این صدای فرمانده و ژنرالی است که خود را از یک منظر یگانه مرد دربی‌ها می‌داند. او فریاد می‌زند: «این منم شکست ناپذیر!» این صدای امیر قلعه نویی است که قبل از نبرد 75 به گوش می‌رسد. نبرد سختی است. سراسر ابهام و ترس و شک و دودلی و اضطراب و نگرانی! استقلال دربی قبل را باخته است اما وقتی امیر قلعه نویی روی نیمکت آبی‌ها می‌نشیند لااقل می‌تواند از تکرار نشدن شکستی دیگر مطمئن شد. امیر 8 دربی را تاکنون پشت سر گذاشته است. محصول این 8 بازی 2 پیروزی و 6 تساوی بوده است. برای همین امیر فریاد شکست‌ناپذیری سر می‌دهد، آن هم مقابل مردی که می‌گویند استاد بی‌مثال دربی‌ها است اما این دربی کجا و آن دربی کجا؟! اینجا ایران است و دربی‌ها قواعد خاص خودش را دارد. فوتبال در مصر از هیجان خاص و منحصر به فردی که در فوتبال ایران می‌بینیم بی بهره است. اینجا باختن در دربی یعنی مرگ! تجربه‌ای که ماه‌ها است بر بام استقلال به خاطر آن شکست اسفبار سایه افکنده است. احتمالات را مرور می‌کنیم. باخت، مساوی و برد؛ شکست نیز یکی از احتمالات است اما ژنرال حق ندارد در این بازی ببازد. البته او بباز هم نیست. تجربه و کارنامه‌اش این واقعیت را به اثبات می‌رساند. روح امیر با باختن در دربی سازگار نیست. او در فصل هشتم نیز دو بار تا آستانه پیروزی پیشروی کرد اما دو غفلت، دو اشتباه و دو خبط بزرگ از جانب کوشکی و علیزاده او را از کسب پیروزی محروم کرد. حالا اما امیر باتجربه‌تر هم شده است. اگرچه 3 فصل از استقلال دور بود و طی این 3 فصل آبی‌ها با مظلومی 4 برد پی در پی را در دربی‌ها تجربه کرده‌اند و روزهای خوشی برای شان رقم خورده است اما امیر نیز در همه این روزها بیکار نبود. او در سپاهان و بعد تراکتورسازی نیز بر تجربیات خود افزود و درحالی که عنوان برترین مربی تاریخ لیگ برتر را یدک می‌کشد گام به دربی 75 می‌گذارد. امیر می‌تواند با صدایی بلند‌تر فریاد شکست ناپذیری سر دهد و خود را مرد دربی‌ها جلوه دهد. نباختن در دربی نیز خود هنری است که مظلومی با آن همه آوازه و افتخار در دربی‌ها نیز به آن نایل نشده است. اگر پرویز مظلومی میان توده هواداران استقلال خود را از حیث پیروزی برتر می‌داند امیر قلعه‌نویی نیز می‌تواند خود را با مظلومی برابر بداند. مظلومی 4 دربی را برده است آن هم از 5 دربی رسمی که به خود دید اما امیر قلعه‌نویی نیز 8 دربی را پشت سرگذاشته که در هیچ یک از این دربی‌ها رنگ باخت را ندیده است. امیر اگر از پرویز برتر نیست اما کمتر از او هم نیست. پرویز بیشترین برد را دارد و امیر رکورددار نباختن در دربی‌ها است. حال می‌ماند انگیزه‌هایی که باید جمع و جور بشود. با امیر قلعه‌نویی بعد از بازی با ملوان درباره دربی کلنجار رفتیم. او نمی‌خواست با تیم فصل قبل قیاس بشود اما در نهان به دنبال فتح و پیروزی است. نمی‌توان باور کرد که امیر به خاطر آن حرف‌ها که می‌گفت: «باخت فصل قبل چه ارتباطی به من دارد!» دنبال برتری مقابل رقیب سنتی آبی‌ها نیست. نه! امیر برد می‌خواهد او می‌داند پیروزی در این بازی آرزوهایش را محقق خواهد کرد. او می‌داند که برتری در این بازی یعنی بازگشت به کورس مدعیان و به جریان انداختن خونی تازه در میان سکوها. امیر می‌داند این برد تیری است چند نشان. او هدف‌های زیادی را با برتری در دربی 75 تسلیم اراده خود خواهد کرد؛ آیا امیر می‌تواند؟! او را فاتح و پیروز خواهیم دید؟!/ش