از ابتدای فصل ضعف خط دفاعی استقلال مشهود بود. همان زمانی که حمید عزیززاده به تنها مدافع ذخیره استقلال تبدیل شد، استقلال با یک مدافع ذخیره نه‌چندان آماده به مصاف حریفان رفت و البته برخی مواقع میثم حسینی هم در مرکز خط دفاعی به میدان رفت تا کمبود بازیکن در این نقطه از زمین برای استقلال به وضوح مشاهده شود.
با فرا رسیدن زمان نقل و انتقالات نیم‌فصل تصور می‌شد مسوولان استقلال در اولین اقدام یک مدافع میانی مستحکم جذب کنند تا پژمان منتظری و حنیف عمران‌زاده در خط دفاعی با آسودگی خیال به میدان نروند. حالا که چند روزی از نقل و انتقالات زمستانی می‌گذرد مسوولان استقلال هنوز موفق به جذب یک مدافع مرکزی نشده‌اند. بعد از اینکه جی لوید ساموئل ترجیح داد با استقلال قرارداد همکاری امضا نکند دیگر نشنیده‌ایم که مسوولان این تیم برای جذب یک مدافع جدید تلاش کنند. این درحالی است که فتح‌ا...زاده و همکارانش با وجود حضور چند مهاجم سرشناس، یک مهاجم خارجی به خدمت گرفتند و حالا قرار است خلعتبری را هم جذب کنند. این موضوع نکته‌ای عجیب است در خریدهای نیم‌فصل استقلال. تیمی که مدافع مرکزی ندارد مهاجم می‌خرد تا علامت سوالی پر رنگ پیش روی روند خریدهای استقلال قرار بگیرد.
از مسوولان استقلال این سوال را داریم که یک تیم چگونه باید در سه جام مهم شرکت کند، آن‌هم فقط با دو مدافع ثابت که ذخیره‌ای در حد و اندازه خود ندارند؟ آیا این موضوع و عدم جذب یک مدافع جدید در نهایت به استقلال ضربه نخواهد زد؟
در فرصت باقیمانده تا پایان زمان نقل و انتقالات، مسوولان استقلال باید توجه ویژه‌ای به جذب یک مدافع مرکزی مستحکم داشته باشند، در غیر این‌صورت آینده موفقی در انتظار آبی‌ها نخواهد بود. آینده‌ای که نمی‌توان با وجود دو مدافع همیشه ثابت و یک مدافع نه‌چندان آماده آن را تضمین کرد.