مدیریت استقلال برای رسیدن به ساحل آرامش هم راه زیادی در پیش دارد و هم نیاز به یاری آنهایی که باید در نیل به این هدف یار و یاور باشند. این روزها استقلال، پرافتخارترین تیم تاریخ ایران‌زمین در عرصه‌بین‌المللی، در دوران گذر است. فرصت‌سوزی‌های ابتدای فصل و جدایی عده‌ای از بازیکنان، به روایت ساده‌تر خانه‌ای سوخته را در اختیار مدیریت جدید قرار داده که برای داشتن چند گرم خاکستر به یک تلنگر بند بود. از نو آغاز کردیم. خشت به خشت، انتظار هواداران به حق زیاد است ولی داشتن و ساختن خانه‌ای آبرومند برای حفظ وجهه چند میلیون نفر عاشق مستلزم زمان و ممارستی صدچندان است.
در این راستا صاحبان واقعی این باشگاه به عبارتی دیگر آنهایی که عمر و برنایی خود را صرف نام پرافتخار استقلال کردند قطعا وظیفه‌ای خطیر را خواهند داشت. برای آن جبری نیست اما اگر عشقی باشد که صدالبته وجود دارد، اگر میلی به اهتزاز پرچم آبی بر فراز میهن از دریای مازندران تا خلیج تا ابد فارس وجود داشته باشد که باز هم باید اذعان کرد که صدالبته وجود دارد این روزها و لحظات طلایی می‌طلبد که یاری و دلدادگی پیشکسوتان و بزرگان باشگاه به مراتب پررنگ‌تر و ملموس‌تر از گذشته باشد.
این عزیزان چراغ راه استقلال باید باشند تا عبور از گذرگاه‌های تاریک آسان شود. دست یاری به سوی آنها دراز شده است. وجود، حضور و نظر آنها بسیار مغتنم است. باید با هم بود، همچون زنجیری قطور و بلند که هیچ نیرویی بر آن فائق نیاید. آن قدر محکم که بشری حتی فکر گسستن تکه‌ای از آن را هم به خویش ندهند. بزرگان استقلال، همگی جدا از سلایق و سوابق در این برهه بسیار حساس باید به مدد تیم خود بیایند. به یاوری نامی بپردازند که برای رسیدن به امروز آن از جان و مال خود ایثا کرده‌اند.
استقلال امروز، استقلال فرداست. فردا را همه زیبا می‌خواهیم و مقتدر و البته با افتخار همچون گذشته سرشار از توفیقات و مباهات.
استقلال امروز، شما را فریاد می‌‌زند، تفکر شما را، تأمل شما را، تجربه گرانبها و علم سرشار شما را که برای نیل به آن نیک می‌دانیم چه فراز و فرودها و چه مشقت‌ها تحمل کرده‌اید.
استقلال امروز، منتظر استشمام هوای تازه از قلوب پاک و بی‌ریای شما پیشکسوتان است