از بهرام خان بعید است

بهرام‌خان دیروز در اقدامی حیرت‌انگیز جلسه‌ای با حسن روشن و آتیلا حجازی برگزار کرد که شائبه‌های فراوانی را به دنبال داشت. از این جهت اقدام او حیرت‌انگیز است که مدیرعامل مو سپید کرده و باسابقه‌ای همچون بهرام خان افشارزاده به دفتر سایت حجازی می‌رود و میهمان منتقدان سرمربی تیمش می‌شود، فارغ از اینکه به چند نکته توجه کرده باشد.
نخست اینکه مدیرعامل استقلال پای حرف‌های حسن روشن می‌نشیند؛ مردی که سال‌هاست به عنوان منتقد درجه یک سرمربی فعلی استقلال یعنی امیر قلعه‌نویی شناخته می‌شود. حال پرسش این است که حسن روشن سوای دوران باشکوه بازیگری‌اش در استقلال و تیم ملی ایران - که عملکردش جای هیچ بحثی ندارد - چه گلی به سر استقلال زده و کدام موفقیت را در کارنامه مدیریتی یا مربیگری‌اش دارد که به استناد آن بتواند راه‌حل خروج از بحران را ارائه کند؟!
عملکرد قلعه‌نویی در یکی دو فصل اخیر سرشار از انتقاد است؛ او نه فصل پیش و نه امسال، هیچ‌گاه نتوانسته استقلال را در جایگاهی که از او انتظار می‌رفته قرار دهد و تصمیماتش به محلی برای نقد او تبدیل شده است. به عنوان نمونه می‌توان به مدیریت بازیکنان در یکی دو سال اخیر اشاره کرد که به واسطه تصمیمات اشتباه قلعه‌نویی، بازیکنان خوب و تاثیرگذاری پیراهن استقلال را از تن درآوردند که نمونه بارز آنها آندو تیموریان است یا هنوز هم منتقدان پاسخ روشنی از سرمربی استقلال درباره خریدهای ناکارآمد این فصل نگرفته‌اند.
با تمام این نقدها و اشتباهات غیرقابل دفاع قلعه‌نویی، مساله این است که استقلال همچنان از شانس قهرمانی در لیگ برخوردار و حتی اگر شانس زیادی برای ربودن جام نداشته باشد، کسب سهمیه آسیایی دور از دسترس نیست و اگر در 4 هفته باقی‌مانده نتایج خوبی کسب کند، می‌تواند مزد زحمات یکساله خود را با کسب سهمیه دریافت کند اما انگار مدیرعامل باتجربه استقلال یعنی بهرام خان افشارزاده شرایط حساس و پرتنش این روزها را خوب درک نمی‌کند که با مخالفان سرمربی جلسه بگذارد و لابد در آن جلسه حرف‌هایی رد و بدل شود که ذهن سرمربی تیم را مشوش و تمرکز بر روی 4 بازی باقی‌مانده از کادر فنی گرفته شود.
افشارزاده این روزها حرف‌هایی پیرامون مسائل فنی تیم می‌زند که در حیطه اختیار و تخصص یک مدیرعامل نیست؛ حتی اگر مدیرعامل بهرام خان مو سپید کرده ورزش با بیش از 40 سال سابقه ورزشی باشد. طبیعی است که امیر قلعه‌نویی پس از شنیدن این نقدها که از سوی مدیر مجموعه که باید در هر شرایطی حامی کادرفنی‌اش تا لحظه آخر باشد، از کوره در برود و متعاقب آن واکنش نشان دهد که این واکنش هر چه باشد، بر عملکرد فنی استقلال به لحاظ روانی تاثیر منفی خواهد گذاشت. نتیجه‌اش می‌شود فضای ملتهب و متشنج تمرین روز گذشته که علیه روشن و حاج رضایی شعارهایی سر داده شود. آیا در چنین فضایی می‌توان برای موفقیت کار کرد؟
نکته دوم، باز هم در مورد بهرام خان است که حتما آبرو و اعتبارش را بیش از هر کس دوست دارد؛ او چه مدافع قلعه‌نویی باشد و چه منتقد او، چه 2 ماه دیگر ماموریتش در مسند مدیریتی باشگاه استقلال به اتمام برسد یا همچنان در پست خود باقی بماند، در عملکرد این فصل استقلال سهم بسزایی خواهد داشت. در آینده هیچ‌کس نخواهد گفت که بهرام خان از ابتدا با قلعه‌نویی موافق نبود و مربی دیگری را می‌پسندید، آنچه در ذهن تاریخ ماندگار می‌شود، کارنامه استقلال تحت هدایت بهرام افشارزاده است که قهرمان شده، سهمیه گرفته یا تمام موفقیت‌های ممکن برای یک تیم را در طول فصل از دست داده است. افشارزاده با کارنامه‌ای طویل در دوران ورزشی‌اش بی‌تردید نمی‌خواهد صاحب نقطه‌ای تاریک ولو در حد یک نقطه باشد.
پس در این 4 هفته هر نتیجه‌ای کسب شود و هر اتفاقی رخ دهد، افشارزاده به قاعده یک مدیرعامل در آن نقش داشته و همانطور که برد و باخت را به حساب سرمربی می‌نویسند، در کارنامه او هم ثبت خواهد شد که استقلال در فصل چهاردهم با مدیریت افشارزاده صاحب چه جایگاهی شد.
از بهرام افشارزاده بعید است که در چنین شرایطی به این سادگی تحت تاثیر جریان‌های مخالف و البته موافق پیرامون تیم قرار بگیرد. آنچه مسلم و بدیهی به نظر می‌رسد، افشارزاده باید این 4 هفته را به گونه‌ای مدیریت کند که استقلال صاحب بالاترین و بهترین جایگاه ممکن شود.
پس از پایان لیگ، آنگاه می‌تواند در خصوص انتقادهایی که به کادرفنی داشته صحبت کند و تصمیم بگیرد که آیا قلعه‌نویی همچنان سرمربی بماند یا استقلال به مربیان بهتر و برتر از او نیاز دارد.
آن وقت حتما قضاوت خواهد شد که حق با مدیرعامل است یا سرمربی و آیا در جدا شدن آندو و محمد قاضی یا حتی مهدی رحمتی، تمام تقصیر متوجه قلعه‌نویی است یا اگر مدیریت بهتری اعمال و حق و حقوق این بازیکنان سر وقت و طبق قرارداد پرداخت می‌شد، قلعه‌نویی هم تن به اشتباه بزرگی مثل از دست دادن آندو نمی‌داد و استقلال با آندو، قاضی و شاید یکی مثل رحمتی، الان به جای افسوس خوردن بابت از دست رفتن قهرمانی و گرفتن سهمیه آسیا، می‌توانست موفق‌ترین تیم لیگ باشد. افشارزاده به اندازه یک مدیرعامل در نتایج و عملکرد استقلال سهیم است. موضوعی به این بدیهی را بهرام خان نباید فراموش کند.