این چیزی نبود که ژوزه مورینیو در ذهن داشته باشد. سه بازی از فصل 13-2012 گذشته رئال مادرید، او دو بار باخته و یک بار هم مساوی کرده. این مربی پرتغالی در طول 12 سال مربی‌گری‌اش هرگز چنین آغاز ضعیفی در یک فصل نداشته. تنها هفته دوم لالیگا سپری شده و تیمش پنج امتیاز از رقیب جدی قهرمانی، یعنی بارسلونا عقب است.
مورینیو برای اولین بار در یک فصل کامل مربی یونیائو لیرا در سال 2001 شد. او از آن هنگام هرگز پیش نیامده بود در یک فصل هیچ کدام از سه بازی اولش را نبرد. نه در پورتو، چلسی، اینتر، و نه در مادرید.
البته باید پذیرفت که تیم‌های مورینیو فصل را عالی شروع نمی‌کنند، اما دیگر نشده بود شروعشان در این حد بد باشد. تنها یک بار شده بود تیم ژوزه در سه بازی اول فصل خود دو بار ببازد؛ آن هم در فصل 07-2006 با چلسی که سومین فصل حضور او در استمفورد بریج بود.
این سومین فصل حضور او در برنابئو است که شاید شگون خوبی برایش نداشته باشد. اما فراتر از نتایجی که او برابر والنسیا (یک بر یک در خانه)، بارسلونا (باخت سه بر دو در خانه حریف) و ختافه (دو بر یک در خانه حریف)، ماهیت این لغزش‌هاست که بیشتر از هر چیزی مایه نگرانی است.
مورینیو گفت که ختافه شاید شایسته پیروزی نبود و گفت روی گل پیروزی‌بخش آنها توپ به دست بازیکنشان برخورد کرده، اما از یک چیز مطمئن بود: این که رئال مادریدش شایسته شکست بود.
مردان مورینیو در تساوی یک بر یک در دیدار نخستین فصل مقابل والنسیا هم با گل گونسالو ایگواین پیش افتادند اما سپس پا را از روی پدال برداشتند. اما این بار این کار آنها تاوان سنگین‌تری داشت.
مادرید در نیمه اول عملا بازی را در اختیار کامل خود داشت. پیش از ضربه ایگواین (که باعث شد او از رکورد 104 گل رونالدو برزیلی فراتر برود)، مسعود اوزیل توپ را در شرایطی که همه چیز برای زدن گل مهیا بود به تیر دروازه کوبید. در ادامه نیمه بود که کریستیانو رونالدو شوتی را مستقیما به سمت میگل آنخل مویا زد که اگر در فصل 12-2011 بود آن را بی‌تردید به گل تبدیل می‌کرد.
اما هر چه باشد هنوز حس تعطیلات از اردوی رئال مادرید نرفته. آنها اعتماد به نفس را کم دارند و متوازن نیستند و به خود باور ندارند. درست است که فصل تازه آغاز شده، اما مهاجمان رئال مادرید بی‌حال هستند. بازیکنان رئال، پس از تابستانی که بعضی از آنها در یورو 2012 حضور داشتند هنوز به اوج آمادگی نرسیده‌اند. آنها آن شدتی که تیم‌های حریف را با آن ویران می‌کردند را هنوز ندارند.
ژابی آلونسو در هر دو بازی لیگ در کنار لاس دیارا در خط میانی قرار گرفته بود و نتیجه آن شد که رئال مادرید به تکاپو افتاد تا لوکا مودریچ را هر طور که شده بخرد. مهاجمان رئال مادرید ناکام بودند و رئال نیاز داشت که هافبک‌ها به کمک خط حمله بروند. اما آلونسو نمی‌توانست یک‌تنه این کار را بکند. او پس از بازی گفت: «باید این روند را هر چه سریع‌تر عوض کنیم.» مودریچ هم ظاهرا فعلا در ترکیب اصلی رئال قرار نمی‌گیرد.
اشتباهات هم باید برطرف شوند. ایکر کاسیاس مضطرب بود. او روی یک ضربه ایستگاهی ختافه جای‌گیری بسیار بدی داشت اما خوش‌اقبال بود که آبراهام با ضربه سر توپ را به بیرون زد. خوان والرا در دقیقه 52 بود که سانتر عالی عبدالعزیز براده را به گل تبدیل کرد. این هافبک فصل پیش گل پیروزی‌بخش ختافه مقابل بارسلونا را زده بود و رئالی‌ها را شاد کرده بود اما این بار او به رئال گل زد. آن هم از روی یک ضربه ایستگاهی دیگر.
مورینیو طبیعی بود که از این که تیمش روی ضربات ایستگاهی گل می‌خورد عصبانی باشد: «ما روی این ضربات تمرین کرده‌ایم و تمرین کرده‌ایم و تمرین کرده‌ایم. دیگر زمانی نداریم که باز هم تمرین کنیم. هنگامی که اشتباه فردی است دیگر کاری نمی‌توانم برایش انجام دهم.» پس آلونسو و سرخیو راموس که تقصیر مهار نکردن والرا به گردن هر دو بود باید منتظر انتقادات مورینیو در تمرینات باشند.
اما اوضاع برای مادرید بدتر هم شد. زمانی که آنخل دی‌ماریا موقعیتی عالی را از دست داد، رائول آلبیول در کورس با آدرین کولونگا جا ماند. او از سمت چپ گریخت و البته به‌صورت غیرارادی توپ به دستش هم خورد. او سپس توپ را برای براده فرستاد تا او ضربه‌ای مهارنشدنی به سمت دروازه کاسیاس بزند. آن هم در 16 دقیقه مانده به پایان.
مادرید بازی را در حالی به پایان برد که ایگواین، کریم بنزما، رونالدو، اوزیل و حتی آلوارو موراتای جوان در میدان بودند اما کسی نبود که با بازی خلاقانه به آنها توپ برساند. نوری شاهین به‌صورت قرضی به لیورپول رفته، مودریچ تازه به تیم آمده و کاکا هم به نظر می‌رسد آخرین بازی‌اش برای رئال مادرید را انجام داده باشد. شایعه شده او با مورینیو دعوایش شده. اگر او می‌ماند می‌توانست به کار رئال بیاید.
مادرید نمایش ضعیفی مقابل ختافه داشت، آن هم مقابل دیدگان تنها 8 هزار نفر. قیمت بلیت‌ها از 50 یورو شروع می‌شد و بسیاری از طرفداران ختافه ترجیح دادند در خانه بمانند. اما عجیب بود که طرفداران مادرید هم از این بازی استقبال نکردند و حاضر نشدند سفر کوتاه‌مدتی انجام دهند و اندکی از شهر خارج شوند تا به ورزشگاه آلفونسو پرس بروند.
البته اکثر طرفداران بعید است با این نظر موافق باشند و مربی پرتغالی ممکن است با بردن بارسلونا در بازی برگشت سوپرجام رئال را به سومین جام در دوران مربی‌گری‌اش برساند. اما آنها برای این کار باید بسیار بسیار بهتر از این‌ها باشند.
بارسا هم سفر دشواری به اوساسونا داشت، یعنی دقیقا همان جایی که فصل پیش شکست خورد و رویای فتح لالیگای پپ گواردیولا عملا به باد رفت. باخت در پامپلونا در فوریه اختلاف امتیاز با مادرید را به 10 امتیاز رساند و کاتالان‌ها نتوانستند نتیجه سه بر دو آن بازی را بر روی زمین یخ‌زده ورزشگاه حریف جبران کنند.
این بار هوای یخ‌بندان جایش را به هوای گرم در پایتخت ناوارا داده بود. اما بارسا همچنان مشکل داشت. آنها در نیمه اول به پای حریف نرسیدند و یوزبا یورنته هم در دقیقه 17 برای اوساسونا گل‌زنی کرد. مردان تیتو ویلانووا در فاصله 15 دقیقه به پایان بازی همچنان از حریف عقب بودند. اما لیونل مسی که تا آن دقیقه خوب نبود سرانجام دو گل زد و بازی سرشار از تصمیمات جنجالی داور را به سود بارسا به پایان برد.
مسی در صحنه پیش از گل اوساسونا در موقعیتی عالی قرار داشت اما داور به اشتباه آفساید او را اعلام کرد. روی گل اول بارسا هم الکسیس سانچس در وضعیت آفساید توپ را گرفت و به مسی سپرد. پاچی پونیال با تصمیم سخت‌گیرانه داور اخراج شد و اوساسونا ده‌نفره شد. آنها با این تعداد بازیکن نمی‌توانستند مقابل بارسا دوام بیاورند.
ویلانووا هم به دلیل اعتراض به کمک داور از بازی اخراج شده بود.
داور بازی فصل پیش سه اشتباه بزرگ انجام داد و در سه موقعیت عالی، حرکت بازیکنان بارسلونا را به اشتباه آفساید اعلام کرد. این بار احتمالا آنها به آنچه شایسته‌اش بودند رسیدند و فصل را بی‌نقص به پیش بردند: آنها اکنون با تیتو سه برد پیاپی به دست آورده‌اند.
بارسلونا و مادرید چهارشنبه در دیدار برگشت سوپرجام در برنابئو به مصاف هم می‌روند. ویلانووا به‌شدت دوست دارد این عنوان را فتح کند تا در همان ابتدای حضورش قهرمانی کسب کرده باشد. البته این تیم مورینیو است که نیاز بیشتری به تقویت روحیه دارد. /ز