کد خبر : ۱۷,۳۸۴
زمان داربی در اسپانیا فرا رسیده است. بارسلونا و رئال مادرید 621 کیلومتر از یکدیگر دور هستند ولی، نبردشان همانند شهرآوردهای هر کجای دنیاست. آنها همسایه هم نیستند ولی بیش از هر تیم همشهری دیگر با یکدیگر دشمنی دارند.
وقتی هفته ها پیش از بازی مشاجره قلمی روزنامه های ورزشی اسپانیا همانند "مارکا"، "AS"، "اسپورت" و "ال موندو دپورتیوو" در می گیرد، زمانی که تنها جمله ای کوتاه و حاشیه ای از رونالدینیو یا رائول، عنوان نخست می شود، وقتی سران باشگاه ها با صدای رسا از برد تیم هایشان خبرمی دهند، دوباره زمان داربی در اسپانیا فرا رسیده است. بارسلونا و رئال مادرید 621 کیلومتر از یکدیگر دور هستند ولی، نبردشان همانند شهرآوردهای هر کجای دنیاست. آنها همسایه هم نیستند ولی بیش از هر تیم همشهری دیگر با یکدیگر دشمنی دارند.

در اسپانیا نبرد میان رئال مادرید و بارسلونا را "ال کلاسیکو" می خوانند. اما به راستی در پس این رقابت چه چیزی نهفته است؟

بزرگ ترین رقابت – بخوانید دشمنی – میان باشگاه ها در اروپا تنها با دشمنی تیم های همشهری سلتیک و گلاسکورنجرز قابل مقایسه است. کشمکش میان قدرت مرکزی در مادرید با کاتالونیایی ها هنوز هم به ورزشگاه ها کشیده می شود؛ درست همانند گذشته های دور و نزدیک. هر کس می خواهد از دشمنی عمیق میان بهترین تیم های لیگا سر در بیاورد، در تاریخ باشگاه بارسلونا به رخدادهای ناخوشایند فراوانی بر می خورد:

در سال 1925 Les Corts – زمین پیشین بازی های بارسا – به فرمان ژنرال "میگل پریمو ده ریورا" – دیکتاتور وقت اسپانیا - برای شش ماه بسته شد. برای چه؟ تنها از آن رو که تماشاگران پیش از بازی دوستانه میان اسپانیا و انگلیس، درست زمانی که سرود ملی اسپانیایی ها نواخته می شد، سوت بلندی را سر دادند تا به این ترتیب خودمختاری کاتالونیا را اعلام کنند. بارسلونا نیز در پی همین رخداد تبعید شد. از این گذشته هانس گامپر، پایه گذار سوییسی تبار و رییس باشگاه بارسلونا از سوی حاکمان نظامی وقت در مادرید از سمتش برکنار و از قرار معلوم برای همیشه وادار شد تا در خارج از اسپانیا زندگی کند. جوزپ سانیول خاریگا، جانشین گامپر نیز در جریان آغاز جنگ های داخلی اسپانیا از سال 1936 به دست سربازان فرانسیسکو فرانکو، دیکتاتور آتی اسپانیا کشته شد.

در دوران زمامداری فرانکو نیز فوتبال به رقابت غمبار میان قدرت های سیاسی تبدیل شد. در همین دوران بود که پیروزی دور از انتظار 11 بر یک در نوامبر 1943 به سود رئال مادرید رقم خورد که پیامد شرایطی شرم آور و رسوایی آمیز بود: مهمانان پیش از آغاز بازی با تهدیدهای خوفناکی رو به رو شدند و در تمام طول مسابقه با هراس از دستگیری به سر و با همین روحیه بازی را به پایان بردند. فرانکو هوادار بی قید و شرط رئال مادرید شمرده می شد و باشگاه را به آلت دست سیاست هایش تبدیل کرده بود. در واقع رئال دیگر نه تیمی ورزشی که سفیر سیاست های فرانکو بود.

اگر چه رئال امروزه دیگر "equipo del régime"، تیم حکومتی که بازیکنانش به عنوان پرچمدار دیکتاتوری بودند، شناخته نمی شود ولی بسیاری از بارسلونایی ها با گذشت بیش از سه دهه از فروپاشی دیکتاتوری در سال 1975رقیب را دست کم نماد تمرکزگرایی اسپانیایی می دانند. تمرکزگرایی که با خودانگاره کاتالانی ها از خودمختاری و استقلال مغایرت دارد و شالوده اش بارسلونا را "ارتش غیرمسلح نمادین کاتالونیا" می داند. این دست کم برداشت مانوئل واسکز مونتلبان، نویسنده کاتالانی از بارسلوناست. به نوشته او هر برد برابر حریف "نشانه ای سیاسی" منظور می شود. شاید از همین رو بود که سانتیاگو برنابئو، رییس پیشین رئال مادرید رابطه خوبی با حکومت داشت.

17 فوریه 1974 در ناخودآگاه کاتالونیا نماد پایان دوران فرانکو به شمار می آید. برتری 5 بر صفر بارسلونا در سانتیاگو برنابئو از سوی مادریدی ها خفتی ورزشی تلقی شد. دیکتاتور نزدیک به دو سال پس از آن شکست در روز 20 نوامبر 1975 جان داد. بارسا همزمان با گذار به دموکراسی توانست نام اصلی را باز یابد. آبی – اناری ها پیش از این با عنوان اسپانیایی Club de futbol و نه به نام اصلی و انگلیسی Football club Barcelona خوانده می شدند.

شاید درست از همین رو پیوستن لوئیش فیگو به رئال مادرید سراسر نابخشودنی بود. بازیکن پرتغالی که روزگاری محبوب کاتالانی ها بود و می گفت، هیچ گاه پیراهن رئال مادرید را به تن نخواهد کرد. ولی همین بازیکن در سال 2000 و در آغاز هزاره سوم میلادی زیر حرفش زد، در ازای بیش از 30 میلیون یورو روانه پایتخت اسپانیا شد و پیراهن رئال مادرید را به تن کرد. از وی در بازگشت به نوکمپ با پرتاب اشیایی از جمله "کله خوک" استقبال شد و در جریان بازی زمانی که قصد داشت ضربه کرنری را به دروازه بارسا بفرستد، باید چند دقیقه منتظر می ماند تا خشم هواداران بارسا اندکی فروکش کند. در روزهای بعد مسابقه که با تساوی بدون گل دو تیم به پایان رسید و گل سالمی هم در طول بازی مردود اعلام شد، تئوری توطئه همیشگی باز هم بر سر زبان ها افتاد. فرضیه ای که ریشه در دوران استبداد دارد.

در مقابل مادریدی ها، کاتالانی هایِ به باور آنها تجزیه طلبِ غیرمسلح و متکبر را به دیده تردید می نگرند و این گونه استدلال می کنند که تمام اسپانیا از جمله مادرید در دوران دیکتاتوری در امان نبود و از رنج و دردهایش بی نصیب و بهره. به دلیل ظلم و ستم گسترده و سراسری کاتالانی ها از امتیاز ویژه ای برخوردار نیستند و بازیکنان رئال مادرید از آن رو قهرمانی هایشان را با پرچم اسپانیا جشن می گیرند که نمادی است در برابر ادعاهای استقلال طلبانه.


امروز فصل جدید فوتبال باشگاهی در اسپانیا تقریبا از همان جایی شروع می شود که به پایان رسیده بود؛ با غوغای ستارگان کهکشانی ها و آبی – اناری ها. رئال مادرید و بارسلونا درست سه ماه پس از سریال چهار قسمتی ال کلاسیکو به هم می رسند. این بار نوبت به سوپرجام اسپانیاست و در کمتر از سه روز سرنوشت قهرمانش رقم خواهد خورد. بازی رفت یکشنبه شب در ورزشگاه سانتیاگو برنابئو برگزار خواهد شد و بازی برگشت چهارشنبه شب در نوکمپ و به میزبانی بارسا. کریستیانو رونالدو، گرانبهاترین بازیکن فوتبال جهان پیش از برگزاری بازی رفت می گوید: "آنچه می خواهم، قهرمانی است. ما برایش کار می کنیم." او و همبازیانش خود را برای نخستین جام فصل پیش رو آماده می کنند.
بارسا فصل پیش به لطف لیونل مسی، مرد سال فوتبال جهان بالاتر از رقیب ایستاد: کاتالان ها قهرمان لیگا شدند، رئال مادرید را در نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا کنار زدند و در بازی نهایی برابر منچستریونایتد توانستند، عنوان قهرمانی را از آن خود کنند. قوهای سپید هم تنها به قهرمانی در جام حذفی بسنده کردند.


با این همه مادریدی ها در دوران آماده سازی پیش فصل بهتر ظاهر شدند و تمام 7 بازی دوستانه و تدارکاتی خود را در سرتاسر دنیا با برد پشت سر گذاشتند. 27 گل زده در برابر دریافت تنها 5 گل خورده آمار خوبی به نظر می رسد. این بهترین عملکرد رئال در 24 سال اخیر بوده است. در مقابل بارسلونا در 6 بازی خود تنها به 2 پیروزی دست یافت. این آمار و هم چنین تاریخچه سوپر جام باعث می شود تا رئال به نظر مدعی قهرمانی سوپر جام باشد.
رئال فصل تازه را تقریبا با ترکیبی دست نخورده از فصل پیش آغاز می کند. مسوت اوزیل و سامی خدیرا، ژرمن های تاثیرگذار قوهای سپید بار دیگر در ترکیب اصلی خواهند ایستاد. بازی برای نوری شاهین و همیت آلتین توپ تازه وارد بسیار زود خواهد بود. این دو که از بوروسیا دورتموند و بایرن مونیخ به رئال پیوسته اند، با آسیب دیدگی رو به رو هستند. فلورنتینو پرس، رییس باشگاه رئال مادرید در تابستان جاری باز هم در بازار جا به جایی بازیکنان حضور پر رنگی داشت. او تنها 55 میلیون یوروی ناقابل را برای بردن تازه واردها به برنابئو هزینه کرد! در این میان 30 میلیون یورو برای خرید فابیو کوئنترائو پرداخت شد.
حتی بدون خریدی جنجالی نیز کهکشانی ها دستخوش دگرگونی هایی شدند. پس از برکناری خورخه والدانو از مدیر کلی باشگاه اکنون حرف نخست را در باشگاه "آقای خاص" می زند. او دیگر نمی خواهد هیچ گونه اطلاعاتی از تیمش به بیرون درز کند. بازیکنان تنها با موافقت او می توانند با رسانه ها گفت و گو داشته باشند و حتی پزشکان و آشپزها نیز از رسانه ها پرهیز می کنند تا مبادا با خشم مورینیو رو به رو شوند.
بارسا، آلکسیس سانچس شیلیایی را با 26 میلیون یورو از اودینزه خریداری کرد و بیش از هر زمان دیگری امیدوار است، سسک فابرگاس، پسر گمشده اش را به نوکمپ بازگرداند. گفته می شود، برنامه معارفه رسمی او به روز دوشنبه موکول شده تا در آماده سازی بازیکنان بارسا خللی وارد نشود.


کاتالانی ها با 9 قهرمانی شان در سوپر جام اسپانیا بالاتر از رئال مادرید با 8 عنوانش ایستاده و پرافتخارترین تیم شمرده می شوند. هر چند آنها در سوپر جام اسپانیا تا به امروز هرگز برابر مادریدی ها موفق نبوده اند.


هر چهار رویارویی دو تیم در سوپر جام اسپانیا از آن تیم مادریدی شده است. (1988،1990،1993،1997) به گفته ویکتور والدس، سنگربان بارسلونا این روند در سال جاری باید دگرگون شود: "سوپر جام برای ما اهمیتی حیاتی دارد. این نخستین عنوان است و می خواهیم به دستش بیاوریم."
حتی اگر ویسنته دل بوسکه، سرمربی سال های پیش رئال مادرید و کنونی تیم ملی اسپانیا نیز عنوان کند که بعد از دوئل های جنجالی و پشت سر هم ماه های آوریل و مه "هیجان تازه ای میان بازیکنان انتظار نمی رود"، نیز باید چشم به راه هیجان این بازی بود. دیداری که تهدید اعتصاب بازیکنان فوتبال اسپانیا روی آن سایه سنگینی انداخته است. فراخوانی که از سوی اتحادیه بازیکنان شاغل در لیگ های حرفه ای فوتبال اسپانیا صورت گرفته و در صورت عملی شدن هفته های نخست و دوم لیگ های برتر و دسته اول را به تعطیلی خواهد کشاند. بر اساس برنامه اعلام شده بارسلونا، قهرمان دو فصل اخیر لیگا 21 اوت مهمان مالاگا خواهد بود و رئال مادرید پذیرای بیلبائو.
آبی - اناری های مهمان با آسیب دیدگی کارلس پویول و ابراهیم آفلای رو به رو هستند. لیونل مسی و سانچس تازه وارد هم از سه شنبه به تمرین های باشگاه پیوسته اند و دنی آلوس برزیلی نیز پس از کوپا آمریکا برای مدتی طولانی در مرخصی به سر می برد. رئال به جز شاهین و آلتین توپ تمام بازیکنان خود را آماده می بیند. خود مورینیو هم به خوبی می داند که تیمش در سال دوم بهتر شده است.
نگاهی به گذشته دو تیم در سوپر جام اسپانیا:
بارسلونا: 9 قهرمانی
1983، 1991، 1992، 1994، 1996، 2005، 2006، 2009، 2010
رئال مادرید: 8 قهرمانی
1988، 1989، 1990، 1993، 1997، 2001، 2003، 2008
تاریخچه ال کلاسیکو در سوپرجام اسپانیا
1988
رئال مادرید 2 – بارسلونا صفر
رئال مادرید یک – بارسلونا 2
1990
رئال مادرید 4 – بارسلونا یک
رئال مادرید یک – بارسلونا صفر
1993
رئال مادرید 3 – بارسلونا یک
رئال مادرید یک – بارسلونا یک
1997
رئال مادرید 4 – بارسلونا یک
رئال مادرید یک – بارسلونا 2

ایسنا
۲۲ مرداد ۱۳۹۰ ۲۱:۳۹

فتو فرهادی - طرح بلایند - 1200-800   تبلیغات رادکام

اظهار نظر خوانندگان

  • خواهشمند است نظر خود را تا حد ممکن به زبان فارسی بنویسید .
  • نظرات توهین آمیز ، تکراری و غیر مرتبط منتشر نخواهد شد .
  • نظرات ارسالی بعد از تایید منتشر خواهد شد.
  • مسئولیت محتوای نظرات به عهده اظهار نظر کننده و قابل تعقیب می باشد . 

تعداد کاراکتر باقیمانده: 2000
نظر خود را وارد کنید