پژمان نوری سرآمد همه بازیکنان چند پسته استقلال محسوب می‌شود که امیر
قلعه‌نویی به همین دلیل او را در تیمش حفظ کرد. نوری در خط میانی به جز
هافبک راست همه پست‌ها را تجربه کرده است. او می‌تواند هافبک دفاعی باشد،
هافبک چپ باشد، گوش چپ هم بازی کند و حتی اگر لازم شد پلی‌میکر هم باشد.
اوج هنر نوری اما این است که هرگاه تیمش با کمبود نفرات در پست دفاع
مواجه می‌شود در این پست هم به میدان می‌رود. نوری را در استقلال بارها
دفاع چپ دیده‌ایم اما او زمانی که پیراهن پرسپولیس را می‌پوشید گاهی دفاع
وسط هم بود. قلعه‌نویی با تمدید قرارداد نوری در واقع خیال خود را برای
روزهای نداری راحت کرد و همانطور که این روزها می‌بینیم استقلال با وجود در
اختیار نداشتن عمران‌زاده و صادقی اما با بن‌بست در این نقطه مواجه نشده و
نوری را به یکی از ارکان خط دفاعی بدل کرده است، حتی در روزی که نه مگویان
در دسترس است و نه یعقوب کریمی.
هاشم بیک‌زاده دیگر بازیکنی بوده که قلعه‌نویی در پست‌های گوناگون او
را مورد آزمایش قرار داده است. هاشم را به جز پست دفاع چپ در پست‌های هافبک
چپ، دفاع و هافبک راست و این اواخر در پست دفاع میانی دیده‌ایم.
حنیف عمران‌زاده مصدوم نیز گاهی عصای دست قلعه‌نویی در خط آتش بود.
سرمربی استقلال هرگاه به سد بزرگی برخورد می‌کرد حنیف را به خط حمله می‌برد
تا این مدافع علاوه بر هنری که در این پست دارد بتواند در خط حمله هم مدد
استقلال باشد. در تیم‌های قلعه‌نویی معمولا شاهد چنین بازیکنانی هستیم اما
در استقلال این فصل او بیش از همه دوران‌ها به دنبال جذب بازیکنانی بوده که
در پست‌های گوناگون قادر به بازی بوده‌اند.
آندرانیک تیموریان، خسرو حیدری، میلاد فخرالدینی، یعقوب کریمی، محمد
قاضی و حتی آرش برهانی دیگر بازیکنانی هستند که می‌توانند در پست‌های دیگر
قرار بگیرند و حفره‌های احتمالی به وجود آمده در ترکیب استقلال را به واسطه
مصدومیت‌ها و محرومیت‌ها پر کنند. تیم استقلال با چنین پتانسیلی می‌توانست
در فصل جاری لیگ قهرمانان آسیا هم حرف‌هایی برای گفتن داشته باشد.
اگر تیم کنونی در لیگ آسیا حضور داشت شاید امیر قلعه‌نویی به واسطه
برخورداری از این همه بازیکن چند پسته و هارمونی که تاکنون در استقلال
شاهدیم می‌توانست نتایج بهتری در قیاس با دو فصل پیش رقابت‌های آسیایی نیز
به دست آورد.
استقلال دو فصل قبل با امیرقلعه‌نویی تا آستانه رسیدن به فینال آسیا
هم پیش رفت اما سرانجام به دیدار پایانی راه نیافت. در آن تیم بازیکنان
بزرگی حضور داشتند که اسباب صعود تیم ملی به جام جهانی را هم فراهم کردند.
تیمی که در این فصل در دستان قلعه‌نویی است صاحب همان ویژگی‌ها است؛
بازیکنانی چندپسته و با تجربه که برای قهرمانی یک تیم در آسیا کفایت
می‌کرد.
شاید اگر قلعه‌نویی این تیم را برای فصل آینده نیز حفظ کرده و
بازیکنان جوانی را هم به مجموعه خود اضافه کند در فصل آینده لیگ قهرمانان
آسیا – اگر سهمیه را بگیرد که احتمالش فراوان است - حرف‌های زیادی برای
گفتن داشته باشد.