<ul> <li> <div align="justify"><font size="2"> مهمترین نامزد قهرمانی هیچ مجموعه ای نیست جز همان تیم شکست خورده ای که اینک قد علم کرده تا چند قدمی نقطه متعالی. اما چه بر استقلال گذشت و امیر چه کرد که دیگران از انجامش عاجز بودند؟ شاید همه چیز از لحظه ای آغاز شد که شاگردان قلعه نویی مستاصل تر از همیشه اتوبان قم - تهران را می پیمودند و هیچ کس نمی دانست چه فردایی در انتظار آنان است ؛ تغییر کادر فنی ، جریمه مالی سنگین ، به حاشیه رفتن تیم تا مرز نابودی و یا خارج شدن رسمی استقلال از کورس قهرمانی؟ همه این احتمالات در ذهن خسته آنان تداعی می شد جز خروج مدیری که برای سومین بار متوالی قصد تعویض کادر فنی را داشت. <br> <br> 2- اینکه چرا "استقلال" با فتح الله زاده یک سال و اندی نتوانست "استقلال" باشد اما در کمتر از چند ماه با واعظی آشتیانی مدعی شماره یک قهرمانی شد ، خارج از حوصله این بحث است ولی به طور قطع نمی توان بی تفاوت از مدیریت کم نقص مدیر عامل جدید گذشت و در معادله بهبودی آبی ها ،ضریبی را برای آن در نظر نگرفت. اما "استقلالیزه" شدن تیم قلعه نویی در مستطیل سبز ، علاوه بر تغییر سیاست پولی و مالی باشگاه ، مرهون عوال دیگری هم بود که مهمترین بخش آن به ثبات تفکرات امیر برمی گردد. سه باخت در کمتر از شش بازی در صورتی خلق شد که پرسش های بی پایان برای رسیدن به ترکیب اصلی ، قسمت اعظمی از دل مشغولی های قلعه نویی را تشکیل می داد. آزمون و خطاهای متعددی که باعث می شد جان واریو تازه از بند مصدومیت رها شده جایی در ترکیب اصلی نداشته باشد و مردان تاثیر گذار خط میانی بی ثباترین مهره های استقلال باشند. از ممنیعی و امیر آبادی و برهانی گرفته تا یدالله اکبری و حسین کاظمی ، هیچ کدام بیمه نبودند و این یعنی ملتهب بازی کردن مهره هایی که ارکان اصلی موفقیت کنونی استقلال را تشکیل می دهند. <br> <br> 3- نگاه به ترکیب امروز حاکی از ان است که سر انجام آزمون و خطاهای قلعه نویی به پایان رسید و آنها امروز، یکی از با ثبات ترین تیم های لیگ از حیث مهره های ثابت هستند. آخرین تحول به بعد از بازی با ملوان بر می گردد ؛ جایی که شکوری به یک باره از ترکیب اصلی بیرون رفت تا دفاع سه نفره استقلال با سوئیپر شدن کوشکی ، آرایش جدیدی را تجربه کند. کوشکی در عمق دفاع مطمئن تر از منتظری بازی می کند و این یعنی اطمینان خاطر خط میانی از مدافعان . در چنین وضعیتی و در اکثر مواقع استقلال نیمه های دوم را طوفانی تر از هر زمان دیگری بازی کرد تا جایی که به تعداد انگشتان یک دست، تیم هایی بودند که در بازه زمانی اندک، از استقلال دو گل دریافت کردند . این فرمول یکی از مهمترین دلایل موفقیت استقلال بود . برد در برابر پیکان، پاس، راه آهن، سایپا ، داماش و ذوب آهن با چنین پروسه ای شکل گرفت. در تمامی این مصاف ها استقلال دو گل را در کمتر از 5 دقیقه به ثمر رساند. حادثه ای که هیچ گاه نمی توان آن را اتفاقی قلمداد کرد. <br> <br> 4- آرایش دفاع سه نفره معایب خودش را دارد، تا جایی که دیگر در کمتر تیم بزرگی می توان رگه ای از آرایش محبوب دهه نود اروپا را رصد کرد ، اما استقلال بعد از یک فصل دهشتناک ، مجددا با تفکرات قلعه نویی و سیستم 2-5-3 جان گرفت و جالب تر اینکه با همین سیستم به اصطلاح منسوخ شده ،موفق شد بهترین عملکرد را تا پایان هفته نوزدهم به جا بگذارد. خب چرا که نه ؟ وقتی در فوتبال روز جهان تیمی با دفاع سه نفره وارد زمین می شود بازیکنان کناری اش به علت تراکم کم رسوخ پذیر نشان می دهند و این بهترین فرصت برای ضربه زدن از آن منطقه است، اما استقلال با همین روش در لیگ هشتم ظاهر می شود و بیشتر تیم ها علاقه به عمق این تیم دارند؛ مکانی که بر خلاف دفاع فلت ، کمتر تن به آفساید گیری می دهد و با حضور سوئیپر، همواره مهره ای برای پوشش دیگر مدافعان وجود دارد. استقلال وقتی دید با مدافعی مثل قربانی نمی توان پز سیستم نوین را داد خیلی راحت و بدون رودر بایستی با دفاع سه نفره بازی کرد ومحصول چیزی نشد جز صدر نشین شدن این تیم و به تیم ملی رسیدن مدافعی که سال قبل سکو پست اصلی اش بود. <br> <br> 5- قلعه نویی با سیستم 2-5-3 هرگز موفق به عبور از کره جنوبی نشد و خیلی زود از تیم ملی خداحافظی کرد اما وقتی با این سیستم می توان لیگ برتر را به سیطره خویش در آورد و مقابل تیم هایی که آنتی تز این آرایش را نمی دانند ، موفق بود چرا باید سر مربی باهوش ، تن به مدرنیته ای دهد که نه خوب اجرا می شود و نه در آن پیروز و آرش می شوند ستارهای لیگ برتر؟ استقلال اهواز را به صلابه کشیدند ، غلام پیروانی را به مسلخ برند، پاس را در خانه تحقیر کردند و در نهایت از پیام زنگ تفریح ساختند . <br> <br> 6- او امیر قلعه نویی است مردی که مقابل تاریخ اعتبارش در فوتبال ایران ، هیچ عددی هک نشده . <br> </font></div> </li></ul>