٤٨ ساعت بعد از آنکه بختیار رحمانی دستخطی را به‌عنوان
نامه خداحافظی برای طرفداران استقلال نوشت، منصوریان سرمربی تیم استقلال،
در مورد این جدایی گفته بود که بختیار باید با مدیران باشگاه صحبت کند اما
این همه تاخیر برای مهم‌ترین اتفاق کمی عجیب بود. شاید منصوریان منتظر یک
برد بود تا بتواند بعد از این برتری راحت‌تر صحبت کند اما واقعیت چیز دیگری
است. هنگامی که بختیار رحمانی برای امضای قرارداد با استقلالی‌ها جلسه
نهایی را گذاشت تا کار تمام شود یکی از مدیران وقت استقلال و منصوریان حاضر
بودند و برای اینکه خرید بزرگ تابستانی استقلال را رونمایی کنند قرارداد
او را با شروطی همراه کردند تا نشان دهند رحمانی ستاره گرانقیمتی نیست و
قرارداد او فقط یک میلیارد تومان است اما حالا که به نیم فصل رسیده‌اند
استقلال حتی توان پرداخت شروط ساختگی و تعهدات خود به بختیار را ندارد و
ترجیح می‌دهد این پول را صرف خرید آندو و جباراف کند.
بختیار
هم که طی سه هفته اخیر هیچ جوابی را از افتخاری برای دریافت تعهدات باشگاه
نگرفته بود، مجبور به این دلنوشته و خداحافظی اجباری شد تا دست
استقلالی‌ها برای پرداخت نکردن تعهداتی که خود منصوریان در جریان کامل
ابتدای فصل بود باز باشد. اینکه منصوریان رحمانی را نمی‌خواهد و آن روز داغ
تابستانی را از یاد برده فقط و فقط مربوط به تعهداتی است که افتخاری آن را
قبول ندارد و سرمربی هم از زیر بارمسوولیت آن شانه خالی کرده تا بار مالی
سنگینی متوجه استقلال نشود، بختیار رحمانی چند روز قبل با قاطعیت گفته بود
که در استقلال می‌ماند و دو روز قبل از بازی با نفت از تیم محبوبش خداحافظی
کرده است! این مساله کمی عجیب نیست؟ استقلال پول ندارد تا به ستاره‌هایش
بدهد و درنتیجه مجبور میشود آنها را تحت فشار بگذارد تا از این تیم بروند.
این سیاست جدید اما پنهان در باشگاه استقلال است که با کارگردانی منصوریان
انجام میشود.