پیراهن ذوب‌آهن را می‌پوشید که کارلوس کروش او را پسندید و در دایره مدعوین تیم ملی قرارش داد. بعد به پرسپولیس رفت و آرام آرام آن موقعیتی که کروش نصیبش کرده بود را از دست داد. فصل که به ناکامی گذشت قاضی را آنقدر از تیم ملی دور کرده که برای بازگشت به تیم ملی در تکاپوی درخششی محسوس است. این بار نه با لباس پرسپولیس. با پیراهن جدید که امیر قلعه‌نویی به او هدیه داد در پی بازگشت است. کم کم به پایان فصلی نزدیک می‌شویم که قاضی از پرسپولیس به استقلال منتقل شده است. یک جابجایی که فقط روی کاغذ پر سروصدا بود و هیچ حاشیه‌ای را برایش در محیط واقعی ایجاد نکرد. کلنجار با تک مهاجم این روزهای استقلال در ظهر یک روز تعطیل از همین نقطه شروع می‌شود؛ انتقال از پرسپولیس به استقلال هرچند که سوال تازه‌ای هم نیست.
-انتقال تو از پرسپولیس به استقلال هرگز حاشیه‌ساز نبود؛ در محیطی کاملا آرام به استقلال آمدی دلیلش چیست و بگو چرا الان به مهاجم اول آبی‌ها تبدیل شدی؟
شاید خدا من را دوست داشت که با وجود انتقال از پرسپولیس به استقلال حاشیه‌ای برایم ایجاد نشد. سوالی که پرسیدید من را می‌برد به ابتدای فصل، روزهایی که دنبال یک پیشنهاد خوب بودم و سرانجام استقلال من را خواست. فکر می‌کردم برای اینکه دوباره دیده شوم باید به تیم‌های پایین‌تر بروم اما امیر قلعه‌نویی این فرصت را در اختیار من قرارداد. البته فکر نمی‌کنم مهاجم اول استقلال هستم. استقلال مهاجمان خوبی دارد که من هم یکی از آنها هستم.
-فکر می‌کردی دوباره باید از کجا شروع کنی، ذوب‌آهن، فولاد یا...
همین تیم‌ها. تیم‌هایی که من خاطرات خوبی با آنها داشتم. شاید اگر به استقلال نمی‌آمدم دوباره تصمیم می‌گرفتم بروم اصفهان. آنجا راحت بودم و روزهای خوبی را پشت سرگذاشتم. در اهواز هم همینطور. مدتی برای فولاد بازی کردم و با این تیم هم خاطرات خوبی دارم. خاطراتی که هیچ وقت از یادم نمی‌رود.
-استقلال اما برای تو یک سکوی پرتاب دیگر بود. چقدر سعی کردی از این فرصت استفاده کنی.
بله، استقلال فرصت خوبی بود. من آمدم، بی‌حاشیه هم آمدم. یادم هست بی سروصدا رفتم و قراردادم را در هیات فوتبال ثبت کردم. آن روزی که قراردادم را بستم به خودم گفتم باید روزهای تلخ گذشته را جبران کنی. من در پرسپولیس جایگاه خوبی نداشتم. فرصت کافی هم به من داده نشد. فکر می‌کردم آنجا می‌توانم رشد کنم اما اتفاقاتی افتاد که من از ترکیب اصلی بیرون رفتم. روزهای سختی بود. اصلا نمی‌خواهم دیگر به آن روزها برگردم.
-و هیچ‌وقت علیه تیم سابقت مصاحبه نکردی.
بله، فقط در همین حد که به من میدان داده نشد. همین. چیزخاصی نگفتم.
-الان هم نمی‌خواهی بگویی؟
نه، همین که خوب از پرسپولیس جدا شدم برایم کافی است.
-برای اینکه دیگر چنین روزهایی را تجربه نکنی چه برنامه‌ای داری؟
با تمرین و تمرکز می‌توان به خیلی چیزها رسید. من سعی کردم بی‌حاشیه باشم. درست مثل تمام فصل‌هایی که فوتبال بازی کردم. در پرسپولیس، ذوب‌آهن و فولاد این گونه بود. نمی‌خواهم بگویم خیلی بازیکن متفاوتی هستم اما همیشه می‌دانستم که سرم توی کار خودم باشد، منضبط باشم و فقط به تمرین فکر کنم نتیجه‌اش را می‌گیرم. پدرم نظامی است و من با برنامه بودن را از او یاد گرفته‌ام. آنهایی که پدرشان نظامی است خوب می‌فهمند من چی می‌گویم.
-وقتی به استقلال آمدی یک بدبینی مشترک میان هواداران استقلال در قبال تو وجود داشت اما امیرقلعه‌نویی همواره حامی‌ات بود.
من این انتقاد‌ها را می‌دیدم و می‌شنیدم اما برایم مساله حادی نبود چون می‌دانستم قلعه‌نویی به من اعتقاد دارد. او من را خواسته بود و این برای بازیکنی که این همه انتقاد دور و برش است کافی است. اعتقاد مربی به یک بازیکن می‌تواند او را از خاک بلند کند و من همیشه خوشبین بودم. کار کردم و زحمت کشیدم تا همان مهاجمی شوم که قلعه‌نویی می‌خواهد.
-شدی؟
راستش هنوز نه. خودم می‌دانم آمادگی‌ام درچه حدی است و تا چه اندازه می‌توانم به تیم کمک کنم. این محمد قاضی که الان می‌بینید هنوز جای پیشرفت دارد.
-اگر اشتباه نکنیم در لیگ قهرمانان آسیا مصدوم شدی و باز مدتی نتوانستی برای استقلال بازی کنی. این مصدومیت تو را عقب انداخت؟
روز به روز بهتر شدم اما آن مصدومیت اذیتم کرد. بله، در برهه‌ای که ما درگیر لیگ قهرمانان آسیا بودیم این اتفاق رخ داد. کشاله پایم مجال تمرین کردن نمی‌داد. رفتم و فیزیوتراپی کردم و برگشتم. الان از وضعیت بدنی‌ام راضی‌ام اما عملکردم می‌تواند بهتر از این باشد.
-و شاید همین رو به بهبودی باعث شده قلعه‌نویی در بازی‌های اخیر، بازی با 2 مهاجم را به یک مهاجم ترجیح دهد. تو الان تک مهاجم استقلال هستی در حالی که برهانی هست، اکبرپور هم می‌تواند در این پست بازی کند. اولادی را دارید و محمد مهدی نظری هم شاید یکی از گزینه‌ها باشد. کبه را هم نباید فراموش کرد.
من همیشه سعی کردم مطابق با آنچه کادر فنی خواسته جلو بروم. در استقلال مدتی است با تک مهاجم بازی می‌کنیم که این انتخاب خود آقای قلعه‌نویی است. او می‌خواهد این سبک بازی کنیم و ما هم اجرایش می‌کنیم. شاید دلایلی داشته باشد که ما نمی‌دانیم. الان این مسوولیت به من داده شده تا تک مهاجم باشم. خب، تنها وظیفه‌ام این است که از فرصتی که نصیبم شده نهایت استفاده را ببرم. دارم سعی می‌کنم تنهایی همان کارهایی که قلعه‌نویی می‌خواهد را انجام دهم.
-قلعه‌نویی درباره اینکه چقدر از وضعیت فنی‌ات راضی است با تو صحبتی کرده؟ اصلا خودت بگو؛ عملکرد محمد قاضی تا اینجا چطور بوده؟
قلعه‌نویی درباره اینکه راضی هست یا نیست چیزی نگفته اما معمولا می‌شود از لحن حرف‌هایش یا حرکاتش فهمید راضی است یا نه. من پالس منفی از سوی او دریافت نکردم و این نقطه امیدواری است که رو به جلو حرکت کنم و درباره اینکه خودم بگویم عملکردم چطوری بوده باید بگویم که توانایی پاسخ دادن به این سوال را ندارم. فکر می‌کنم باید از کارشناسان بپرسید یا از آقای قلعه‌نویی.
-گل‌های زیادی در خط حمله استقلال نزدی اما 2 گل 3 امتیازی داشتی و بازی‌هایی که شاید از نظر قلعه‌نویی راضی کننده بوده.
شاید کافی نباشد اما من تا پایان این فصل هنوز فرصت دارم تعداد گل‌هایم را زیاد کنم. می‌توانم این فصل را با آمار خوبی به پایان برسانم و خودم را آماده فصل‌های آینده کنم. من آمده‌ام که بمانم و به استقلال کمک کنم.
-وقتی به پرسپولیس رفتی ملی‌پوش بودی اما به مرور زمان این موقعیت از تو گرفته شد. ابتدای همین فصل وقتی با استقلال خوب شروع کردی صحبت از بازگشت تو به تیم ملی بود. این بازگشت اما هرگز رنگ واقعیت به خود نگرفت.
بازی در تیم ملی برای تمام بازیکنان یک آرزو است. بله، من جایگاه خوبی در تیم کروش داشتم که بعد از اینکه با پرسپولیس قرارداد بستم این موقعیت از من گرفته شد. دلایل گوناگونی داشت که جایگاهم را از دست دادم. نمی‌خواهم وارد آن ماجراها شوم اما می‌خواهم بگویم انسان با امیدش زنده است. می‌خواهم دوباره ملی پوش شوم و فکر می‌کنم این فرصت هنوز در اختیارم هست که به تیم ملی برگردم.
-قطعا موفقیت استقلال هم در افزایش تعداد ملی‌پوشان اثرگذار است. یادمان هست کروش فصل قبل شاکله اصلی تیمش در مسابقات مقدماتی جام جهانی را از تیمی تشکیل داد که قهرمان شده بود. استقلالی‌های زیادی درتیم ملی بودند و اگر بتوانید درغیاب ستاره‌هایی که از شما جدا شدند دوباره قهرمان شوید شاید تعداد ملی‌پوشان استقلال بیشتر شود.
آن یک تصمیم خوب بود و فکر می‌کنم می‌تواند ادامه داشته باشد. بله، استقلال بازیکنان زیادی از دست داده اما همین‌هایی که هستند هم می‌توانند تیم را قهرمان کنند. خودم دوست دارم دوباره ملی پوش شوم و خوب است که شاکله اصلی تیم ملی با بازیکنانی تشکیل شود که در فرم بدنی مطلوبی قرار دارند و آماده‌اند. استقلال به‌رغم از دست دادن بسیاری از بازیکنانش اما تیم آماده‌ای است. می‌شود روی این استقلال دوباره حساب کرد.
-اینکه استقلال با وجود رفتن مجیدی، منتظری و نکونام هنوز روی پا است چه دلیلی می‌تواند داشته باشد؟
خواست بازیکنان و درایت کادر فنی. من فهمیده‌ام که نقش مربی در موفقیت یک تیم خیلی زیاد است چون می‌بینم مسائل روانی و فنی چقدر در کیفیت بازیکنان موثراست. ما 7 بازی دیگر تا پایان لیگ فرصت داریم. بازی‌های سختی است. الان بالا هستیم اما اگر غفلت کنیم ممکن است این فرصت را از دست بدهیم. ریسک نمی‌کنیم. با قدرت مقابل حریفان بازی می‌کنیم. باید امتیاز بگیریم تا آن بالا بمانیم.
-در لیگ دوباره با ذوب‌آهن بازی دارید و اگر این بازی را ببرید فاصله امتیازتان با پرسپولیس می‌شود 7 امتیاز.
فقط پرسپولیس رقیب ما نیست. الان آن بالا شما فولاد، نفت تهران و سپاهان را می‌بینید و تراکتورسازی را هم نباید دست کم گرفت. تعداد بازی‌هایی که باقی مانده کم نیست و ممکن است اتفاقاتی بیفتد که ما پیش‌بینی نمی‌کنیم. باید جدی باشیم تا به هدفی که می‌خواهیم برسیم. به نظر من هنوز هم می‌توان روی پرسپولیس به‌عنوان یک مدعی حساب کرد.
-و یک سوال که شاید برای مهاجمان استقلال یک درد مشترک باشد. از موقعیت‌سازی خط میانی بعد از جدایی جباری راضی هستید؟
جباری بازیکن بزرگی بود که از استقلال رفت. نمی‌توانم تفاوت‌های این بازیکن را کتمان کنم اما استقلال دارد به راهش ادامه می‌دهد. کی فکرش را می‌کرد استقلال با وجود از دست دادن این همه بازیکن صدرنشین باقی بماند و مدعی قهرمانی در جام حذفی باشد؟ ما فصل سختی را پشت سر گذاشتیم اما روی پا ماندیم چون به کارگروهی اعتقاد داریم.
ممنون تک مهاجم این روزهای استقلال!
(می‌خندد) منم ممنونم. خدانگهدار./ش