باید یک شماره ۱۰ واقعی بدانیم. هافبک- مهاجمی که گل می‌سازد و از آن مهم‌تر گل هم می‌زند. بازی فصل گذشته استقلال با سایپا را طرفداران دوآتشه استقلال یادشان نرفته است. بازیکنی در سایپا وجود داشت که در آن بازی همه کار کرد. نکونام را بی‌اثر کرده بود، برای سعید دقیقی گل می‌ساخت و پا به توپ متفاوتی داشت تا در پایان هم نارنجی‌پوشان برنده بازی باشند؛ سه امتیازی که در پایان فصل برای استقلال بسیار گران تمام شد. صحبت از سجاد شهباززاده است که امسال برای استقلال همه کار کرده است؛ بازیکنی که شماره ۱۰ به بازی اش می‌خورد و مانند قبلی‌ها صرف اینکه در تیم قدیمی شده‌اند، شماره ۱۰ به او نرسیده است.
حالا هم شهباززاده به تیم ملی دعوت شده است تا نتیجه یک نیم فصل بازی خوبش را برای استقلال از کی‌روش بگیرد و همراه با تیم ملی به آفریقای‌جنوبی سفر کند. اما می‌توان بازی سجاد را از زوایای مختلف بررسی کرد. او در شروع فصل کاملا پشت مهاجمان بازی می‌کرد اما در ادامه با مصدومیت‌های گاه و بی‌گاه مهاجمان استقلال در نوک پیکان تهاجمی امیر قلعه‌نویی هم قرار گرفت. سجاد نشان داده هر گاه پشت سر مهاجمان بازی می‌کند به خوبی آنها را تغذیه کرده و حتی گاهی با نزدیک شدن به دهانه دروازه بختش را برای گلزنی آزمایش می‌کند. این بازیکن به‌عنوان مهاجم اول هم عملکرد خوبی دارد و به خوبی از فضای پشت مدافعان برای تمام کردن کار استفاده می‌کند.
نکته مهم دیگری که در بازی سجاد به چشم می‌خورد، علاوه‌بر توانایی‌های این بازیکن روی زمین و تکنیک مناسبش در مصاف‌های یک در مقابل یک، تسلط این بازیکن در بازی هوایی است. سجاد با اینکه قد بلندی به‌عنوان مشخصه یک بازیکن سرزن ندارد اما تا اینجای کار نشان داده، جاگیری برای سرزنی، قدرت پرش مناسب و زمان‌بندی هوشمندانه‌ای برای ضربه زدن با سر دارد. در پایان اینکه موفقیتی برای بازیکن جوان که برای ادامه فوتبالش بازی در یکی از دو تیم بزرگ پایتخت را انتخاب کرده است، نمی‌تواند بزرگ‌تر از این باشد که در اولین دربی عمرش موفق به گلزنی شود؛ هر چند تک گل او برای استقلال کارساز نباشد. با این حال سجاد شهباززاده می‌تواند با ادامه روند رو به رشدش در اردوی تیم ملی در آفریقای‌جنوبی خودش را به‌عنوان مهره‌ای تاثیرگذار و قابل اتکا به کارلوس کی‌روش ثابت کند و در پایان فصل هم برای تیمش این بار گل سه امتیازی دربی را به ثمر برساند.
استقلالی‌ها در طول تاریخ ۶۵ ساله خود مهاجمان بسیار زیاد و البته فوق‌العاده‌ای داشته‌اند. تاریخ فوتبال ایران در واقع همواره تحت تاثیر مهاجمان تیم فوتبال استقلال بوده است.مهاجمانی مثل آرش برهانی، فرهاد مجیدی، غلامرضا عنایتی و علی سامره در دهه ۸۰، صمد مرفاوی، عباس سرخاب، ادموند اختر و علی اکبریان در دهه ۷۰، عبدالعلی چنگیز، پرویز مظلومی، بیژن طاهری و مرتضی یکه در دهه ۶۰، غلامحسین مظلومی، محمدرضا عادلخانی، حسن روشن و مسعود مژدهی در دهه ۵۰ و... در این سال‌ها برای استقلال توپ زده و قدرت‌نمایی کرده‌اند. در دهه ۸۰، دو بار زوج خط حمله استقلال عنوان بهترین زوج خط حمله فوتبال ایران را به دست آورده است.
یک‌بار آرش برهانی و سیاوش اکبرپور در سال ۸۷ که ۳۳ گل روی هم زدند و بار دیگر غلامرضا عنایتی و سیاوش اکبرپور در سال ۸۴ که با ۳۳ گل‌زده تمام لیگ را تحت تاثیر آمادگی خود قرار دادند.به نظر می‌رسد در این فصل هم یک پای گلزنی استقلال جور شده است و اگر مهاجمان دیگر استقلال مانند محمد قاضی و آرش برهانی هم در اوج بودند می‌توانستند در پایان فصل رکورد قابل توجهی را رقم بزنند.
سجاد شهباززاده که در هفت بازی اخیر به جز بازی برابر تراکتورسازی برای تیم استقلال گل زده است در حال حاضر با زدن ۹ گل در ۱۷ بازی لیگ آماری بهتر از همه گلزنان استقلال از سال ۸۷ تا امروز دارد، در این سال آرش برهانی با زدن ۲۱ گل در ۳۴ بازی آمار خوبی ثبت کرد، اما از آن به بعد دیگر هیچ کدام از گلزنان استقلال در این مقطع نتوانسته بودند بیش از ۵۰ درصد گل در یک بازی به ثمر برسانند.با این حساب می‌توان خرید سجاد شهباززاده توسط باشگاه استقلال در فصل جدید را یکی از بهترین خریدهای این باشگاه در دهه گذشته دانست وقتی که ورود مهاجمان ناکامی چون احمد جمشیدیان، فرزاد حاتمی و امین موسوی در چند فصل گذشته مرور می‌شود.
این مهاجم اردبیلی در زمینه پاس گل هم آمار موفقی داشته است. او موفق شده در بازی‌های لیگ ۳ پاس گل بدهد و در چند گل دیگر هم نقش موثری داشته باشد. ضمن اینکه سجاد در بازی‌های جام حذفی به غیر از کارت قرمزی که پرونده‌اش را کمی تیره می‌کند آمار خوبی دارد. او در دو بازی برای استقلال یک گل زد و دو پاس گل داد تا غیبتش در بازی مقابل ذوب‌آهن به چشم بیاید و پرونده استقلال در جام حذفی با شکست در ضربات پنالتی مقابل این تیم بسته شود.