شیوه جدید دوپینگ فوتبالیست ها!

شایعه ای بین فوتبالی ها پیچیده؛ یک داستان جدید از دوپینگ. می گویند یکی از روش هایی که فوتبالی ها برای دوپینگ استفاده می کنند، لو رفته. نه اینکه ستاد مبارزه با دوپینگ، فدراسیون پزشکی یا کمیته پزشکی فدراسیون کشف کرده باشند، فقط بعضی ها برای اینکه هم تیمی های شان را لو بدهند، از روشی گفته اند که آنها برای بالا بردن قدرت بدنی شان استفاده می کنند. اینکه بعضی از بازیکنان آمپولی زیر ناف شان تزریق می کنند و بلافاصله یکی از قرص های تقویت جنسی را می خورند.

گفته می شود این نوع دوپینگ فقط از راه تست خونی قابل تشخیص است؛ تستی که در ایران گرفته نمی شود. تنها مسئله هم دوپینگ این ورزشکاران نیست، مهم عوارضی است که به جا می گذارد؛ مرگ آنی ورزشکارانی که بیماری های نهفته مثل بیماری های قلبی و عروقی دارند، از عوارض اصلی این دوپینگ است.

علی طاهری که مدتی سخنگوی ستاد مبارزه با دوپینگ بود و مدتی هم رییس کمیته پزشکی فدراسیون کشتی، نه تنها تایید می کند که این فوتبالیست ها و ورزشکاران رشته های دیگر با این روش دوپینگ می کنند، می گوید که ده ها روش دیگر هم برای فرار از قانون دارند.

شاید خود شما هم شنیده باشید؛ به تازگی شایعه شده است فوتبالیست ها، آمپولی را زیر نافشان تزریق می کنند و بلافاصله قرص ویاگرا می خورند. ترکیب این دو، قدرت بدنی شان را بالا می برد اما به دلیل اینکه تست خونی در ایران گرفته نمی شود، دوپینگ آنها قابل تشخیص نیست.

- من وارد مصادیق نمی شوم. منهای این روش، ده ها روش دیگر، وسیله و داروهای مختلف و مکمل هست که ورزشکاران برای دوپینگ به کار می برند و می توانند قانون را دور بزنند. ترجیح من این است که نامی از این روش ها و داروها نبرم. به هر حال شاید کسانی باشند که نوع دوپینگ کردن را بلد نباشند. در کل داستان دوپینگ و مبارزه با آن مثل داستان موش و گربه شده. یکی دوپینگ می کند و می خواهد از قانون فرار کند و نهادهای ضد دوپینگ دنبال این هستند که تخلفات را شناسایی کنند. این موضوع هم فقط مربوط به ایران نیست. همین چند هفته پیش ورزش روسیه وارد بحران شد. در المپیک های قبلی هم ورزشکارانی داشتیم که دوپینگ کرده بودند اما تکنولوژی های موجود، دوپینگ آنها را تشخیص نداده بود. چند سال بعد که دوپینگ آنها محرز شد، مدال شان را پس گرفتند.

می گویند یکی از دلایلی که نمی شود این دوپینگ ها را تشخیص داد، نگرفتن تست خون در ایران است.

- نه اینطور نیست. بح-ث تست خون بخش کوچکی از نمونه گیری است. به هر حال این امکان وجود ندارد که از همه تست گرفته شود. نمونه گیری خون، روش تهاجمی است و به خاطر همین کمتر از این روش استفاده می شود. دستگاه ها پیشرفت کرده و تقریبا همه موارد از طریق تست ادرار قابل تشخیص است. شاید فقط یکی دو مورد است که فرآیند خاصی برای تشخیص آنها لازم باشد. به هر حال هم به خاطر تهاجمی بودن و هم به خاطر هزینه بر بودن، تست خون گرفته نمی شود.

مشکل از موقعی است که نمونه گیری می شود و نمونه گیرها دقت لازم را ندارند یا اینکه قبل تست گیری ورزشکاران چیزی مصرف می کنند که دوپینگ شان مثبت اعلام نشود؟

- به هر حال کسانی که دوپینگ می کنند راه فرار را بلدند. من می توانم ده ها روش نام ببرم که شما و مخاطبان تان متعجب شوید که بهتر است این راه ها را نگویم.

به طور حتم پزشکانی هستند که کمک شان می کنند.

- مطمئنا همینطور است. چندی پیش در اروپای شرقی تعدادی آزمایشگاه های زیرزمینی پیدا شد که به اسم آزمایشگاه های سیاه معروف است. پزشکان، متخصصان داروشناسی، بیولوژی و ... آنجا کار می کردند. نه تنها پزشکان کمک می کنند بلکه آنها تجهیزات و آزمایشگاه های قوی دارند. وقتی قرارداد ورزشکاری صدها هزار دلار است، در کنارش بیزینس های دیگری هم راه می افتد. خیلی از تیم ها برای نتیجه گرفتن برای دوپینگ شان هم هزینه های زیادی می کنند.

در ایران همچنین تشکیلاتی وجود دارد یا آنها از تیم های حرفه ای الگوبرداری می کنند؟

- از این آزمایشگاه های سیاه می تواند هر جایی باشد، حتی در ایران. تفاوت در این است که در کشورهایی مثل روسیه، نهادهای رسمی و دولتی برای فرار ورزشکاران شان از دوپینگ به آنها کمک می کنند ولی در ایران اینطور نیست ولی به هر حال اینجا هم هستند کسانی که در این زمینه فعالیت می کنند.

در روشی که می گویند به تازگی بین فوتبالیست ها شایع شده، صحبت از عوارض ناگوارش هم هست، اینکه ورزشکار اگر مشکل قلبی داشته باشد، احتمال مرگش زیاد است.

- من این را تایید می کنم. مرگ های آنی بعضی از ورزشکاران می تواند حاصل استفاده از این روش ها باشد. شاید بعضی از کسانی که در حال حاضر دوپینگ می کنند، مشکلی نداشته باشند اما حوادثی در انتظارشان است. شاید بعد از چند نسل نمونه ناهنجاری بروز کند که حاصل همین دوپینگ ها باشد.