<ul> <li> <div align="justify"><font size="2"> کارشناس داوری کشورمان به ادبیات به کار برده شده در الفاظ مدیران فوتبالی به شدت انتقاد دارد تا آنجا که این اتفاق را غیر حرفه‌ای می‌داند. او البته عنایت را هم در این زمینه متهم می‌کند. هوشنگ نصیرزاده درباره اظهارات مدیران فوتبالی در انتقاد به داوری می‌گوید: حملات مدیران و مربیان فوتبال به رییس کمیته داوران به دلیل اشتباهات یک داور، حرفه‌ای نیست و در هیچ جای دنیا این امر دیده نمی‌شود. نصیرزاده توضیح می‌دهد: باید به این موضوع اشاره کرد که داوران بر اساس توانمندی‌های فنی خود سوت می‌زنند نه بر مبنای توانایی تشکیلاتی‌شان، به همین دلیل داوری که از گرفتن پنالتی عاجز است یا بازیکنی را اخراج نکرده باید خودش برابر ناکارآمدی‌اش پاسخگو باشد. نه تشکیلات رسمی کمیته داوران. این موضوعی است که متاسفانه اهالی فوتبال نه تنها به آن توجهی نداشته بلکه کاملاً بی‌مورد به رییس کمیته داوران حمله می‌کنند. هوشنگ نصیرزاده تأکید می‌کند: داوران در صورت اشتباه و عدم توانایی‌شان در تشخیص خطا یا دادن کارت‌های زرد غیرمنطقی به بازیکنان باید به ناظر مسابقه و سپس به تشکیلات داوری جوابگو باشند. این قاعده در کشور ما که همه سعی می‌کنند به تشکیلات داوری حمله کنند اشتباه است این امر مانند این است که در صورت اشتباه یک مربی به کمیته آموزش فدراسیون حمله بشود. نصیرزاده به مشکل داوران در امر مصاحبه اشاره می‌کند: نه تنها داوران ما بلکه مسؤولان داوری نیز مهارت مصاحبه کردن ندارند. مسعود عنایت رییس کمیته داوران هرگاه خواسته پاسخ منتقدان را بدهد به دلیل آنکه ادبیات قوی ندارد به آنها اهانت کرده و تنش را وارد سیستم فوتبال می‌کند. عنایت در رابطه با شفیع‌زاده، مایلی‌کهن، واعظ آشتیانی، خداداد عزیزی و بسیاری از منتقدان از ادبیات بد استفاده کرده است. فدراسیونی‌ها می‌گویند عنایت مدرس فیفا است و زبان انگلیسی را هم خوب می‌داند در حالی که من معتقدم او اطلاع کمی از قوانین داوری دارد و با وجود آن که مدرس فیفا است در تدریس داوران داخلی کم می‌آورد. رییس کمیته داوران به جای زبان انگلیسی باید زبان فارسی خود را تقویت کند تا پس از هر مصاحبه علیه منتقدان تنش را به خیابان سئول نکشاند. <br> </font></div> </li></ul>