اینکه استقلال در حضور حدود ۵۵ هزار تماشاگر خودى نسبت به یک تیم شهرستانى برترى هایى داشته باشد طبیعى است اما اگر بتواند از این برترى ها استفاده کند کار مهمى صورت داده است. استقلال اگر یک مهاجم گلزن داشت به راحتى ۳ امتیاز دیدار با برق را کسب مى کرد اما در این دیدار برهانى، اکبرپور، و حتى مجیدى دوباره به روزهاى اوج! خود برگشتند و مسابقه گل نزدن راه انداختند به طورى که تنها گل این تیم هم توسط مدافع حریف به ثمر رسید و این صمد زارع بود که دروازه تیمش را باز کرد.
***
در دیدار با برق شیراز قلعه نویى بازهم یک تعویض کلیشه اى انجام داد. یکى به میدان فرستادن على علیزاده که انگار فقط و فقط براى اوت پرتاب کردن به میدان مى رود و کار دیگرى اساساً در شرح وظایف او نیست اما جالب اینجاست که وقتى کار گره مى خورد قلعه نویى او را به میدان مى فرستد و سیستم بازى هم خود به خود عوض شده و همه چیز معطوف به پرتاب هاى بلند علیزاده مى شود! اى کاش قلعه نویى در این مورد یک تجدید نظر اساسى صورت دهد و در ضمن اگر قصد استفاده از تقى پور را دارد در همان خط دفاعى از او بهره ببرد.
***
سرمربى استقلال مى توانست در روز بازى با برق تصمیمات مناسب ترى اتخاذ نماید. مثلاً مى شد مجتبى جبارى را که به خاطر بازى تیم ملى خسته بود، از نیمه دوم به میدان فرستاد و از حسین کاظمى استفاده کرد. درآن صورت اکبرى یک خط جلوتر بازى مى کرد و چه بسا شاید اگرجبارى ۴۵ دقیقه بازى مى کرد مفید تر بود. مورد دیگر اینکه باید از قلعه نویى پرسید دلیل خرید بازیکنانى چون عباسفرد و میلاد نورى در فصل نقل و انتقالات چیست؟ آیا میلاد نورى نباید حتى ۱۰ دقیقه بازى کند؟ پس اگر اینطورى است چرا او را جذب کردند؟ آیا این کار در راستاى پر کردن لیست صورت گرفته بود؟
***
امیر قلعه نویى کلاً استقلال را خوب مى شناسد و خوب هم ارنج مى کند. او حتى مقابل برق هم مى توانست مربى برتر میدان لقب بگیرد و تیمش را برنده کند اما کمى دچار بدشانسى شد و البته چند اشتباه هم داشت. اشتباهاتى که براى بازى هاى بعدى حتماً باید به حداقل برسد تا استقلال به جمع مدعیان جدى قهرمانى اضافه شود وگرنه هیچ بعید نیست حتى دوران افت دوباره این تیم را هم شاهد باشیم.