید و ضربه هایش همان چیزی بودند که تمام کننده خوانده می شدند. هم با پا گل می زد و هم با سر.اولین بار عکسش را در نشریه در تاج ورزشی 14 آذر  1347 دیدیم. جایی که او را پسر نوزده ساله آبادانی معرفی کرده بودند که  در تیم های منتخب آبادان و کلنی خوزستان همشهری هایش را مفتون خود کرده. می گفتند احمد هدایت مربی تاج آبادان او را در زمین های باوارده و سده آبادان در حالی که دنبال توپ های چرمی چند لایه سنگین می دویده به جلو رانده و نوید داده " تو روزی کسی خواهی شد". نام آن جوان آبادانی غلامحسین مظلومی بود. غلامحسین مظلومی را زدراکف رایکف کشف کرد. مربی یوگسلاو او را به تیم جوانان دعوت کرد و مظلومی کنار مهدی حاج محمد، جهانگیر فتاحی و حسین باباخانلو در صف مهاجمانش قرار گرفت و با زدن 7 گل در بانکوک رتبه سوم را برای ایران به رامغان آورد. وقتی رایکف در تابستان 1348 او را برای همراهی در سفر به شوروی انتخاب شد خیلی ها تعجب کردند. ولی کمی بعدتر بازی اش برابر مردان بزرگسال و پر زور زسکا مسکو در زمین ناهموار امجدیه - همان شبی که ناصر حجازی درون دروازه یکی از بهترین بازی هایش را انجام داد - نشان داد آماده پرواز بلند شده و پرواز هم کرد. جلو رفت و جلو...وقتی رایکف مربی تاج شد با کنار گذاشتن قدیمی ها او را در خط حمله قرار داد. آن هایی که روی سکوهای امجدیه می نشستند نمی توانستند گل های غلامحسین مظلومی را نشمرند: تاج 4 - دیهیم صفر با سه گل او. تاج 7 - دخانیات صفر با چهار گل او... ولی در دیدار نیمه کاره تاج و پرسپولیس در 17 بهمن 1348 بود که همه او را در میدانی که چهره های سرشناس دوران از همایون بهزادی و محراب شاهرخی و  جعفر کاشانی گرفته تا علی جباری و پرویز قلیچ خانی شناختند. مظلومی بود که در دقیقه 9 از تردید اکبر محمدی بهره برد و دروازه عزیز اصلی را باز کرد. همان دیدار پرهیاهویی که حاج ابوالحسن گل تساوی بخش محمود خوردبین را نادیده گرفت و عزیز اصلی همه طول میدان را طی کرد و آن سیلی تاریخی را بر گوش مرد سیاه پوش نواخت و دیدار او نیمه کاره ماند... بعدها جایگاه تاریخی غلامحسین مظلومی در دیدارهای تاج / استقلال - پرسپولیس نادیده گرفته شد، در حالی که تک گل برادرش پرویزمظلومی در مهر ماه 1362 پس از انقلاب به دلیل هجوم حیرت آور تماشاگران به سکوها مورد اشاره قرار گرفت. بارها و بارها. غلامحسین مظلومی بود که طی تساوی یک - یک دو تیم در 1350 - دیداری که توفیق بهرامف آن را سوت زد  - گل تاج را در نیمه اول وارد دروازه عزیز اصلی و صفر ایرانپاک در واپسین لحظات ضربه تساوی بخش را نواخت. او بود که در پیروزی 2-1 پرسپولیس در 1352 تک گل تاجی ها را زد و در پیروزی 3-1 تاج در بهار1354 او بود که دو گل را به ثمر رساند. حتی سال 1352 که پرسپولیس در آن نبرد تاریخ 6 گل به تاج زد و با بهترین خط حمله به عنوان تیمی بی شکست قهرمان جام شد، غلامحسین مظلومی بود که با 15 گل عنوان بهترین گلزن را کسب کرده بود. با پاس او بود که حسن روشن دروازه بهرام مودت را در خرداد 1353 باز کرد و پیروزی یک - صفر تاج را برابر پرسپولیس رقم خورد.غلامحسین مظلومی مرد دیدارهای بین المللی هم بشمار می رفت و مایه تاسف است فقط  فیلم دو گلی که او به کره جنوبی در دیدارهای آسیایی 1974 زده برجای مانده. دو گل دیرهنگام برابر حریفی سرسخت که خوشبختانه در همین حد هم بازتابنده قدرت و و طراوت او هست و می توانیم بارها و بارها تماشایش کنیم. بی ترحم بودنش برابر مدافعان را پیشترها در شهریور 1349 طی پیروزی با 8 گل برابر سیلانی ها در امجدیه دوره کرده بودیم. همان شبی که او 4 گل زد و علی پروین 3 گل. وقتی تاج سال 1349 با پیروزی بر هاپوئل قهرمان آسیا شد او یکی از آبی پوش ها بود. آن سال ها تاج راهی مالزی می شد و در جامی تحت عنوان میلز شرکت می کرد و جام میلز  پاییز 1350 با 7 گل او طی 4 دیدار به تاج تعلق گرفت. وقتی بایرن مونیخ در تیر 1351 به تهران آمد و 2-6 خرد شد یکی از گل ها را او زده بود. او بود که در آستانه المپیک 1972 در دیدار تدارکاتی برابر تیم فرانسه که میشل پلاتینی یکی از بازیکنانش بود 2 گل زد تا ایران 4-3 پیروز شود.وقتی دیدارهای مقدماتی جام جهانی 1978 آغاز شد او بهترین گلزن نوک حمله ما بشمار می رفت. در نخستین دیدار که با سه گل عربستان را ریاض خرد کردیم دو گل از سه گل ما را او زد. هنوز می توانیم تصویری که سنگر عربستان را فتح کرده و به سوی نیمکت کنار زمین می دود به یاد آوریم. نیمکتی که حشمت مهاجرانی، اصغرشرفی و پرویز قلیچ خانی برایش دست می زنند و غلامحسین مظلومی سبکبالانه به سوی شان می دود. ولی آن روز آخرین نقطه اوج زندگی حرفه ای اش هم بود. کمی بعد مصدوم شد و از همراهی تیم در ادامه دیدارهای مقدماتی بازماند. نتوانست در جام جهانی 1978 که عصاره فوتبال دهه 1350 ایران بود به میدان رود، در حالی که یکی از مردان کلیدی آن فوتبال در آن عصر بشمار می رفت و حضورش - اگر همان غلامحسین مظلومی بود که می شناختیم  - نیش زهردارتری به مهاجمان مان می بخشید که نبخشید.غلامحسین مظلومی مهاجم بزرگ آبی پوش های تهران در 23 دی 1328 در آبادان زاده شد و در 28 آبان 1393 در تهران پس از مبارزه طولانی با سرطان وداع کرد و رفت. شش سال پیشتر در 1387 صفر ایرانپاک شمایل سرخپوش های آن دوران که موازی با مظلومی دروازه ها را می گشود مغلوب این بیماری لعنتی شده بود... و خاطره های شان ما را نشانه می روند و نشانه.
آواتار سمانه علیزاده
توسط   سمانه علیزاده   ۳۴۵۲ روز قبل

خدا بیامرزتش.به همه استقلالیا تسلیت میگم.
آواتار zahra*ss*7777 4444*777
توسط   zahra*ss*7777 4444*777   ۳۴۵۲ روز قبل
نوشته شده توسط: سمانه علیزاده

انگار ملائک تو را میان بوسه هایی که برای خدا فرستادم دزدیدند. عطر برگ های لیمو ، درخت توت ، کنار گارم زنگی و زیتون و میوه های کال درخت انبه باغ ها را چه زود به فراموشی سپردی؟!
چگونه توانستی آن همه خاطره را در یک لحظه تمام کنی.
همه را می بینم اما جزء تو که خاطره ای شدی ماندگار برای قلب هایی که منتظرت هستند.
گناه آسمانی که تورا به آغوش کشید و باخود برد را هرگز نخواهیم بخشید تو میان بودنت و یادت ، یادت را برایمان گذاشتی و بودنت را افسانه ساختی....
در گذشت اسطوره ی آبـــــــیها و سر طلایی فوتبالمون رو به همه ی عزیزان تسلیت میگم...
غــــــلام حســـین مظلومی عزیز همیشه تو دلامون باقی می مونی....روحش شاد و یادش گـــــــرامی

آواتار حسن یارمحمدی
توسط   حسن یارمحمدی   ۳۴۵۲ روز قبل
روحت شاد افتخار باشگاه استقلال
اولین دربی بدون تو برای همه سخته
آواتار لیلا جوکار
توسط   لیلا جوکار   ۳۴۵۱ روز قبل
من هم در گذشت اسطوره سرطلایی استقلال کبیر و تیم ملی رو به خانواده مظلومی و همه طرفدارای استقلال تسلیت میگم. توی این شب جمعه برای همه درگذشتگان به خصوص مرحوم حجازی ، پاشایی و مظلومی ارامش روح وآمرزش گناهان رو از خدا میخوام....


اسطوره های متعصب استقلال کنار هم...
آواتار حسین امیری
توسط   حسین امیری   ۳۴۵۰ روز قبل
خیلی دلم گرفته.
اسطوره تیممون رو از دست دادیم.
اسطوره صدامونو هم از دست دادیم.
غلام حسین خان یادت همیشه زنده است کنار ناصر خان
صمیمانه تسلیت میگم به همه​ 
آواتار مرضیه غلامی
توسط   مرضیه غلامی   ۳۴۵۰ روز قبل
خدا رحمتشون کنه و با خوبان و صالحان محشور بشن 
امیدوارم با برد در دربی روحشون شاد بشه