استقلال در شرایطی که با پیروزی مقابل راه‌آهن تا حدودی از بحران خارج شده بود و به سمتی می‌رفت تا با پیروزی مقابل استقلال خوزستان روزهای بد گذشته را فراموش کند و با آرامش به تعطیلات لیگ برود مقابل استقلال خوزستان متوقف شد تا از رسیدن به برتری دور بماند. آنچه در بازی آبی‌پوشان تهران مقابل هم‌نام اهوازی مشخص بود، اینکه همانند دیدارهای گذشته سیستم دفاعی آبی‌پوشان با مشکلات زیادی روبه‌رو بود و همین امر سبب شد تا عملکرد خوب استقلال در خط حمله تحت تأثیر ضعف دفاعی قرار بگیرد.
استقلال در دیدار روز پنجشنبه مقابل هم‌نام اهوازی عملکرد خوبی در خط حمله داشت. انتقال یعقوب کریمی به خط هافبک و بازیسازی خوب کرار در کنار آمادگی بسیار بالای سجاد شهباززاده سبب شد تا آبی‌پوشان بارها روی دروازه حریف خلق موقعیت کنند و از فرصت‌های خود استفاده خوبی هم داشتند و 4 بار دروازه حریف را باز کردند اما به همان اندازه که استقلال این روزها در خط حمله تأثیرگذار کار می‌کند، در خط هافبک و به خصوص دفاع شکننده است، به شکلی که در هفته‌های گذشته هرگاه حریفان استقلال اراده کردند، توانستند دروازه آبی‌پوشان تهران را باز کنند. این مشکل از داربی خود را نشان داد و از آن به بعد حریفان با آنالیز دقیقی که از عملکرد استقلالی‌ها داشتند به نقطه ضعف این تیم پی بردند و توانستند بازی‌های خوبی مقابل این تیم انجام بدهند.
نکته اسفبار این است که آبی‌پوشان چند هفته‌ای است که از حریفان خود پیشی می‌گیرند ولی نمی‌توانند برتری خود را تا پایان بازی حفظ کنند. مشکل اینجاست که استقلال حریف را تحت فشار قرار می‌دهد و به گل هم می‌رسد ولی آنقدر در امور دفاعی ضعیف است که وقتی حریفان برای جبران گل خورده هجوم می‌آورند با کمترین فشار ممکن می‌توانند دروازه آبی‌پوشان را باز کنند. این مشکل در دیدار استقلال مقابل پرسپولیس، ذوب‌آهن و استقلال خوزستان کاملا مشهود بود و اگر قلعه‌نوعی سیستم دفاعی خود را ترمیم می‌کرد، شاید حالا نه از جام حذفی کنار رفته بود و نه فاصله خود را با سایر مدعیان در بالای جدول تا این حد زیاد می‌دید. نکته قابل توجه اینجاست که قلعه‌نوعی در فصل نقل و انتقالات به دنبال جذب بازیکنان در فاز تهاجمی رفته و فراموش کرده که سیستم دفاعی تیمش با چه مشکلاتی روبه‌رو است.