سیامک رحیم‌پور که این روزها حکم سخنگوی نیمکت (فنی) استقلال را پیدا کرده است و دم به دقیقه با قیاس استقلال فصل هشتم با نهم سعی در توجیه نتیجه رقم خورده در شیراز دارد. در حالی که کسب یک امتیاز در خانه حریف نه تنها نتیجه‌ای بد نیست بلکه به زعم بسیاری از کارشناسان خیلی هم خوب است: «واقعیت این است که ما هم از این تساوی راضی نیستیم. استقلال در دو هفته اول یک برد و یک مساوی کسب کرده است اما فصل گذشته در شش هفته اول این تیم نتیجه نگرفت و حتی به داماش گیلان هم باخت.»
رحیم‌پور با اشاره به باخت چهار بر یک استقلال از مقاومت در فصل گذشته تساوی این تیم در هفته دوم لیگ‌برتر نهم را خوب دانست: «این حجم انتقاد از استقلال برایم سوال برانگیز است!» این طرز موضع‌گیری رحیم‌پور نشان از نداشتن توان هضم انتقادات است و می‌طلبد تا کادر‌فنی باشگاه استقلال و مو سپید کرده‌های باشگاه برای کنترل هرچه سریع‌تر این اوضاع با رحیم‌پور وارد بحث شوند و او را متوجه کنند که اینجا استقلال است و با پیکان و دیگر تیم‌ها تفاوت دارد که کمتر کسی به برد و باخت‌هایشان توجه دارد: «زمین حافظیه هم باریک بود و هم سفت. هوای آنجا هم خیلی گرم بود و باعث شد پای بازیکنان ما در کفش‌هایشان تاول بزند.» او البته این حرف‌ها را توجیه تساوی با مقاومت نمی‌داند و اینها را واقعیت فوتبال امروز ایران قلمداد می‌کند: «باید به فکر افزایش کیفیت استانداردهای فوتبالمان باشیم.» به نظر می‌رسد خوی و خصلت ضد قلعه‌نویی واعظ به شکلی خودآگاه یا ناخودآگاه تاثیر مستقیم خود را در بطن کادر‌فنی استقلال گذاشته که یک نفر از این جمع چنین مباحثی را مطرح می‌کند. چرا که قطعا اگر مرفاوی یا واعظ مخالف چنین ادبیاتی بودند بی‌شک به مربی تیم شان از این بابت تذکر می‌دادند.