کارش را بلد است! این را از نتایج او چه در سال گذشته و چه امسال و چه حتی پیش از آن با قهرمانی در غرب آیا و صد البته با کسب سهمیه آسیایی با مس کرمان می توان درک کرد و فهمید.
اجازه بدهید از نیمه خالی که امروز و فردا به آن پرداخته می شود شروع کنیم!
از همین امروز به مدت یک هفته مظلومی چوب جباری را خواهد خورد که هت تریک کرد و روزهای اوج خودش را به یاد فوتبالدوستان ایرانی آورد.
یکی تیتر می زند جباری 3 شاهین 2! دیگری می نویسد: جباری مظلومی را نجات داد! آن یکی می گوید...
همه چیز می گویند، هر حرفی که به تخریب مظلومی بیانجامد نوشته می شود جز این.
پرویز مظلومی پس از 5 سال جباری را دوباره به زیدان تبدیل کرد!
مربیان مختلفی در استقلال و حتی تیم ملی کوشیدند تا مجتبی را به همین که امروز هست تبدیل کنند، از امیر قلعه نویی و فیروز کریمی بگیرید تا برانکو و صمد مرفاوی و دایی و دیگران اما این مظلومی بود که بالاخره توانست چم و خم جنس پیچیده ای چون جباری را بیابد.
جباری آقای خاص فوتبال ایران است؛ با روحیه ای شکننده، لطیف، منتقد و عصبی!
با این حال اما مظلومی او را (جباری) برگرداند؛ با انتخاب مولایی به عنوان بدنساز گام اول محکم برداشته شد. مولایی دقیقا همان فردی بود که جباری وی را به شدت قبول داشته و کار با بدنسازان دیگر را نمی پسندید و حتی به صورت اختصاصی با وی تمرین می کرد.
جباری تمرین می کرد مثل همیشه با این تفاوت که گزارش روزانه پزشکی او روی میز مظلومی بود و حتی هر 4 روز یک بار در دوره بدنسازی به جباری استراحت داده می شد تا فشار بیش از حد زانوی او را تخریب نکند.
مظلومی بشدت به خاطر همین نوع مدیریتش زیر تیغ انتقاد رفت و خیلی ها او را به تبعیض متهم کردند و حتی گوشه و کنایه های بازیکنان دیگری را هم که زیر فشار بدنسازی بودند به جان خرید!
پس از ساختن جسم حساس زیدان آسیا مظلومی با روحیه عجیب جباری طرف شد که اوج آن در برنامه 90 رخ داد و جباری گفت: بهترین مربی من تاکنون فیروز کریمی بوده است!
خیلی ها پس از این جمله منتظر عکس العمل مظلومی بودند و زیر چشمی رفتارش را رصد می کردند. مظلومی پس از آن اما مثل یک پدر وارد ماجرا شد؛ دستی به سر جباری کشید، طعنه اش را به گوش نگرفت و حتی در موردش گفت: جباری خاص است، او را باید همینطوری با همه خصایص اخلاقی اش بپذیریم و قبول کنیم، او یک ستاره است و ستاره ها با دیگران فرق می کنند!
حتی انتقاد از پیتزا خوردن استقلال در اصفهان هم توسط جباری چیزی را برای مظلومی عوض نکرد، بلکه او همچنان فیکس بود و فیکس ماند و آنقدر فیکس ماند، آنقدر از نظر پزشکی و بدنسازی تحت نظر قرار گرفت تا اینکه همان شد که خودش و همه مردم از او انتظار داشتند.
حالا جباری دوره ای جدید را شروع کرده که می تواند حتی او را به جام جهانی هم برساند و چون ستاره ای در برزیل وی را نورانی کند.
زدن 3 گل در یک دیدار آن هم مقابل آقا فیروزی که جباری او را بهترین مربی اش می داند کار ساده ای نبود اما جباری نه در این یک دیدار، که در دیدار با بحرین چه در تهران و چه در منامه و در دیدار با اندونزی ثابت کرد که دوباره لقب زیدان را از قاره کهن پس گرفته است. او خودش هم آنقدر کوشید تا برترین هافبک ایران شود تا اینکه شد.
زیدان آسیا ضرباتش را انگار با خط کش و کولیس و نقاله اندازه می گیرد تا برای همه مربیانش یک عصای دست فوق العاده باشد حال این مربی کوئیروش باشد یا مظلومی فرقی نمی کند. حالا جباری گلزن ترین هافبک نفوذی فوتبال ایران است و از ما بپرسید می گوییم او اگر با بدشانسی مواجه نشود با وجود سن و سال بالاترش نسبت به 2 جام جهانی قبلی؛ این بار از مرزهای ایران رد می شود و ستاره ای بی بدیل می شود.
در این راه اما کاش روش کار مظلومی در کنار تلاشها و استعداد خارق العاده زیدان آسیا دیده شود. / ش
*سررشته داری