*هفته گذشته تنش‌هایی میان زرینچه و پاشازاده به وجود آمد که رسانه‌ها به آن پرداختند. فضایی که ایجاده شده بود برای برخی پیشکسوتان باشگاه استقلال جالب نبود. شما هم جزوکسانی هستید که از این جر و بحث رسانه‌ای گله دارید؟
بله، اصلا کار درستی نیست که ما به‌عنوان استقلالی‌های قدیمی و ریشه‌دار علیه هم در رسانه‌ها حرف بزنیم. ما باید الگوی جوان‌ها باشیم. باید احترام یکدیگر را حداقل در رسانه‌ها داشته باشیم. خیلی تعجب کردم که زرینچه و پاشازاده آن حرف‌ها را علیه هم در رسانه‌ها زدند. کار قشنگی نبود.
آقای بیانی دلیل به وجود آمدن چنین فضایی چیست؟
ببینید همه پیشکسوتان باشگاه دوست دارند روزی مربی این تیم شوند. مربیگری استقلال برای خیلی‌ها آرزو است و من به امثال زرینچه و پاشازاده حق می‌دهم که دوست داشته باشند روی این نیمکت بنشینند اما این آرزو نباید به قیمت توهین و بی احترامی به یکدیگر تمام شود. مگر بزرگان باشگاه استقلال مثل آقایان دانایی‌فر، رایکوف، پورحیدری و حجازی به ما یاد نداده‌اند که به هم احترام بگذاریم؟ چرا باید شرایطی پیش بیاید که قدیمی‌های این باشگاه در رسانه‌ها علیه هم اینگونه حرف بزنند؟ به نظر من اصلا کار درستی نبود و از زرینچه و پاشازاده که دوستان بامعرفت و قدیمی من هستند و خیلی برای‌شان احترام قایلم می‌خواهم دیگر علیه هم در رسانه‌ها حرف نزنند. ما باید با اخلاق و رفتارمان به باشگاه‌مان شخصیت بدهیم. استقلال ساده به دست نیامده است. اینجا خانه همه ما است.
وسوسه مربیگری در استقلال است دیگر. شاید فکر می‌کنند اگر زودتر به کادرفنی اضافه شوند شانس بیشتری برای سرمربیگری خواهند داشت.
من به زرینچه و پاشازاده قول می‌دهم که یک روز بالاخره نوبت آنها هم می‌شود. امیر قلعه‌نویی که تا ابد سرمربی استقلال نیست. ایشان هم یک روز از مربیگری خداحافظی می‌کند و آن وقت فرصت می‌رسد به دیگران. در حال حاضر ما باید با احترام گذاشتن به یکدیگر و صبر و حوصله فضا را برای باشگاه آرام کنیم. ما فصل بسیار سختی را پشت‌سر گذاشتیم. استقلال در لیگ سیزدهم مشقت‌های زیادی داشت و من به‌عنوان یک بازیکن قدیمی هرگز دوست ندارم با این حاشیه‌ها اتفاقات فصل سیزدهم تکرار شود.
درعین‌حال پرسپولیس هم خیلی زود وارد فصل نقل و انتقالات شده و زمان دارد به ضرر استقلال از دست می‌رود. شرایط کنونی تا کی ادامه خواهد داشت؟
استقلال هم باید زودتر تکلیفش روشن شود و من از آقای خادم می‌خواهم مثل پرسپولیس که تصمیم‌های خوبی در آن اتخاذ شده، برای استقلال هم تصمیم‌های خوبی بگیرند. این را قبول دارم که باشگاه باید هر چه زودتر وارد فاز نقل و انتقالات شود. فصل قبل ما به دلیل تاخیری که در شروع تمرینات داشتیم لطمه خوردیم. باید زود کارمان را شروع کنیم و بودجه باشگاه استقلال مشخص شود. با این شرایط ممکن است مثل فصل قبل زمان را از دست بدهیم و از حریفان عقب بمانیم. امیدوارم وزارت ورزش و جوانان کار انتخاب هیات‌مدیره و مدیرعامل باشگاه استقلال را با دقت، موشکافی و حساسیت لازم انجام دهد؛ درست مانند باشگاه پرسپولیس.
صحبت از کاهش بودجه است و شاید پایین آوردن سقف قراردادها.
ببینید با این قواعد نمی‌شود فوتبال را اداره کرد. من بارها گفته‌ام که فوتبال آنقدر درآمدزا هست که خودش خرجش را دربیاورد. فوتبال دریای ثروت است و نیازی به بودجه دولتی ندارد. اگر درآمد‌های فوتبال به‌طور کافی داده شود، مطمئن باشید باشگاه‌های ما رونق می‌گیرند. استقلال و پرسپولیس هم که پربیننده‌ترین تیم‌ها هستند بیشتر. سوال من این است که اصولا چرا باید سقف قرارداد تعریف شود؟ شاید باشگاهی بخواهد بازیکن 5 میلیاردی بخرد، آیا اشکالی دارد؟
الان که بازیکن 2 میلیاردی خریدید انتقادهای زیادی می‌شود؛ آن وقت صحبت از بازیکن 5 میلیاردی می‌کنید؟
من مثال زدم. شما فوتبال اروپا را نگاه کنید. اصلا برای خرید بازیکن سقفی وجود ندارد. فکر می‌کنید چرا؟ چون باشگاه درآمد زیادی دارد. وقتی بازیکن می‌خرد 200 میلیارد تومان مطمئن باشید دو برابرش درمی‌آورد. آنجا اقتصاد پویا است اما در ایران نظام باشگاهداری کاملا غلط است. نحوه اداره باشگاه‌ها ایراد دارد و اصول حرفه باشگاهداری رعایت نمی‌شود و همه به قراردادهایی که در فوتبال بسته می‌شود توجه می‌کنند. شما می‌دانید در رشته بسکتبال چه رقم‌هایی جابجا می‌شود؟ یا در کشتی و والیبال؟
هیچ وقت قراردادهای آنها شفاف‌سازی نشده است.
بله، اشکال کار همینجا است. شما رسانه‌ای‌ها باید این قراردادها را افشا کنید. شما باید فاش کنید که در فلان تیم بسکتبال بازیکن 700 میلیونی هست. حتی بازیکنانی داریم که بیشتر از 700 میلیون هم گرفته‌اند. یا در رشته‌های دیگر. رفته‌اند یک مدال گرفته‌اند هنوز دارند نان آن مدال را می‌خورند. یک مدال گرفتند پشت بندش کلی مجوز کشاورزی و گاوداری از دولت گرفته‌اند.
فوتبالیست‌ها از این امتیازها نداشته‌اند؟
کی داشته که من خبر ندارم؟ هیچ فوتبالیستی از این جوازها نداشته است. سال‌ها است در این فوتبال هستم. با تیم ملی قهرمان آسیا شدم. با استقلال قهرمان آسیا شدم. بازیکن ملی این مملکت بودم اما نه خودم و نه همبازی‌های قدیمم چنین چیزهایی نگرفته‌اند. بروید ببینید در سطح شهر چند مجموعه ورزشی به اسم فلان کشتی‌گیر و فلان وزنه‌بردار است. من اسم کسی را نمی‌آورم. می‌گویم نوش جانشان. زحمت کشیده‌اند و برای این مملکت افتخار کسب کرده‌اند اما اینقدر نگویند فوتبال فلان است. بروید خوب تحقیق کنید آن وقت متوجه می‌شوید که فوتبالیست‌ها چندان هم آدم‌های پولداری نیستند. مگر چند بازیکن 2 میلیاردی داریم که اینقدر جو‌سازی می‌شود؟
شاید به تعداد انگشتان یک دست.
باورکنید یکی دو نفر بیشتر نیستند که 2 میلیارد گرفته‌اند اما این فوتبال است. ورزشی که در دنیا کلی طرفدار دارد. شما خیلی کم می‌بینید در همین سطح شهر تهران کسی بسکتبال یا والیبال بازی کند اما فوتبال همه‌گیر است. فوتبال خیلی مورد توجه است و اصلا با دیگر رشته‌ها قابل مقایسه نیست./ش