مصائب قلعه نویی در سالی که گذشت !

وقتی یک مربی تیم سیزدهم جدول را تحویل می‌گیرد و کمتر از یک سال دو عنوان قهرمانی برایش کسب می‌کند، کوچکترین بهانه‌ای برای تغییر دست مدیران باشگاه نمی‌دهد. روزی که امیر قلعه‌نویی با غلبه بر پگاه جام حذفی را بالای سر برد، خیلی‌ها مدعی شدند این موفقیت اتفاقی و مقطعی بوده است.هر چند او سابقه روشنی در مس کرمان داشت .

شروع ناامیدکننده‌ استقلال در لیگ هشتم عده‌ای را نسبت به توانایی‌های امیر قلعه‌نویی مشکوک کرد. بعد از شکست سنگین در قم عده‌ای دست به قلم شدند و از سیستم دفاع سه نفره‌ای و اتکای زیاد تیم به سانتر از جناحین انتقاد کردند. این آغاز مشکلات امیر در استقلال 88 – 87 بود، در چند روز اول او در مقام پاسخگویی برآمد و از سیستم بازی استقلال دفاع کرد اما توضیحات او منتقدان را قانع نکرد و روزی نبود که در صفحات روزنامه‌ها انتقاد از شیوه بازی استقلال جایی نداشته باشد.
مدیرعامل وقت استقلال هم که پس از ناکام ماندن ناصر حجازی و فیروز کریمی مجبور شده بود پشت انتخاب هواداران استقلال پنهان شود، کم‌کم قد علم کرد و به صف منتقدان پیوست. فتح‌ا...زاده وقتی وارد استقلال شد، تیم تحت هدایت صمد مرفاوی صدرنشین بود، اما نه تنها آن سال قهرمانی از دست رفت، بلکه فصل بعد هم او ضعیف‌ترین استقلال تاریخ را بست تا به محض ورود استقلال 87 به چالش او متهم ردیف یک شناخته شده و از کار بیکار شود. حاجی این فرصت را پیدا نکرد که بگوید:«دیدید مشکل استقلال من نبودم.» چون به محض خروج او از سیستم ناگهان استقلال متحول شد و بی‌امان به حریفان تاخت و در هر بازی جشنواره گل به راه انداخت. در حالی که استقلال خیلی زود از مکان هفدهم جدول به صدر رسید خیلی‌ها بیکار ننشستند و از هر فرصتی برای ضربه زدن به امیر قلعه‌نویی و تیم او استفاده کردند.
علی دایی، سرمربی وقت تیم ملی بازیکنان استقلال را در اختیار باشگاه نگذاشت تا خیلی زود مقابل هواداران آبی قرار بگیرد.
جنگ لفظی او با موفق‌ترین سرمربی لیگ در برنامه نود تا حدود زیادی از مقبولیت عام علی دایی کاست، او ثابت کرد با شخص امیر قلعه‌نویی مشکل دارد که اگر جز این بود انتقاد از عملکرد امیر در تیم ملی که به چندین ماه قبل برمی‌گشت، لزومی نداشت. استقلال با قدرت به کار خود در لیگ ادامه می‌داد که شایعه مذاکره قلعه‌نویی و دستیارانش با بازیکنان حریف توسط دشمنان او مطرح شد. آقایان مدعی بودند دلیل موفقیت استقلال این است که قبل از هر بازی با بازیکنان شاخص حریف مذاکره صورت می‌گیرد که در قبال ضعیف بازی کردن مقابل استقلال فصل بعد به این تیم منتقل می‌شوید! البته این ادعا هم مثل ادعای دوپینگ بازیکنان استقلال خیلی زود در نطفه خفه شد.
از ناحیه بازیکنان هم امیر قلعه‌نویی در فصل گذشته با مشکلات عدیده‌ای روبه‌رو بود. مجتبی جباری از ابتدای کار چند بار بنای مخالفت گذاشت و دست آخر هم به صورت علنی توی کار سرمربی تیم گذاشت. او چند بار سعی کرد بازیکنان را علیه قلعه‌نویی با خود همراه کند که البته محبوبیت امیر مانع از این کار شد.
در طول فصل میثم منیعی و سیاوش اکبرپور هم چند بار جسته و گریخته در مصاحبه‌هایشان به انتقاد از روش بازی استقلال پرداختند. درگیری منیعی در فرودگاه با محمدنوری‌فر، روابط عمومی باشگاه که باز هم به امیر قلعه‌نویی منتسب شد هم حاشیه‌های زیادی برای استقلال ایجاد کرد.
فرهاد مجیدی هم که از نیکمت‌نشینی ناراحت بود پروژه براندازی فرم را در استقلال پیاده کرد و کمتر در انظار عمومی علیه قلعه‌نویی موضع گرفت. در این فصل امیر قلعه‌نویی با برنامه‌های ورزشی تلویزیونی هم به مشکل برخورد. او از بهرام شفیع و برنامه ورزش و مردم به دلیل عملکرد بعد از جام ملت‌های آسیا دلگیر بود و چند بار هم به طور واضح و آشکار علیه عادل فردوسی پور و جهانگیر کوثری موضع گرفت.
مشکل قلعه‌نویی و کوثری پس از داستان فابیو بلا علنی شد. در انتهای فصل مصایب امیر در استقلال به اوج رسید. موقعیت‌های گل توسط برهانی و اکبرپور یکی پس از دیگری به هدر رفت تا استقلال در چند بازی نتیجه نگیرد. همین بهانه‌ای بود برای کسانی که به کمین نشسته بودند.
ابتدا زرینچه مدعی تبانی قلعه‌نویی شد و بعد مایلی‌کهن به صدور بیانیه پرداخت. هر چند در نهایت این دو نفربودند که متضرر شدند اما استقلال هم روزهای بحرانی را پشت سرگذاشته تا جایی که قهرمانی این تیم به معجزه شبیه شد. پس از قهرمانی استقلال با امیر قلعه‌نویی همگان پذیرفته که او بهترین گزینه برای هدایت آبی‌ها بوده و در صورت داشتن وقت بیشتر حتی می‌تواند این تیم را در آسیا هم موفق کند، الا واعظ آشتیانی! چند روز بعد از قهرمانی، او مقابل قلعه‌نویی جبهه گرفت و مشخص شد در این مدت امیر علاوه بر نبرد با حریفان بیرونی، حریفانی از درون هم داشته که باید آنها را مغلوب می‌کرده. نگاهی گذرا به اتفاقات این فصل ما را به این باور می‌رساند که قلعه‌نویی برای قهرمانی استقلال مشکلات ریز و درشت زیادی داشته و با این نگاه ارزش کار او چند برابر می‌شود.