من ان گلبرگ مغرورم که میمیرم ز بی ابی

ولی با خفت و خواری پی شبنم نمیگردم

من اون خاکم به زیر پا ولی مغرور مغرورم

به تاریکی منم تاریک ولی پرنور پرنورم

اگه گلبرگ بی ابم به شبنم رو نمیارم

اگه تشنه تو خورشیدم به سایه تن نمیکارم

من اون دردم که هر جایی پی مرهم نمیگرده

چه غم دارم اگر دنیا به کام من نمیچرخه

من اون عشقم که با هرکس سر سفره نمیشینه

من اون شوقم که اشکامو به جز محرم نمیبینه

اگه من ساقه خشکم به دریا دل نمیبندم

اگه بارون پربارم به صحرا دل نمیبندم

تقدیم به روح پاک و بی الایش ناصر حجازی عزیز