مهاجمان پگاه اگر در روز بازى با پرسپولیس در آزادى حواسشان بود و با ضریب دقت بالاترى دروازه پرسپولیس را نشانه مى گرفتند، در همان روز کمر پرسپولیس مى شکست. پس بهتر است بنویسیم که راه را پگاه نشان داد. آن راه را استقلال رفت اما آرش برهانى هم دست کمى از افشین چاوشى نداشت. به همین خاطر استقلال هم نتوانست بیش از یک بار راه دروازه پرسپولیس را پیدا کند. در این ۲ بازى البته نباید از خوش شانسى پرسپولیس و چالاکى واعظى بى اعتنا گذشت. پرسپولیس در این ۲ بازى، پتانسیل آن را داشت که حداقل ۷ گل بخورد. سرنوشت اما به گونه اى رقم خورد که به سود سرخ ها بود. قطبى اما طورى حرکت مى کند و طورى رفتار مى کند که آدمى را به حیرت و تعجب وا مى دارد. او در ۲ بازى پشت سر هم، از یک جا ضربه مى خورد و انگار تنها چیزى که به او تعلیم داده اند، این است که وقتى گل مى خورد، فشار تیمش را زیاد کند؛ مهاجم تزریق کند و درصدد جبران مافات بربیاید اما برخى اوقات هر چقدر هم که فشار را زیاد کنى، دستت به جایى بند نمى شود. وقتى تیم متبوعه، تیم بى دفاعى است چه مى شود کرد؟ در این حین، هر چقدر هم ستاره اى مثل على کریمى با سر و پا جادو کند، کلاهت پس معرکه است رفیق.
زیر پاى قطبى خالى مى شود؟
راه را پگاه نشان داد. استقلال در آن راه گام گذاشت و ابومسلم تا آخر راه رفت. پرسپولیس حالا با این شکست سنگین براى ادامه راه با قطبى موانع بسیارى را بر سر راه خود مى بیند. این شکست باعث شد تا محمد على آبادى و اعضاى هیأت مدیره باشگاه با ابهام به آینده پرسپولیس بنگرند و این بدان معناست که قطبى شرایط مطلوبى در پرسپولیس ندارد. سؤال اما اینجاست که قطبى با آن همه محبوبیت چرا به بن بست رسیده است؟ اینکه پرسپولیس مقابل استقلال و پگاه ۷ گل نمى خورد و آنگاه ۴ گل ابومسلم را درون دروازه خود مى بیند، بدان معناست که تیم در کارهاى دفاعى مشکلات و معضلات عدیده اى دارد. پرسپولیس البته در حالى ۴ گل از ابومسلم خورد که واعظى با واکنش هاى خوب چندین و چند بار ناجى مسلم دروازه سرخها شد وگرنه براى پرسپولیس، کار از این هم که هست خراب تر مى شد.
اشتباهات متعدد قطبى
دوستى گفت:«پرسپولیس روى سایپا را سفید کرد. اگر این پرسپولیس با کروفچى در لیگ قهرمانان بازى مى کرد، شاید بیش از سایپا گل مى خورد.» مشکل پرسپولیس آنجاست که افشین قطبى عناصر دفاعى تیمش را به درستى چینش نمى کند و مدام خط دفاعى ۴ نفره اش را تغییر مى دهد. شاید افشین قطبى آن حرف میشل پلاتینى را نشنیده که گفته:«دفاع ۴ نفره مثل سیر ترشى است. هر چقدر که از زمان آن بگذرد، بهتر جا مى افتد و بهتر جواب مى دهد.» نبى باقرى ها و سپهر حیدرى مدافعان میانى پرسپولیس در ابتداى فصل بودند. آنها اشتباهاتشان را کرده بودند و در حال اخت شدن با یکدیگر بودند که قطبى ترکیب آنها را به هم زد. سپس آتسو در کنار سپهر حیدرى قرار گرفت و حالا هم مجتبى شیرى کنار سپهر حیدرى قرار گرفته است اما براى پرسپولیس خیرى اتفاق نمى افتد. مقابل ابومسلم، آش از این هم شورتر شد. پژمان نورى هافبک به دفاع چپ منتقل شد تا شیرازه دفاعى تیم بیش از پیش از هم بپاشد.سید محمد علوى هم به عنوان هافبک دفاعى مقابل خط دفاعى ۴ نفره قرار گرفت تا ضریب اشتباهات این خط را بالا ببرد. براى پرسپولیس با این اوضاع و احوال فقط مى شود تأسف خورد. وقتى این تیم به ابومسلم و پگاه، این گونه باج مى دهد، باید از روزى ترسید که در آسیا مقابل تیم هاى درجه یک قرار بگیرد و روحیه طرفدارانش جریحه دار شود. باید کارى کرد.