*محمد سررشته داری
داستان صعود ایران به جام جهانی هنوز داغ است و مورد بحث و بررسی!با این حال اما نیمه تاریکی وجود دارد که کمتر به آن پرداخته شده و آن نیمه تاریک و گمشده برداشتهای کیروش بوده از رفتارهای فنی امیر اردشیر!
کیروش در حالی که به لبنان و ازبکستان باخته بود و مقابل کره جنوبی تحقیر شده بود و با قطر هم در تهران مساوی کرده بودیک مرتبه و در عین ناباوری هر سه دیدار خود را برد!آنهم در کره و قطر!
در این مقال کوتاه سعی داریم برداشتهای کیروش از روی دست امیر را به نشانه هوشمندی این مربی پرتغالی بررسی کنیم
اولین حرکت کیروش تجمیع آبیها در تیم ملی بود که درست ترین کار ممکن بودچرا که استقلالیها بهترین خط دفاعی را در لیگ داشتند و مهمتر از آن اینکه به دلیل درگیری در جام باشگاههای آسیا استقلالیها بیشتر از دیگران بازی کرده و تا آخرین روزها درگیر سیکل تمرین –مسابقه- تمرین بودند !
این اما همه ماجرا نیست!
مسئله اصلی اینست:کیروش افکار تاکتیکی امیر را هم دزدید!
منتظری را امیر قلعه نوعی در دفاع راست به کار گرفت حتی اخبار تایید نشده ای در این رابطه وجود داشت که کیروش پژمان را تهدید کرده بود که در دفاع راست بازی نکند!اما استقلال هرکجا که قصد داشت بازی را در کنترل خودش بگیرد چنین تاکتیکی را اتخاذ کرد و به نتیجه هم رسید!
همان نسخه در تیم ملی هم جواب داد و کار به صعود رسید!
نکته دوم بیک زاده بود که خیلی ها در ایران او را ناآماده خواندند و امیر قلعه نوعی یک فصل پشت او ایستاد تا به تیم ملی دعوت شد اما این هم پایان کار هاشم نبود بلکه او فیکس شد و به جای حاج صفی به میدان رفت وتا چپ و راست تیم ملی با افکار امیر بسته شود!
در چنین فضایی اما مخالفان امیر که او را سنتی می خواندند تا توانسته اند این نکات را مخفی کرده اند و سعی دارند خیلی زود از کنار این مسئله عبور کنند تا خدایناکرده به سود امیر اردشیر دست به قلم نبرند و به سود او مصاحبه ای انجام ندهند!
این رفتار از سوی کیروش البته که دلیلی بر هوشیاری او و توانایی هایش است اما سایه امیر قلعه نوعی را هم باید در این صعود دید نه اینکه به آن بی توجهی کرد و اهمیتی به آن نداد!
اینگونه حق مطلب ادا نمی شود و حق به حق دار نمی رسد!