شروع محتاطانه
استقلال همان طور که پیش بینی می شد بازی را محتاطانه آغاز کرد با همان 1-3-2-4 همیشگی و روندی که گرایش داشت به کنترل بازی، شناسایی نقاط ضعف و قوت حریف و البته رسیدن به یک امتیاز. این مورد آخر را می شد به وضوح در سبک بازی استقلال دید. وقتی بازی از دقیقه بیست گذشت و دیدیم که استقلال با وجود شناخت ضعف های دفاعی الریان همچنان میل به هجوم نشان نمی دهد به دلیل برنامه مشخص مظلومی بود؛ رسیدن به یک تساوی بیرون از خانه.
هیچ مربی باهوشی از بردن بدش نمی آید اما مظلومی برای این مساله هم تکلیف تیمش را مشخص کرده بود؛ حمله تنها با عناصر هجومی. این بدان معناست که نفرات دفاعی استقلال اجازه اضافه شدن به حملات استقلال را نداشتند. برای یک بازی بیرون از خانه مقابل رقیب اصلی، این هم اندیشه معقولی محسوب می شود با در نظر گرفتن این موضوع که همه این برنامه ها معطوف بوده به کسب تساوی بیرون از خانه اما استقلال تیم برنده میدان بود.
حریفی متوسط
الریان را به عنوان تیم سوم لیگ ستارگان قطر باید تیمی متوسط دانست با وجود خیل بازیکنان خارجی اش. این تیم با بهترین روزهایش فاصله دارد و در فصل جاری هم نتوانسته به اندازه رقبایش همچون لخویا توانمند ظاهر شود اما خب از طرف دیگر تیم دست و پا بسته ای هم نیست و در ادامه بازی ها می بینیم که مترصد جبران این 3 امتیاز از دست رفته مقابل استقلال خواهد بود.
یکی، دو بازیکن تاثیرگذار دارد مثل «تاباتا» ی ژاپنی که می توانند در بازی های بعدی تعیین کننده تر ظاهر شوند. الریانی ها در حقیقت دنبال پیروزی در نخستین بازی خانگی بودند اما خب حقیقت ماجرا اینست که زورشان به استقلال نرسید، چه از لحاظ تیمی و چه در جدال های فردی. به عنوان مثال دیدیم که الریانی ها بارها اسیر واکنش های شریفات، میداودی و مهدی رحمتی شدند. کیانوش رحمتی هم در روزی که ساموئل دونده ولی بعضا با اشتباه ظاهر شد، عملکرد مطلوبی داشت. او ماههاست که در اوج دوران بازیش قرار دارد خصوصا از لحاظ روانی و فرایندهایی همچون اعتماد به نفس، بینش و جریان سازی در میانه میدان که لازمه پستش هم هست.
استقلال چگونه برد؟
استقلال اگر از دقیقه 20 تا 30 به بعد هم برای برد بازی می کرد قطعا به مقصودش می رسید چون الریان تیم منسجمی نشان نداد و خصوصا سازمان دفاعی بسیار آشفته ای داشت. گذشته از این مساله، پیروزی استقلال را باید نوشت به حساب تیزهوشی عمران زاده در شروع مجدد سریعش و صد البته تعویض های مظلومی که اگر چه تعویض هایی روتین و قابل پیش بینی بود، بدون این که خلاقیت تاکتیکی چندانی داشته باشد اما موثر واقع شد.
در حقیقت هدف مظلومی از تعویض هایش حفظ طراوات هجومی استقلال بود تا مانع سیطره همه جانبه الریان برای رسیدن به گل شود اما همین درک درست باعث شد نفرات تازه نفسی مثل یوسفی و یرکوویچ بتوانند در زمان لازم بازده حداکثری داشته باشند.
این که مظلومی به هیچ عنوان حاضر نشد به فرایند باختن فکر هم بکند ثمره اش پیروزی بود و این برد به هر شکلی که به دست آمده باشد حکم برگ طلایی صعود را دارد. برگی که فقط امضای پای آن مانده تا چه پیش آید و بازی های آینده به چه شکل رقم بخورد. /ش