درگیرى امیر قلعه نوعى و میثم منیعى که در فرودگاه مهرآباد رخ داد، فارغ از نتیجه دیدار استقلال و فولاد بدون شک تأثیر زیادى روى روحیه کاروان استقلال گذاشته است. یکى از مسائلى که باعث شده طى چند ماه اخیر، چالش هایى میان امیر قلعه نوعى و بازیکنان ایجاد شود، این است که تیم استقلال سرمربى محور است و تمامى تصمیمات توسط شخص امیر قلعه نوعى گرفته می شود. بهتر بود سرمربى استقلال براى پیشبرد امور تیمش، تا حدى على نظری جویبارى را نیز دخالت می داد تا از برخى حاشیه ها مثل موضوعى که قبل از رفتن به اهواز پیش آمد، جلوگیرى شود. بهتر بود قلعه نوعى به عنوان سرمربى تیم، خودش را وارد مسائل جزئى مثل مصاحبه یک بازیکن با یک روزنامه نکند و چنین موضوعاتى را به سرپرست تیمش واگذار کند. در واقع وظیفه سرپرست یک تیم، همین است و او باید فضایى آرام فراهم کند تا سرمربى با خیالى آسوده ذهن خود را به مسائل فنى معطوف کنداما به نظر می رسد چنین شرایطى دراستقلال وجود ندارد.
قبل از پرواز کاروان استقلال به سمت قطر نیز یک مشکل دیگر روى داد که نزدیک بود منجر به جا ماندن آرش برهانى شود. پاسپورتى که از این بازیکن در اختیار باشگاهش بود، تاریخ گذشته بودا ما تعویض این پاسپورت دیر انجام شد تا ویزاى قطر روى پاسپورت تاریخ گذشته برهانى بخورد و این پاسپورت به پاسپورت جدید منگنه شود و در نهایت و با کمک و نفوذ مقامات باشگاه، اجازه رفتن برهانى نیز صادر شود.فکر نمی کنیم توقع بى جایى باشد که على نظر ى جویبارى بیشتر خود را در مسائل درون تیمى دخالت دهد زیرا در این صورت امیر قلعه نوعى نیز وقت بیشترى براى حل مسائل تاکتیکى تیم خواهد داشت و دیگر با دستان خودش براى استقلال حاشیه نمى سازد، آن هم در شرایط حساسى مثل قبل از دیدار با فولاد.