*محمد سررشته داری
آیا این صعود به جمع هشت تیم برتر آسیا پایان استقلال و توفیق هایش خواهد بود یا اینکه استقلال طبق برنامه فتح الله زاده تا جام باشگاههای جهان خواهد رفت؟
برنامه دکتر فتح الله زاده این بود:
سال اول حضور در کورس قهرمانی (15 روز مانده به مسابقات لیگ برتر تیم را تحویل گرفت آنهم در شرایطی که بیش از 10 بازیکن از تیم رفته بودند و 6 بازیکن هم قرار داد نداشتند!)
سال دوم کسب قهرمانی (استقلال قهرمان جام حذفی و نایب قهرمان لیگ شد)
سال سوم قهرمانی مجدد و صعود به قله های آسیا
سال چهارم قهرمانی در قاره
در واقع استقلال درست روی خط حرکت کرده و همه اهداف ترسیم کرده اش دست پیدا کرده و اگر شرایط درست جلو برود شاید حتی بتوان برای این تیم حضوری آبرومند را هم در جام باشگاههای جهان متصور شد و اینیکی البته به رویا بیشتر شبیه است تا واقعیت.
با این حال نمی توان کتمان کرد که این تیم همه هدفها را تا این لحظه پشت سر گذاشته و تار مویی هم از برنامه خارج نشده است
با این توضیح ها می رسیم به امروز ،امروزی که استقلال در آستانه برنامه ریزی برای سال چهارم است و حتی خواجه حافظ شیرازی هم می داند که برای قهرمانی در آسیا نمی توان با برنامه ریزی ها و سرمایه گذاریهای قبلی جلو رفت و باید نیروی پشتیبانی را تقویت کرد .
شاید مبحث اصلی این روزها که نگرانیهایی را هم به وجود آورده است همین نکته بسیار مهم باشد چراکه از اینجا به بعد با من بمیرم و تو بمیری نمی توان جلو رفت و به نتیجه هم رسید
به یاد حرف بیل گیتس افتادم که می گوید راز موفقبت اینست که به صد در صد راضی نشوی!
...و حالا استقلال و فتح الله زاده نمی توانند به صد در صد راضی شوند! حق ندارند که راضی شوند ..البته فتح الله زاده می تواند به دو قهرمانی اش ببالد و بدون توجه به آسیا جلو برود و مثل گذشته کارش را انجام دهد اما او هم مثل بیل گیتس انگار به صد در صد راضی نیست ،او حالا بیش از صد در صد را می خواهد یعنی قهرمانی در آسیا را...
این روز ها و در شرایط کنونی که کشور در مرحله گذر است امید دادن به زندگی اولین دستور برای همه مسئولین به شمار می رود و در این ایام چیزی برتر و بالاتر از موفقیتهای بین المللی آنهم در این سطح گسترده و با این اثر گذاری نمی تواند روی افکار مردم اثرمثبت بگذارد!
فتح الله زاده در واقع بهترین عملکرد را داشته است اما حتی او هم نمی تواند بدون سرما یه گذاری صحیح و کافی از این جلوتر برود
ایشان طی سه سال گذشته با وجود مشکلات مالی فراوان تیم را به دندان کشید و آبرویش را بعضا مقابل برخی طلبکاران که بعضی از آنها به مدیریتهای قبلی باز می گشتند به خطر انداخت اما آیا می توان با به خطر انداختن آبرو باز هم جلوتر رفت و قهرمان آسیا هم شد؟
پاسخ منفی است وقتی رقبا بازیکنانی از اروپا و آمریکای جنوبی می خرند که هر کدامشان بعضا هم قیمت بودجه یکی دو فصل کل باشگاه استقلال هستند نمی توان همه آرزو ها را در لابه لای غیرت و تعصب و آبرو جستجو کرد
بله فتح الله زاده عملکرد خیره کننده ای داشته و این او را شایسته یک حمایت همه جانبه برای بالا و بالاتر بردن پرچم کشورمان می کند و باید تاکید کرد که اگر این اتفاق رخ ندهد آرزو ها بر باد می رود کما اینکه همین حالا هم بانگ های اعتراض را می توانید بشنوید
به هر حال امیدواریم در گیر و دار و کش و قوس اخبار داغ انتخابات از این حرکت رو به جلو غافل نشویم و آن را به حال خود رها نکنیم چرا که برای رسیدن به همین مرحله روزها و شبهای فراوانی به سختی گذشته و تلاشهای زیادی انجام شده است که حالا استقلال شده آبروی فوتبال ایران!