آبی ها این روز ها کم نقص نشان می دهند . این
تیم که در نیم فصل اول از سازمان دفاعی مناسبی بهره نمی برد در این سه بازی
به شرایط خوبی رسیده و تنها یک گل دریافت کرده که آن هم روی اشتباه فردی
اتفاق افتاده است .
این بدان معنی نیست که ساختار دفاعی استقلال کاملا بی
نقص شده است ولی باید نوشت نسبت به نیم فصل نخست پیشرفت اتفاق افتاده وگرنه
کماکان مشکلاتی در ساختار دفاعی استقلال وجود دارد مانند عدم کاور مناسب
جلوی مدافعین ، فضای پشت بک های چپ و راست و ... . در مجموع می توان نوشت
که استقلال با این شیوه بازی نقیصه حادی ندارد و نیاز هایش برآورده می شود .
جناحین بالانس شده است ، در مواقع لزوم میانه با حضور کرار یا نوری جریان
پیدا می کند ، مشکل تمام کنندگی حل شده است و ... . اما استقلال یک نیاز
دارد ، نیازی که کمتر تا به اینجای کار به چشم آمده است ولی ممکن است در
آینده دردسر ساز شود .
آبی ها وینگر تخصصی ندارند . شاهد هستیم در این بازی
ها از بازیکنان غیر تخصصی در این پست استفاده می شود و مقاطعی نیز برای
رفع این خلأ استقلال سه مهاجمه می شود . حضور وینگر تخصصی در تیم امروزه از
اهمیت بالایی برخوردار است ، به عنوان مثال اگر استقلال بخواهد 1-3-2-4
بازی کند آن وقت ضروری است بازیکن تخصصی این پست را داشته باشد . به یاد
داریم در مقاطعی که استقلال با این سیستم بازی می کرد حیدری به عنوان وینگر
راست به بازی گرفته می شد که نتیجه نمی داد .
بازیکن این پست که در فوتبال
جهان اهمیت بسیار زیادی دارد باید متخصص باشد و استقلال این متخصص را
ندارد. در طول لیگ ممکن است استقلال در شرایط یک بازی خاص به وجود چنین
مهره هایی نیاز پیدا کند و این چالش جدی برای آبی ها خواهد بود . بهنام
برزای به استقلال اضافه شده است و وی تا حدودی دارای خصوصیات بازیکن این
پست است اما برای جا افتادن در تیم بزرگی چون استقلال نیاز به زمان خواهد
داشت . در هر صورت استقلال که روی نوار برد قرار گرفته است باید نگاهی رو
به جلو داشته باشد و از هم اکنون به فکر آینده و چالش های احتمالی باشد