امید نورافکن و مجید حسینی دو بازیکنی هستند که فصل قبل قراردادشان با
استقلال به اتمام رسیده بود اما باشگاه برای اینکه هرطور شده آنها را حفظ
کند بندی در قرارداد آنها گنجاند که آنها می توانند در صورت دریافت پیشنهاد
خارجی و با پرداخت حداقل مبلغ این تیم را ترک کنند؛ این یعنی باشگاهی که
این دو بازیکن را از رده جوانان پرورش داده هیچ درآمدی نصیبش نمی شود و در
بهترین حالت تنها حق رشد آنها نصیب باشگاه می شود.
توفیقی در توضیح دلیل عقد قرارداد به این شکل با نورافکن و حسینی گفت:
قرارداد نورافکن سال گذشته با استقلال تمام شده بود و حتی این بازیکن در
نیم‌فصل اول سال قبل به دنبال جدایی از تیم بود و پیشنهاداتی از لیگ دسته
اول داشت این را از خود نورافکن هم می‌توانید بپرسید. مجید حسینی هم همین
شرایط را داشت و در نیم‌فصل سال قبل با توجه به حضور رابسون چندان فرصت
بازی پیدا نمی‌کرد ما از این بازیکنان خواستیم قرارداد طولانی‌مدت ببندند
اما آنها با مدیر برنامه‌هایشان به جلسه می‌آمدند. حتی یکبار خسرو حیدری از
آنها خواست به تنهایی به باشگاه بیایند تا با آنها صحبت کند ولی مدیر
برنامه‌ها با این بازیکنان آمدند.
او ادامه داد: ما یا باید قید حسینی و نورافکن را می‌زدیم یا با آنها
یکساله قرارداد می بستیم. من به همراه علیرضا منصوریان نورافکن را در
رودربایستی قرار دادیم و به منزل او رفتیم چون در آن زمان ابراهیمی مصدوم
بود و ما می‌خواستیم به هر شکل ممکن این بازیکن جوان در استقلال حفظ شود.
در آن جلسه قرارداد آقای افتخاری هم حضور داشت و من اصرار کردم که او
قراردادش دو ساله باشد تا حداقل یک حق ترانسفر بگیریم ولی در آن جلسه مدیر
برنامه این بازیکن اعلام کرد ما حتی قرارداد یکساله هم نمی‌بندیم و اگر
می‌خواهید در خدمتتان هستیم، اگر نه ما برویم. در نهایت 50 هزار دلار برای
جدایی وی شرط گذاشتیم برای اینکه بتوانیم یک رقمی از بازیکن دریافت کنیم تا
باشگاه هم سودی ببرد. 700 میلیون قرارداد امید نورافکن با ما بود که
تقریبا 50 درصد آن به باشگاه برمی‌گردد.
توضیح و بهانه جویی ها معاون ورزشی استقلال در شرایطی است که حضور افراد
امثال او در باشگاه استقلال بدون سابقه اجرایی یا ورزشی روشن تنها به این
دلیل است که بتوانند در موقعیت هایی مثل این کار را به سود باشگاه پیش
ببرند والا در همه جای دنیا اغلب بازیکنانی که آینده دارند و پیشنهاد بهتری
برایشان وجود دارد حاضر به تمدید قرارداد یا عقد قرارداد بلندمدت نیستند
که در این صورت باشگاه ها نیز سعی می کند از اهرم فشار خود مثل بازی ندادن
یا پرداخت نکردن دستمزد استفاده کنند.
به واقع اگر مدیران فوتبال ایران به اندازه کافی از کاری که به آنها تعارف
زده شده باخبر نیستند، هواداران میلیونی باشگاهی مثل استقلال نباید بهای
این ناکارآمدی را بپردازند.