ژوزه مورینیو پس از امضای قرارداد
با باشگاه چلسی در نشست خبری این باشگاه شرکت کرد.
ژوزه مورینیو در ابتدا گفت: به جایگاهی رسیده‌ام که می خواستم برسم. کسب قهرمانی
در سه لیگ معتبر جهان چیزی بود که به دنبال آن بودم اما همچنان عطش خود را برای کسب
لیگ قهرمانان اروپا حفظ کرده‌ام. قبل از این که به رئال‌مادرید بروم، آنها شش سال
پی‌درپی نتوانستند به یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان اروپا برسند اما در زمان حضورم
در رئال مادرید سه بار با این تیم به نیمه‌نهایی راه یافتم. با افتخار اعلام می‌کنم
که در باشگاه بزرگی مثل رئال‌مادرید کار کرده‌ام.
مورینیو در ادامه درباره انتقاد آندرس اینیستا از او که گفته بود، آقای خاص به
فوتبال اسپانیا لطمه وارد کرده است، گفت: بله. من به فوتبال اسپانیا لطمه وارد کردم
که توانستم به سلطه بارسلونا در اسپانیا پایان دهم. ما بارها توانستیم بارسلونا را
شکست دهیم و با 100 امتیاز و 121 گل زده در یک فصل به قهرمانی در لیگا رسیدیم. بله!
من به آنها لطمه وارد کردم.
او ادامه داد: در تیم من بازیکنانی که شایسته باشند، بازی می‌کنند. به اسم و رسم
بازیکنان کاری ندارم. گرچه دوست دارم با بازیکنانم رابطه خوبی داشته باشم اما
مهم‌تر از همه دوست دارم که با خودم روراست باشند. اگر کسی در تیم اسم بزرگی دارد،
نمی‌توانم به این خاطر به او آن میدان بدهم. بازی کردن در تیم من بستگی به خود
بازیکنانم دارد. تمام تصمیم‌های من در تیمم بر حسب شایسته سالاری صورت خواهد گرفت.
سرمربی جدید چلسی در پاسخ به سوال یکی از خبرنگاران که آیا هنوز هم آقای "خاص"
هست یا خیر، گفت: اکنون آقای "خوشحال" هستم. اگر بخواهم خود را توصیف کنم، باید
خودم را یک فرد بسیار خوشحال توصیف کنم، زیرا اولین باری است که به باشگاهی آمده‌ام
که قبلا نیز در آن بوده و آن را دوست دارم.
مورینیو که در نشست خبری با حضور 250 خبرنگار صحبت می‌کرد، ادامه داد: جایی هستم
که دوست داشتم باشم و آن را با هیچ چیزی عوض نمی‌کنم.
آقای خاص در پاسخ به دلیل رفتنش از چلسی و اختلاف‌نظرش با رومان آبراموویچ گفت:
بارها در روزنامه‌ها خوانده‌ام که من از چلسی اخراج شده‌ام، در حالی که این طور
نیست و ما توافقی تصمیم گرفتیم که با هم همکاری نداشته باشیم. شاید خیلی‌ها این را
قبول نکنند اما رفتن من از چلسی توافق دو طرفه بود. در آن سال به این نتیجه رسیدیم
که بهترین تصمیم برای ما باشگاه و تماشاگران جدایی من از تیم است. هر چند که این
تصمیم برای هر دو طرف تصمیمی سخت بود.