تا اینجای کار صمد مرفاوی و استقلال از امیر قلعه نویی و سپاهان پیش هستند، چه در امتیاز، چه در بازیهای برده و حتی در مقایسه با سال قبل.
به همین دلیل است که مرفاوی هفته قبل در یک برنامه تلویزیونی وقتی از او پرسیدند که از نتایج تیمش راضی است به صراحت گفت: نسبت به سال قبل امتیازات بیشتری داریم و بالای جدول هستیم. حالا صمد خود را در جنگهای پیدا و نهان مقابل قلعه نویی برنده می داند و دقایق آخر را لحظه ای کلیدی این فتح زود هنگام قلمداد می کند، حتی در حاشیه هایی که کمتر به چشم می آید.
یکی از نقاط برنده مرفاوی همان یک دقیقه بازی دادن رینالدو است که می توان آنرا نبرد صمد و امیر تلقی کرد ، بازیکنی که با نظر مستقیم قلعه نویی به استقلال آمد و حالا صمد اعتقادی به او ندارد و تنها برای زیر سؤال بردن انتخاب امیر، او را یک دقیقه به بازی می فرستد و کار را تمام می کند.
آنها برای اینکه حتی اجازه بازی مجدد به رینالدو در صورت خروج احتمالی از استقلال و رفتن به یک تیم دیگر را به حد صفر برسانند، با سیاست یک دقیقه بازی غیر ضروری ترتیب میدهند.
این ابتکار عمل مرفاوی در مورد بازیکنی که حرف و حدیثهای بسیاری در مورد او وجود دارد، جای تأمل دارد. البته وقتی از آنها در مورد رینالدو سؤال می شود همه آنها متفق القول می گویند که شرایط برای بازی کردن او مهیا نبود و منتظر یک فرصت هستند.
همان کاری که قلعه نویی به خاطر ترس مفرطش فصل قبل نکرد و رینالدو را 6 بازی روی نیمکت نشاند و بعد از آن هم هیچ. مصدومیت و این همه خبر حاشیه ای، اما به نظر می رسد صمد مرفاوی دنبال چنین رویه و توجیهی نیست چرا که رینالدو تنها بازیکنی است که قرارداد یک سال و نیمه با استقلال داشت و آنها نمی توانستند مثل پیروز قربانی ،پولادی یا منیعی جواب رد به او بدهند و او را نخواهند ، اما همین مسأله باعث شده است که بازیکن پرویی استقلال در حقیقت قربانی اختلافات مرفاوی و امیر بشود که تا اینجای کار استقلالی ها خود را برنده این بازی می دانند و حتی برای اینکه بازی روانی مقابل قلعه نویی را برنده شوند، یک بار هم اعلام کرده اند که آنها بازیکن سالم تحویل قلعه نویی داده اند و او مسؤول مستقیم مصدومیت رینالدو بوده و به این صورت آنها خواستند تا همه تقصیر ها را گردن مربی سپاهان بیندازند.
در حالی که در همان دوره هم مرفاوی دستیار اول قلعه نویی بود و او هم اختیاراتی داشت که می توانست از مصدومیت او جلوگیری کند، اما حالا که جنگ این دو مربی شروع شده بهترین موقع است تا انتخابهای قلعه نویی هم زیر سؤال برود و به نوعی وسیله انتقام هم بازیکن خودشان است.
با این روال بعید به نظر میرسد که او بتواند در استقلال بازی کند و صمد هم لجوجانه در ایده خود پافشاری میکند. از طرفی هم او را با دیکارمو بازیکن سفارشی قطبی مقایسه می کنند. اما با این تفاوت که دیکارمو چندین بازی در میدان بود و اعتراض مستقیم تماشاگران باعث شد تا دی کارمو بعد از نمایشهای ضعیفش ترجیح بدهد تا از ایران برود و قطبی هم زیر سؤال برود، اما رینالدو هنوز مجال بازی پیدا نکرده است، چرا که عده ای اعتقاد دارند اگر او به میدان برود شاید جای یک نفر تنگ شود و نمایش خوبی از خود نشان دهد و همین مسأله باعث شود که هم مرفاوی مورد انتقاد واقع شود که چرا تا امروز او را بازی نمی داد و هم اینکه انتخاب قلعه نویی به نوعی تأیید شود.
پس بهترین راه برای مقابله با سپاهان و قلعه نویی این است که رینالدو همان بازیکن یک دقیقه ای باشد. قربانی خوب برای تصفیه حسابهای دو مربی که هر دو مدعی قهرمانی هستند.