اختصاصی/سرخابی‌های تهران که بنا به مصلحت‌های خود دیدارهای اجباری شان در لیگ را هم با اکراه برگزار می‌کنند و حتی معمولا فدراسیون فوتبال هم تمایل چندانی ندارد دو تیم در قرعه کشی جام حذفی در شرایطی قرار بگیرند که تا قبل از مراحل نهایی با هم روبرو شوند، حالا قرار است که به صورت دوستانه و تدارکاتی با هم دیدار داشته باشند. آن هم خارج از کشور. حال چه می‌شود دو تیم به رغم مخالفت مربیان، بازیکنان، پیشکسوتان، هواداران و حتی کارشناسان ورزشی حاضر می‌شوند خارج از کشور به مصاف هم بروند.
صحبت‌های مدیران عامل دو تیم به خوبی گویای این مطلب است که رضایت باشگاه‌ها در سطح مدیریت برای انجام دربی بدون توجه به پیامدهای احتمالی‌اش، انگیزه‌های مالی است که حامی مالی مشترک دو تیم که متولی برگزاری این دربی است برای مدیران باشگاه‌ها ایجاد نموده است.
قطع به یقین مشکلات مالی که سالهاست پیرامون این دو تیم را گرفته و به نظر می‌رسد به اوج خود رسیده، اصلی ترین انگیزه‌ای است که مدیران را مجاب به تن دادن به این خواسته اسپانسر کرده است. اسپانسری که در کنار ایجاد تبلیغاتی وسیع برای خود و رونق دادن به برند تجاری‌اش با استفاده از برند سرخابی‌های پر هوادار، تا حدودی و تنها تا حدودی توانسته گوشه‌ای از مشکلات مالی دو تیم را حل کرده تا لااقل در این یکی دو سال اخیر در خرج روزمره خود نمانند.
اسپانسر مشترک دو تیم در سایه شارژ مالی آنها که در قبال تبلیغات گسترده خودش صورت گرفته، منجر به تعیین خط و مشی‌های تبلیغاتی و حتی رسانه‌ای این دو باشگاه شده تا جایی که مدتهاست بسیاری از رسانه‌ها برای تهیه مصاحبه و حتی خبر از دو تیم با معضل اسپانسر مشترک آنها مواجه هستند. سرخابی‌های بی پول که سالهاست زیر خط فقر در فوتبال نفس می‌کشند، برای قطع نشدن آب باریکه‌ای که از حامی مالی شان می‌گیرند ناچار به خواسته‌های آن در قبال تعیین سیاست‌های اطلاع رسانی هم تن داده‌اند.
طرح برگزاری دربی خارج از کشور نیز در همین راستا صورت گرفته است و دو تیم در حالی تن به این خواسته حامی مالی شان می‌دهند که قلبا با برگزاری چنین مسابقه‌ای مخالف هستند. اما همچنان و تنها به دلیل ضعف مالی و به منظور حل و فصل گوشه‌ای از مشکلات روزمره شان، به برگزاری چنین دیداری تن داده‌اند. به طور قطع اگر استقلال و پرسپولیس مشکلات عدیده مالی نداشتند، در این مقطع از فصل آماده سازی و بدنسازی به برگزاری چنین دیداری آن هم خارج از کشور تن نمی‌دادند.