• ون دروارت: هامبورگ به والنسیا
هلندى ها مردمان عجیب و غریبى هستند. سرزمین کوچک و از نظر جغرافیایى پست آنها در همسایگى آلمان قرار گرفته است. با این حال بازیکنان نارنجى پوش در سرتاسر دنیا براى استعدادهاى فراوان شان در دنیاى توپ گرد زبانزد هستند. هامبورگ براى ۳ فصل این امکان را یافت تا از این استعدادها برخوردار باشد. از آنجا که رافائل در آن روزها پاس هاى طلایى را به همبازیانش مى فرستاد و گل هاى زیبایى را هم براى هامبورگ به ثمر مى رساند، تیم هاى بزرگ اروپایى سخت در پى به خدمت گرفتنش بودند. رافائل هم دیگر در آلمان احساس غریبى مى کرد.ون در وارت برهمین اساس تصمیم گرفت تا در فصل ۲۰۰۸ - ۲۰۰۷ به هر قیمت ممکن راهى والنسیا شود.با همه این ها ۱۵ میلیون یورو براى هامبورگ بیش از اندازه اندک بود که بخواهد بازیکن با ارزش خود را واگذار کند. دیتمار بایرسدورفر، مدیر ورزشى وقت هامبورگ هم به هیچ عنوان حاضر نبود تا ون دروارت را به تیمى دیگر بفرستد. نمایش رافا والنسیا در تابستان بعدى هم ادامه پیدا کرد. عکس رافائل دوست داشتنى با پیراهن والنسیا در یکى از مجله هاى اسپانیایى چاپ شد. این کاراو توصیف ناشدنى بود ولى حقیقت داشت. او با غرور تمام پیراهن باشگاه اسپانیایى را درمقابل خود گرفته بود، هامبورگى ها از این عکس او هرگز خوششان نیامد و با سوت هاى ممتد بى رحمانه از بازیکن محبوب خود انتقاد کردند. از این پس تنها سیلوى، همسر رافائل که او هم فردى محبوب در میان هواداران بندر شمالى آلمان به شمار مى آمد، خواستار ادامه حضورون دروارت در بندرهامبورگ بود.«رافا» هم این موضوع را پذیرفت و با این بهانه که والنسیا تیم رویایى اش بوده و براى همین هم با پیراهنش عکس یادگارى گرفته، همه سروصداها را خواباند. البته بعدهاهیچ چیز نشان نداد که او از گرفتن عکس با پیراهن والنسیا پشیمان شده باشد. در هر حال رافائل راهى والنسیا نشد و به جاى آن به رئال مادرید رفت. در آنجا تنها در نیمکت بازیکنان حضورى ثابت دارد. بنابراین باید گفت: «رافائل عزیز اول فکر کن، بعد تصمیم بگیر!»
• کاکا: میلان به منچسترسیتى
شیخ سلیمان الفهیم از سال ۲۰۰۸ مالک باشگاه منچسترسیتى است. رئیسى با علاقه فراوان به ستارگان گرانقیمت و از آنجا که تنها بهترین ها در حلقه بازیکنان مورد علاقه شیخ اماراتى قرار دارند، او در اوت ۲۰۰۸ روبینیوى برزیلى را در ازاى ۴۳ میلیون یورو از رئال مادرید به خدمت گرفت و او را به ورزشگاه شهر منچستر برد. قرار بود کاکا ماهى بزرگ بعدى باشد که به تور الفهیم مى افتد. سران فیروزه اى ها براى این بازیکن ۲۶ ساله رقم باورنکردنى ۱۲۰ میلیون یورویى را ارائه کردند و قصد داشتند به او دستمزد سالانه ۱۵ میلیون یورویى را نیز بپردازند.با این حال کاکا نخواست هواداران روسونرى را برنجاند و خیلى زود به سیلویو برلوسکونى این پیغام را فرستاد که نمى خواهد به منچستر برود. آقاى رئیس هم پس از آ ن درباره بازیکن برزیلى اش با تمجید فراوان عنوان کرد: «او در زمین فرمان بزرگى است و همچنین انسانى بزرگ. مردى با ایمان فراوان. کاکا فروشى نیست و رقمى براى او وجود ندارد. هیچ گونه جابه جایى در این باره وجود ندارد.»آقاى نخست وزیر در گفت وگویى تلویزیونى این سخنان را به زبان آورد. بدون تردید دلایلى ورزشى در کار بود که این جابه جایى انجام نگرفت. کاکا دوست نداشت با میانه هاى جدول و دورى از رقابت هاى اروپایى بسازد و با آنها کنار بیاید. شاید هم از دردسرهاى روبینیو در شمال انگلستان چیزهایى به گوشش رسیده بود. هموطن او هیچ گاه در منچستر خوشحال نبود و در پى ترک دوباره این تیم بود. آنچه در این میان به خوبى روشن است، این حقیقت است که پیروزى را تنها زمانى مى توان خرید که از نظر ورزشى و برنامه ریزى همه چیز روبه راه باشد. همانند آنچه در رئال مادرید رخ داد. اکنون کاکا در آنجا توپ مى زند، آن هم در ازاى رقمى کمتر از آنچه که الفهیم زمانى پیشنهاد داده بود.
• دیوید ویا: والنسیا به رئال مادرید
آقاى گل یورو ۲۰۰۸خیلى دوست داشت به مادرید نقل مکان کند اما مانوئل لیورنه نوزدهم ژوئن امسال در نشستى خبرى درباره او گفت: «ما پس از تفکر فراوان تصمیم گرفتیم که به ویا اجازه رفتن را ندهیم. ما به بهترین مهاجم اروپا نیاز داریم.»تنها یک روز پیش از آن فلورنتینو پرز، رئیس باشگاه رئال مادرید پیوستن ویارئال به مادرید را به سپرى شدن زمان وابسته دانسته بود. خود ویا هم گفته بود که تصمیمش را گرفته و آشکارا خواهان پیوستن به رئال مادرید است. البته پیشنهاد ۴۲ میلیون یورویى از نظر والنسیاى به شدت بدهکار (با بدهى تقریبى ۵۰۰ میلیون یورو) بیش از اندازه اندک بود که بخواهد بهترین مهاجمش را راهى برنابئو کند. بارسلونا هم علاقه مند ویا بود ولى پس از معاوضه اتوئو ایبرا به نظر مى آید از خرید «ویا» کوتاه آمده باشد. به این ترتیب ویا در حال حاضر در والنسیا ماندگار است، بخواهد یا نخواهد.
• گنارو گتوسو: میلان به بایرن مونیخ
توپ جمع کن ایتالیایى در مه ۲۰۰۸ بازیکن مورد علاقه بایرن مونیخ براى حضور در قلب خط میانى این تیم بود. اولى هوینس به جنگجوى روسونرى قراردادى ۴ ساله را پیشنهاد داد و مى خواست او را به فرمانده جدید کادرش تبدیل کند، چه این که بایرن اولى کان را هم از دست داد. گتوسو قرار بود در میلان ۶ میلیون یورو خالص را در سال دریافت کند. خود این بازیکن هم از تلاش قهرمان سنتى آلمان براى خرید او بسیار تعریف و تمجید کرد و از حضورش در بوندس لیگا هم صحبت کرد. میلان هم از این جابجایى ۱۰ تا ۱۵ میلیون یورو دریافت مى کرد اما این کارلو آنچلوتى بود که با رفتن قهرمان جام جهانى ۲۰۰۶ به مونیخ موافقت نکرد. کارلتو گفت: «گنارو براى میلان بى اندازه با اهمیت است. او یکى از اعضاى هسته اصلى میلان است و نقشى همانند کاکا دارد. او فروشى نیست و مى ماند.» کمتر از یک سال بعد کاکا با رئال مادرید قرارداد بست و گتوسو؟ او همچنان در میلان توپ مى زند. اگر چه در سال ۱۹۹۸ به همسرش گفته بود: «همیشه گفته ام از بازى براى بایرن خوشم مى آید و این رویاى من بوده و هست.» شانس تحقق رؤیاى این بازیکن ۳۱ ساله با حضور آناتولى تیموشچوک در بایرن به وضوح کاهش یافته است.
• دیدیه دروگبا: چلسى به اینتر
مهاجم چلسى در مه ۲۰۰۸ مى خواست به خوزه مورینیو، مربى سابقش در اینتر بپیوندد؛ اما آبراموویچ مالک باشگاه کوتاه نیامد و قرارداد دروگبا با چلسى را فسخ نکرد. مهاجم ساحل عاجى هم از کوره دررفت و با برخى ژست هاى ناخوشایند و برخى حرف ها به جنگ هواداران و رهبران چلسى رفت. اکنون یک سال پس از آن رخدادها «آقاى خاص» در تلاش است تا مهاجم محبوبش را به قهرمان ایتالیا ببرد. به نوشته «دیلى استار» سران«نراتزورى» حاضرند براى مهاجم درخواستى شان ۲۴ میلیون یورو بپردازند. هر چند بخت نهایى شدن این ترانسفر از نظر سرمربى موفق پرتغالى ناچیز به نظر مى رسد. بنابراین باید این طور گفت که دروگبا همچنان باید صبور باشد.
• میلان یووانوویچ - کلاس یان هانتلار: استاندارد لیژ- رئال مادرید به اشتوتگارت
اشتوتگارت در تعطیلات تابستانى پیش فصل ۲۰۱۰ - ۲۰۰۹ یکى از بازیکنان بزرگ بازار جابه جایى بازیکنان بود. پس از آن که بایرن مونیخ با یوروهاى فراوان ماهى بزرگى را از تور اشتوتگارتى ها درآورد (ماریو گومز)، هورست هلدت، پول کافى براى بردن ماهى بزرگ جایگزین را به تیمش داشت. حرف از عمل ساده تر است. نخست قرار بود میلان یووانوویچ این ماهى بزرگ باشد. او بازیکن تیم ملى صربستان است و مرد سال بلژیک در فصل ۲۰۰۸-.۲۰۰۷ استاندارد لیژ بلژیک ابتدا پیشنهاد آلمانى ها را مهربانانه شنید ولى بعد سرسختانه نگذاشت بازیکنش برود. آنها به مدیر اشتوتگارت در آخرین دقایق گفتند: «ما دیگر دیوانگى نخواهیم کرد.» این گونه بود که ژرمن ها به دنبال گزینه بعدى و جایگزین رفتند. حراج رئال مادرید از راه رسید و یک هلندى به نام کلاس یان هانت لار. بازیکنى که در هلند از او به عنوان استعدادى بزرگ یاد مى شود. نمایش اشتوتگارت هونتلار یک هفته روى پرده بود. مهاجم هلندى در ابتدا هیچ موضعى نمى گرفت و تنها این روزنامه ها بودند که به جاى او به اظهارنظر مشغول بودند. در نهایت هم صداى اشتوتگارتى ها در آمد: «ما حاضر نیستیم بازیچه شویم.» هورست هلدت به مهاجم هلندى جواب رد داد و در نتیجه پیگیرى اشتوتگارتى ها براى مهاجم ستاره بعدى ادامه دارد....
• دیه گو: وردربرمن به بایرن مونیخ
دیه گو ریباس داکونیا، بازیکن با کلاس، تکنیکى و کانون توجه بسیارى از باشگاه هاى بزرگ اروپایى بود. خداحافظى او از برمن پس از پایان فصل ۲۰۰۹- ۲۰۰۸ قطعى بود. اما این که مقصد بازیکن تیم ملى برزیل کجاست را از قرار معلوم تنها خود او مى دانست. هواداران و رسانه ها چاره اى نداشتند که به خبرهاى هر روزه درباره او تن بدهند. یوونتوس تورین، جیاکومو پترولیتو، مدیر برنامه هاى دیه گو و خود بازیکن قرارداد همکارى را امضاء کرده بودند. این حرفى بود که مدیر برنامه هاى دیه گو بعدها نجوا کنان در گوش خبرنگاران و روزنامه ها عنوان کرد.روزنامه ها خبر مى دادند که او به بایرن خواهد رفت. این خبر تیتر بزرگ روزنامه ها بود. پدر دیه گو در مونیخ با سران بایرن در حال خوردن ناهار دیده شد. به هر حال براى همه این پرسش مطرح است که دیه گو چگونه به جاى مونیخ از تورین سردرآورد.
• لیلیان تورام: بارسلونا به پارى سن ژرمن
تاکنون ترانسفرهاى بى سرانجام و شکست خورده فراوانى وجود داشته است. همین طور بازیکنانى که عمر فوتبالشان روبه پایان است. با این حال آنچه که براى یکى از موفق ترین فوتبالیست هاى فرانسوى رخ داد، هیچ کس حتى براى خونى ترین دشمن خودش هم آرزو نمى کند. قهرمان جهان و اروپا مى خواست دوران درخشان فوتبالش را در وطنش و در پارى سن ژرمن به پایان ببرد.قرارداد تورام با بارسلونا به پایان رسیده بود و تنها مانع میان تورام و قرارداد یک ساله پاریسى ها معاینه هاى پزشکى در قلب سیاسى فرانسه بود. و بعد شوک ناگهانى: در آزمایش هاى روتین پزشکى از این بازیکن با ۱۴۲ بازى ملى براى «خروس ها» معلوم شد او دچار نارسایى قلبى است. پایان فوتبال پس از ۱۸ سال موفق. پیش تر برادرش در جریان یک مسابقه بسکتبال به دلیل ابتلا به همین بیمارى درگذشته بود. بیمارى یکى است و رویاى تورام دست نیافتنى: «مى خواستم پائولو مالدینى پاریس باشم اما، متأسفانه این کار شدنى نیست.»
• زین الدین زیدان: رئال مادرید به بایرن مونیخ
زیزو یکى از بهترین بازیکنان فوتبال شمرده مى شود که تاکنون پا به توپ شده اند. زیزو به توپ لگد نمى زد، بلکه آن را نوازش مى کرد. موفقیت هاى او بى نظیر است: قهرمانى جهان و اروپا، قهرمانى در لیگ قهرمانانان اروپا و جام باشگاه هاى جهان، ۲ قهرمانى در سرى A با یوونتوس تورین و قهرمانى در اسپانیا با رئال مادرید. به اینها اضافه کنید، عنوان هاى مرد سال فوتبال جهان و اروپا و فرانسه و همچنین عنوان برترین ورزشکار سال. زیزو در ۱۸ سال عمر فوتبالش همواره به باشگاهش وفادار بود و باشگاه فروشى نکرد. او تنها ۴ باشگاه متفاوت را از سر گذراند: کن، بوردو، یووه و رئال مادرید. البته خیلى ها نمى دانند که زیدان مى خواست پیراهن سرخ بایرن مونیخ را به تن کند. او گفته بود: «بایرن یکى از ۵ باشگاه بزرگ اروپاست. خیلى دوست داشتم زمانى در مونیخ بازى کنم، متاسفانه تنها این اولى هوینس بود که هیچ وقت با من تماس نگرفت.» چه ترانسفرى براى بایرن و اولى؟!آن وقت پیرمرد ژرمن مشکلى با فرانک ریبرى نداشت و قوانین براى تعیین جانشین هوینس هم به گونه اى دیگر نوشته مى شد.
•میلان باروس: لیورپول به شالکه
تمام گلزن کرشن در تابستان ۲۰۰۵ امیدوار بودند، جابجایى بزرگى در این تیم صورت بگیرد. رودى آساوئر تور بزرگش را پهن کرده بود و مى خواست «میلان باروس» را به شالکه ببرد. آقاى گل یورو ۲۰۰۴ به تازگى با لیورپول در لیگ قهرمانان اروپا به قهرمانى رسیده بود.اما، راه او در «مرسى ساید» به آخر رسیده بود. و از آ نجا که بوندس لیگا براى رسیدن به مهاجمى ستاره بى تاب بود، باروس مى توانست همانى باشد که شالکه مى خواست. مسیر به نظر هموار بود و مدیر برنامه هایش هم از انجام گفت وگوهاى خوب صحبت مى کرد.اما در فاصله کوتاهى مانده به امضاى قرارداد اوضاع عوض شد. ۹ میلیون یورو براى شالکه رقمى بیش از اندازه بزرگ بود، تیمى که از دهه ها پیش منتظر قهرمانى بود و هنوز هم هست. رودى در آن زمان گفته بود: «شالکه تنها زمانى مى تواند از این پول ها خرج کند که ۳ بار پیاپى بتواند
در لیگ قهرمانان اروپا بازى کند. هیچ کس به ما چنین تضمیمى نمى دهد.»
گذشت زمان هم نشان داد، حق با این مدیر با تجربه بوده است. شالکه فصل بعد در لیگ قهرمانان اروپا جایى نداشت.