این شرایط اما برای مجتبی که از ضعف شدید در ناحیه دو زانویش رنج می‌برد که البته این بر می‌گردد به ژنتیک و بافت‌های عضلانی او تکرار نخواهد شد و شاید طولی نکشد که مرد شماره 8 آبی‌ها صحنه را ترک کرده و کفش‌هایش را آویزان کند. البته رفتن جباری نه برای فوتبال ملی خوب است و نه برای استقلال که با وجود همه حاشیه‌هایی که این بازیکن برایش فراهم می‌ساخت اما به لحاظ فنی مهره‌ای کار آمد بود.
دربی نزدیک است و همین اندازه کفایت می‌کند که به بازی‌های زیبای جباری در میدان بزرگ دربی اشاره‌ای داشته باشیم. مجتبی در دربی 74 هم غایب بود و استقلال که آن روزها آندرانیک تیموریان را در اختیار نداشت و خسرو حیدری هم در ترکیب این تیم نبود رنج‌های زیادی را بابت غیبت این مهره‌های شاخص کشید. شاید اگر در آن دربی جباری بود استقلال می‌توانست نتیجه بهتری بگیرد اما غیبت این بازیکن که در دربی‌های قبل گل‌های با ارزشی به ثمر رساند و پاس‌های ماهرانه‌ای هم داده بود صدمات بسیار به استقلال وارد کرد. در دربی 75 بار دیگر شاهد غیبت مجتبی خواهیم بود. بازیکنی که تصور می‌شد این فصل شکوفا شده و شاید شاهد بازی‌های چشم نوازش در میدان باشیم اما جباری با پارگی مینیسک پا روبرو شد و تا به امروز نتوانسته برای استقلال در لیگ دوازدهم بازی کند.
بازگشت مجتبی لااقل 3 ماه زمان می‌برد و تا آن زمان مشخص نیست که وضعیت استقلال در جدول چگونه خواهد شد. امیر قلعه‌نویی شاید تصور می‌کرد جباری می‌رسد و او را در ترکیب اصلی قرار می‌دهد اما مجتبی صحنه را باردیگر خالی کرد. امیر به نوعی تاکتیک خودش را روی جباری استوار کرده بود و در برنامه‌های تاکتیکی‌اش جایگاه ثابتی را برای مجتبی در نظر گرفته بود اما شماره 8 آبی‌ها نتوانست امیر را به آرزویش برساند. غیبت مجتبی در بازی‌های آغازین لیگ نشانه‌هایی از ناهماهنگی در خط میانی استقلال را بروز داد. استقلال هرگز آن تیم با طراوت نبود و انتظارات را برآورده نکرد. شاید اگر جباری در ترکیب استقلال حضور داشت شکل بازی‌های استقلال تغییر چشمگیری می‌کرد اما مصدومیت از ناحیه مینیسک پا اجازه نخواهد داد تا این بازیکن برای استقلال بازی کند. حال به نظر می‌رسد که دیگر امیر باید به نداشتن جباری عادت کند نه او بلکه همه مجموعه استقلال می‌بایست به نداشتن جباری عادت کنند. شاید مجتبی اگر برگردد باردیگر مصدوم بشود و این بار دیگر با دنیای فوتبال خداحافظی کند بنابراین استقلال اگر می‌خواهد در آینده موفق باشد باید آرام آرام نداشتن شماره 8 را به نوعی درخود حل کند و جانشین تازه‌ای را برای او معرفی کند. آیا استقلال قادر به انجام این پروژه خواهد بود؟
تحقق این مهم بسیارسخت خواهد بودو نیاز به یک همت دسته جمعی دارد. جباری در تیم‌های پایه استقلال رشد یافت، به ابومسلم رفت و وقتی بازیکن باتجربه‌ای شد به استقلال بازگشت. او محصول این تیم است و به زعم همه کارشناسان در 10 سال گذشته جزو یکی از بهترین بازیکنان لیگ ایران محسوب می‌شود. اگر امروز معتقدیم که استقلال باید آرام آرام به نداشتن جباری عادت کند به این خاطر است که فردا به زودی فرا خواهد رسید. روزی که جباری برای همیشه صحنه را ترک خواهد کرد. مصدومیت جباری در فصل دوازدهم تنها و تنها یک پیام است و باید آن را با دقت خاصی گوش کرد. شاید اگر جباری برای بار ششم مصدوم بشود دیگر خودنیز نای بازگشت نداشته باشد.../ش