شکست در تهران برابر شهرداری کافی بود تا 70 هزار نفر ، هرچه دلشان خواست به استیلی و بازیکنانش بگویند.
در میان ناباوری 70 هزار تماشاگر هوادار پرسپولیس ، تیم استیلی یک نمایش ضعیف دیگر را پشت سر گذاشت تا از 3 بازی فقط یک امتیاز بگیرد. در بازی برابر شهرداری که همه گمان می کردند مصافی ساده برای بهتر شدن شرایط تیم باشد ، آنها در دقیقه 46 مسابقه غافلگیر شدند و با خوردن دو گل ، همه چیز را باختند. در نیمه اول حملات پرسپولیس به جایی نرسیده بود و تک و توک می شد شنید که نام دایی فریاد می شود و شعارهایی هم علیه پرسپولیس به گوش می رسید. در دقیه 46 وقتی میثم بائو دروازه پرسپولیس را باز کرد ، همه شوکه شدند. لحظه ای اعتراض ، فحاشی و سپس تشویق شدید تیم شنیده شد اما این تمام فاجعه نبود.
در ادامه بازی وقتی وریا غفوری با شوتی سهمگین طاق دروازه پرسپولیس را فرو ریخت دیگر بغض جمعیت ترکید. فریادها تمام شدنی نبودند. همه ارکان تیم فحش خوردند غیر از علی کریمی. علی کریمی که یکتنه انگار برابر حریف بازی می کرد و در دقیقه 90 بود که او توانست یکی از گل های خورده را جبران کند. حالا پرسپولیس با یک امتیاز از سه بازی یک پله فقط از مس سرچشمه بالاتر است.
استیلی بدتری شب زندگی اش را تحمل کرد و اگر در بازی با آمریکا اشک شوق می ریخت ، این بار چشمان خیسش دلیلی دیگر داشت. دلیلی که شاید بهترین توصیفش همان بود که جواد خیابانی گفت:« شاید خوب نباشد که استیلی را اینگونه بی غیرت بنامیم . شاید او در مربیگری موفق نبوده و یا شاید باید زمانی بیشتر در اختیارش گذاشت. »
در پایان بازی بود که جمعیت شعار می دادند؛ کریمی با غیرت ، پرسپولیس بی غیرت. یار شماره 8 هم درحالی که همه هم تیمی هایش هو می شدند و او تشویق درکنار لشکر شکست خورده اش به سوی رختکن می رفت و می شد دید که هم تیمی هایش ، همه حتی وحید هاشمیان که از فریادهای اعتراض کلافه بودند ، داشتند غر می زدند.