بعد از سیدصالحی و صادقی، روانخواه هم نامه نوشت !

بعد از اینکه سیدصالحی و صادقی برای استقلال نامه نوشتند نوبت به روانخواه رسید تا برای استقلال نامه بنویسد. متن نامه روانخواه این است:
«اتفاقی که فکر نمی‌کردم روزی رخ بدهد و برخلاف میل باطنی‌ام بود، سرانجام روی داد و من به ناچار از تیم محبوبم استقلال جدا شدم. چهار سال قبل بود که در اوج جوانی گام به این تیم بزرگ گذاشتم . تیمی که افتخارات بسیاری دارد و یکی از پرطرفدارترین تیم‌های آسیا نیز به حساب می‌آید. در استقلال روزهای شیرینی را سپری کردم و از این همه هوادار که حامی پیراهن آبی بودند به خود می‌بالیدم.
ایام تلخی نیز در استقلال داشتم که شامل مصدومیت‌هایم بود و از بخت بد آسیب‌دیدگی‌هایم اجازه خدمت رسانی بیشتر به استقلال را از من گرفت اما در تک تک لحظاتی که با پیراهن استقلال در زمین حضور داشتم با همه وجود تلاش کردم و یکی از افتخاراتم نیز این است که با گلزنی در دو دیدار پیاپی مقابل پرسپولیس لبخند را بر روی لب هواداران نشاندم اما ‌ای کاش باشگاه استقلال با کسی که زانوانش را برای این تیم گذاشته حرفه‌ای‌تر رفتار می‌کرد.‌ای کاش استقلال باشگاه‌های اروپایی را در برخورد با بازیکن مصدومشان الگو قرار می‌داد.»
در بخشی دیگر از این نامه آمده است: «تمایلی به رفتن از تیم محبوبم نداشتم اما پس از پایان فصل اتفاقاتی روی داد و قول‌هایی داده شد که به واقعیت نپیوست.
فقط به هواداران عزیز تیم محبوبم می‌گویم اینکه فصل آینده پیراهن استقلال را به تن ندارم ناخواسته بوده و من باعث جدایی‌ام از استقلال بزرگ نیستم. در واقع مجبور به ترک تیم مورد علاقه‌ام شدم که این مساله دلخوری و ناراحتی‌ام را هم در پی داشت اما از آنجا که نام استقلال از همه ما به مراتب بزرگ‌تر است به خاطر استقلال نارضایی‌های شخصی را به فراموشی می‌سپارم و برای این تیم بزرگ و پرطرفدار آرزوی موفقیت و افتخارآفرینی دارم و امیدوارم بازهم پوشیدن پیراهن استقلال نصیبم شود.
استقلال و هوادارانش همواره برای من محترم و دوست داشتنی هستند و هرگز رنگ لطف و محبت آنهایی که در گرما و سرما به حمایت از این تیم پرداختند از دلم پاک نمی‌شود. از مدیران و مربیان باشگاه سایپا نیز کمال تشکر را دارم که به من اعتماد کردند و همه سعی و تلاش من این است که بتوانم به بهترین نحو ممکن جواب اعتماد آنها را در زمین مسابقه بدهم.»