آبی های تهران انگار عادت کردند که هر فصل چند دستگی را در همان ابتدای فصل به تیم شان وارد کنند و این بار جدایی علی خطیر از آبی ها باعث شده اپوزیسیونی برای این تیم شکل بگیرد.
اپوزیسیونی که می تواند به تیم ضربه های مهلک بزند. ماجرا از این قرار است که استراماچونی اولین پیشنهاد کار در استقلال را زمانی از خطیر گرفت که هنوز تا دو ماه بعد از آن شفر سرمربی آبی ها بود.
درست در زمانی که تقریبا ارتباط باشگاه و استراماچونی به بن بست رسیده بود و فتحی مصاحبه تندی داشت که مربی ایتالیایی خواسته هایی در تضاد با ارزش های ایران دارد، این خطیر بود که دوباره قصه را جوش داد. حالا اما شرایط کمی متفاوت شده است. خطیر بعد از موفقیتی بزرگ در تداوم قهر و آشتی های متوالی اش از جمع آبی ها جدا شد و فتحی هم استعفایش را قبول کرد اما انگار او کامل سایه اش را از تیم نبرده است. این که رفیق ایتالیایی و به نوعی مشاور رسانه ای اش در ایتالیا مطلب می نویسد و می گوید استراماچونی از رفتن معاون تیم دلخور است، یعنی مشکل اصلی فتحی نیافتن مهره ای به جای خطیر است که سایه او را از سر تیم بردارد