داور: والنتین کوالینکف(ازبکستان) کمک ها: یاسوف رافائل و تاگایف بختیار(هر ۲ از ازبکستان)
اخطار: تان کوآ، تیر اسى دانگ دا و چویى چو(تایلند)، کریم باقرى، محمد نورى و حسین کعبى(ایران)
ورزشگاه: راجامانگالاى تایلند ، تماشاگر: ۵ هزار نفر
تایلند
هاتارا تاناکو، پان ریت، جان تاکام، تان کوآ، چویى چو از دقیقه ۷۵ وینو تاى، تیراسى دانگ دا، سورى سوکا، سوهاى نوتونگ از دقیقه ۸۱ رانگ سو، ناتاپونگ سامانا، سومى سون سوت کیت از دقیقه ۶۳ و یواچاى چوک سورى سوخا
سرمربى: پیتر رید
ایران
سیدمهدى رحمتى، کریم باقرى از دقیقه ۷۱ محمد نورى، هادى عقیلى، سیدجلال حسینى، مازیار زارع از دقیقه ۵۷ کیانوش رحمتى، مجید غلام نژاد، حسن اشجارى، غلامرضا رضایى از دقیقه ۷۱ سیدمهدى سیدصالحى، حسین کعبى، محمدرضا خلعتبرى و آرش برهانى
سرمربى: على دایى
لحظات حساس
دقیقه :۱۰ روى ارسال یک ضربه ایستگاهى دفاع تایلند به اشتباه توپ را دفع کرد که توپ برگشتى را غلام نژاد با یک ضربه روى پا، به شکل بسیار خطرناک به سوى دروازه تایلند زد که ضربه او پس از برخورد به دست هاتارا تاناکو دروازه بان تایلند و تیر دروازه دوباره در آغوش او آرام گرفت.
دقیقه :۱۱ سورى سوخا در داخل ۱۸ قدم ایران به راحتى حسن اشجارى را از پیش رو برداشت و ضربه اى را راهى دروازه رحمتى کرد که ضربه او با فاصله اى اندک از کنار دروازه رحمتى به کرنر رفت.
دقیقه :۱۶ تیراسى دانگ دا داخل ۱۸ قدم ایران صاحب یک موقعیت خوب شد که ضربه پاى چپ او با فاصله از کنار دروازه رحمتى به بیرون رفت.
دقیقه :۱۷ ضربه ایستگاهى تیم ملى ایران را حسن اشجارى از منطقه اى مناسب مستقیم به طرف دروازه تایلند زد که هاتارا تاناکو به راحتى آن را مال خود کرد.
دقیقه :۱۸ چویى چو پشت ۱۸ قدم روى خلعتبرى مرتکب خطاى غیرمستقیم شد که کریم باقرى با بى دقتى تمام ضربه اش را به دفاع تیم تایلند کوبید.
دقیقه :۴۷ سون کیت در حالت تک به تک با سیدمهدى رحمتى توپش را به دست هاى دروازه بان ایران زد.
دقیقه :۵۴ تیراسى دانگ دا بار دیگر با رحمتى تک به تک شد که ضربه او پس از برخورد به بدن رحمتى به کرنر رفت.
دقیقه :۵۹ روى ارسال یک ضربه کرنر بلند توسط خلعتبرى، هادى عقیلى با روى پا ضربه اى را روانه دروازه تایلند کرد که دروازه بان آن تیم با یک شیرجه بلند آن را دفع کرد.
دقیقه :۶۸ روى ضربه کرنر بلند محمدرضا خلعتبرى، هادى عقیلى با سر دروازه تایلند را تهدید کرد که هاتارا تاناکو به راحتى آن را مال خود کرد.
دقیقه :۸۰ تایلندى ها در پشت محوطه ۱۸ قدم ایران صاحب یک ضربه مستقیم ایستگاهى شدند که ضربه را وینو تاى به شکل بسیار خطرناکى زد که توپ او با فاصله اندک از کنار دروازه رحمتى به خارج رفت.
دقیقه :۸۴ پان ریت در موقعیتى بسیار خوب در زدن ضربه آخر تعلل کرد تا مدافعان ایران از راه رسیده و موقعیت را از او بگیرند.
دقیقه :۸۹ آرش برهانى که عجله در کارهایش در طول بازى کاملاً نمایان بود، پس از دریافت توپ و عبور از ۲ مدافع تایلند آنقدر در حرکت با آن از خود اصرار نشان داد که مدافعان تیم میزبان به راحتى در داخل ۱۸ توپ او را زدند.
شرح بازى
معادلات به هم ریخت. تصورات باطل شد و همه پیش بینى ها نقش بر آب شد، چرا که تیم ملى ایران پس از آن پیروزى پر گل ۶ بر صفر مقابل سنگاپور در دومین بازى خود در چهارچوب رقابت هاى مقدماتى جام ملت هاى آسیا هیچ برنامه اى براى شکست حریف میزبان خود نداشت و تنها به خلاقیت هاى بالاى بازیکنانش دل بسته بود که آن هم با دفاع خوب و منطقه اى تایلندى ها هرگز در طول ۹۰ دقیقه به چشم نیامد. حتماً على دایى سرمربى تیم ملى ایران هم مانند همه تماشاگران تلویزیونى در طول ۹۰ دقیقه فشار عصبى زیادى را متحمل شد. بازى ضعیف و بى تفاوت بازیکنان تیم ملى باعث شد تا تایلندى ها که در ۱۰ دقیقه آغازین بازى از ترس در یک سوم دفاعى زمین خودشان مشغول دفاع بودند به خود آمده و به بازى و حریف مسلط شوند به طورى که اگر اندکى کم شانس بودیم و یکى از آن ۲ توپ تایلندى ها که با سیدمهدى رحمتى تک به تک شدند به گل تبدیل مى شد، آنگاه دیگر هیچ راه توجیهى براى مسئولان فدراسیون فوتبال و تیم ملى باقى نمى ماند. اصرار در استفاده از یک ترکیب آشناى همیشگى باعث شد تا تیم ملى عملاً به لحاظ تنوع کارآیى خود را از دست بدهد و یک بازى خشک و بدون انعطاف را مقابل حریف خود به انجام برساند. در بازى با تایلند به جاى اینکه کارى کنیم که تایلندى ها از ما بترسند و به آنها اجازه ندهند که به زمین ما وارد شوند، چنین به نظر مى رسید که ما از آنها ترسیده ایم و این همان نقطه ضعفى بود که در تیم ما به چشم آمد. در طول بازى دیروز با تایلند اگر به عملکرد بازیکنان خود منطقى تر نگاه کنیم به این نکته پى خواهیم برد که هیچ کدام از بازیکنان ما در سطح خودشان نبودند. کریم باقرى و مازیار زارع عملاً وسط میدان را به مردان میانى کوتاه قد تایلند واگذار کرده بودند.غلامرضا رضایى آنقدر بد بازى کرد که چاره اى به جز تعویض او براى على دایى باقى نماند. جمع توپ هایى را که آرش برهانى در طول ۹۰ دقیقه گرفت به ۵ توپ هم نرسید و در همان ۵ توپ نیز آنقدر عجول نشان داد که اگر على دایى حق بیشتر از ۳ تعویض داشت، قطعاً تعویض چهارم او برهانى بود. در حالى که پیش از بازى با کره جنوبى در روز ۲۳ بهمن ماه فکر مى کردیم که تایلند مى تواند یک حریف تدارکاتى خوب براى ما باشد اما در عمل عکس آن اتفاق افتاد و این تایلندى ها بودند که سوار بر بازى شدند و حریف قدرتمندشان نشان دادند، حریفى که هیچ نشانى از گذشته خود نداشت. دایى در طول ۹۰ دقیقه بسیار عصبى نشان داد و این به خاطر نتیجه اى بود که براى تیمش خلق شده بود. نتیجه تساوى صفر بر صفر براى حریف میزبان به اندازه یک پیروزى پر گل ارزش داشت در حالى که براى ایرانى ها چیزى بهتر از شکست را در پى نداشت. بازى با تایلند و نتیجه حاصله از آن در آستانه دیدار سخت با کره جنوبى در حقیقت زنگ خطر را براى ما به صدا در آورده و لزوم استفاده از بازیکنان لژیونر را بیش از پیش نمایان ساخت؛ بازیکنانى که باید براى بازى با کره زودتر به ایران فراخوانده شوند تا تیم ملى دچار مشکلى نظیر مشکلى که در تایلند گرفتار آن شد، نشود. در بازى با تایلند بازیکنان تعویضى هم نتوانستند گره از کار تیم ملى باز کنند، چرا که بازى چنان گره خورده بود که آنها نیز اسیر جریان بازى شده و از همیشه خود فاصله گرفتند. تساوى با تایلند در حقیقت چنان بازیکنان ما را در اواخر جریان بازى عصبى کرده بود که هر کس مى خواست خودش به تنهایى نتیجه بازى را عوض کرده و قهرمان لقب گیرد. در دومین بازى روز گذشته در گروه ۵ که در سنگاپور برگزار شد، تیم ملى آن کشور با حساب ۲ بر یک تیم ملى اردن را شکست داد تا ۳ امتیازى شود. در بازى دیروز ۲ تیم در سنگاپور ابتدا، آگو کاسمیر در دقیقه ۲۱ سنگاپور را پیش انداخت اما حاته در دقیقه ۴۱ گل تساوى را از روى نقطه پنالتى به ثمر رساند اما گل دقیقه ۶۲ عالمشاه آب سردى بر پیکر یاران تیم اردن بود و پیروزى ۲ بر یک سنگاپورى ها را رقم زد تا تیمى که در بازى اول خود با حساب ۶ بر صفر به ایران باخته بود حالا با یک امتیاز کمتر نسبت به ایران در جاى دوم جدول رده بندى قرار گیرد.
درس هاى تایلندى بازى را دادیم،نتیجه هم مطلوب نبود
روى تابلوى ورزشگاه راجامانگالا «دوصفر» کنار هم نقش بسته است. این ۲ صفر را نشانه چه بدانیم؟ آیا بازى را نباخته ایم؟ و آیا کمتر از انتظار و دور از اعتبارى که داریم - و براى کسب هر ذره آن، خروارها کوشش و تلاش کرده ایم- نشان نداده ایم؟ حرف زیاد است، به هر لحظه بازى و به هر گوشه آن که نگاه کنیم، در عین «نو» بودن برخى از اشاره ها، نکته هاى بسیارى را براى بیان مى توان یافت و مهمترین نکته این است: به واقعیت ها بى توجهى کرده ایم. چشم خود را به دیدنى ها بسته ایم. عالماً و عامداً و صرفاً براساس تصورات و تخیلات مرکز زمین و قلب بازى امان را از کار انداخته ایم.
•••
لیگ برتر چرا این همه پرفشار برگزار مى شود؟ با تماشاى بازى هاى لیگ - اگر تماشائى در کار باشد- چه نتیجه اى مى گیریم. براى مرتبط کردن خط دفاع- که استحکامى بیش از این و مقاومتى به مراتب زیادتر را لازم دارد- با خط حمله، که على رغم چالاکى فردى، داراى سرعت عمل گروهى و عملیات ترکیبى نیست، از کدام بازیکنان باید استفاده کرد. تیم ملى، کار وصل کردن مردان خط دفاع به مردان خط حمله را، از کدام بازیکنان خواسته بود؟ آیا سپردن این وظیفه، به هافبک هاى پرسپولیس، نشانه توجه به لیگ برتر است یا نشانه بى توجهى محض به آنچه که در مسابقه هاى مختلف مى گذرد.
•••
تایلند را ماکت کوچکى از کره خوانده بودیم. حالا باید دید از این «مانور» چه درست بایدهائى و چه درس هائى خواهیم گرفت. آیا نفوذهاى مهاجمین تایلندى از قلب دفاع تیم ملى، هشداردهنده نبود و آیا سپردن میانه زمین، به هافبک هاى حریف، مى تواند در بازى با کره جنوبى هم تکرار شود؟ و سرانجام این که: آیا در ۱۸ تیم لیگ برتر، امروزه و اینک، بشاش تر، چالاک تر، توپ گیرتر و توپ پخش کن تر از هافبک هاى اصلى تیم ملى وجود ندارد؟
•••
متاسفیم که باید بپذیریم: تعویض ها هم دردى را درمان نکرد.