امیررضا خادم
علاوه بر سمت اولیه‌اش که معاونت حقوقی و پارلمانی وزارت ورزش و جوانان
است، به عنوان نماینده تام‌الاختیار وزیر ورزش در جریان خصوصی‌سازی استقلال
و پرسپولیس هم معرفی شد تا این دو باشگاه را تا پایان سال به بخش خصوصی
واگذار کند. کار او و سایر همکارانش در کمیته‌های تخصصی بالاخره به انجام
رسید و قیمت دوباشگاه تعیین شدند. با این حال قیمت تعیین‌شده آنقدر کم نیست
که مشتریان زیادی برای «سرخابی‌ها» در پی داشته باشد.
آقای
خادم به عنوان اولین سوال از اینجا شروع کنیم که این ٢٩٠میلیاردتومان با
چه متر و معیاری برای قیمت‌گذاری باشگاه‌های پرسپولیس و استقلال صورت گرفته
است؟
این مبلغ قیمتی است که برای برند، ساختمان و ورزشگاه این دوباشگاه تعیین شده است.
یعنی برند همان ١٣٠میلیارد در نظر گرفته شده و بقیه سهم ساختمان و زمین است؟
این
تفکیک کاملا مشخص نیست و مجموع همه این موارد در نظر گرفته شده است؛ ضمن
اینکه جایگاه حقوقی من هم به‌گونه‌ای نیست که زیاد وارد این سه‌فاز بشوم.
ولی حتما اشراف دارید که ٢٩٠میلیاردتومان برای هرکدام از این باشگاه‌ها مبلغ زیادی است؟
ببینید؛
این عدد کاملا کارشناسی‌شده و سازمان خصوصی‌سازی آن را تعیین کرده است. ما
دخل و تصرفی نداشته‌ایم. اگر من قرار باشد درباره این عدد کارشناسی نظر
دهم، چندان منطقی نیست.
باشد،
ولی اجازه دهید اینطور به ماجرا نگاه کنیم. شما از همان اول درگیر
خصوصی‌سازی این دوباشگاه شدید و برای کارتان حکم هم گرفتید. حالا کار به
جایی رسیده که ممکن است تلاش شما ابتر بماند، یعنی عددی تعیین شده که شاید
پیدا‌کردن خریدار برایش دشوار باشد.
خب، بگذارید بگویم تا
اینجا کارمان را پیش برده‌ایم و حالا منتظر بقیه موارد هستیم. در مورد قیمت
همان‌طور که گفتم نظری ندارم ولی تا همین‌جا هم می‌دانم که چند‌تماس برای
خرید داشته‌ایم و حتی مراجعاتی هم شده است. مورد بعدی که باید به آن اشاره
کنم این است که این مرحله نهایی نیست؛ ما طبق قانون سه‌مرحله اعلام و بعد
هم مزایده را برگزار می‌کنیم و بعد از آن هم راه دیگری وجود دارد.
اینکه مثلا قیمت را پایین بیاورید؟
بالاخره اگر همه این راه‌ها طی شد و به نتیجه نرسید جا برای مذاکره باز است.
آقای
خادم، واقعیت این است که با اعلام رقم ٢٩٠میلیاردتومان اینطور به نظر
می‌رسد که دولت چندان میلی به فروش این دوباشگاه ندارد. شاید حتی کش‌دادن
این مساله تا سال آینده هم چندان برای نهادهای مختلف بد نباشد.
بحث
کش‌دادن این پروسه را که مطرح می‌کنید باید به همه ارگان‌ها نگاه کرد.
حتما می‌دانید که از صدر تا ذیل این پروسه دست وزارت ورزش نیست؛ کمیته
واگذاری، سازمان خصوصی سازی، سه‌‌وزیر مختلف، نمایندگان مجلس، نمایندگان
بورس، فرابورس و چندین و چندنهاد دیگر درگیر پروژه واگذاری این دوباشگاه
هستند و حتی قوه‌قضاییه هم بر این روند نظارت دارد و نمی‌شود یک یا دونهاد
را مقصر طولانی‌شدن این روند قلمداد کرد.
با این اوصاف باید گفت وزارت ورزش کارش را انجام داده و حتی عجله هم داشته است.
همین‌طور است. پروسه واگذاری حالا به وزارت اقتصاد و سازمان خصوصی‌سازی رسیده و آنها هستند که باید تصمیم بگیرند.
اگر بخواهید فارغ از شخصیت حقوقی‌تان صحبت کنید موافق این واگذاری با قیمت ٢٩٠میلیاردتومان هستید؟
اگر
بخواهم نظر شخصی خودم را بگویم جوابم منفی است. واقعیت این است که اگر
قیمت این دو باشگاه یک‌سوم قیمت اعلام شده هم باشد باز به نظر نمی‌رسد
سوددهی اقتصادی داشته باشد. اینجا بحث کپی‌رایت رعایت نمی‌شود، بحث
صدا‌و‌سیما هم که پابرجاست و پول تبلیغات دور زمین هم که به این دو باشگاه
نمی‌رسد. در کنار این موارد باید هزینه سالانه این دو باشگاه را هم در نظر
گرفت و در مجموع باید سازوکاری فراهم شود که ١٠٠میلیارد در سال سوددهی
داشته باشند. من فکر نمی‌کنم که این کار چندان ساده‌ای باشد و نگرانی‌هایی
در پی دارد.
خب این نگرانی‌ها را انتقال هم داده‌اید؟
به
هر حال وظیفه ما اجرایی بوده است. البته طرح مطلب کرده‌ایم و به این موارد
اشاره هم شده است. به هر حال سطح عمومی جامعه، از ما انتظاری داشته که
وظیفه داشته‌ایم آن را اجرا کنیم و مجری قانون باشیم.
با
این حال اجرا ضمانت هم می‌خواهد. ورزش ما و به ویژه فوتبال تجربه‌ای در
این سطح از خصوصی‌سازی نداشته و اگر هم مواردی بوده موفقیتی در پی نداشته
است.
خب،همه این موارد برمی‌گردد به همان سازوکار حرفه‌ای
در ورزش. بالاخره باید شرایط مسیری را طی کند تا کل ورزش حرفه‌ای‌مان در
چرخه خصوصی‌سازی جا بیفتد و نمی‌شود از قانون گریخت.
آقای خادم کمی صریح‌تر بپرسم؛ آیا «همراه اول» همان مشتری‌ای است که شما ابتدای گفت‌وگو اشاره کردید تمایل به خرید دارد؟
من برای اولین‌بار است که این موضوع را می‌شنوم.
ولی بر کسی پوشیده نیست که این اپراتور تلفن همراه مدت‌هاست در عرصه فوتبال فعالیت می‌کند و بدش نمی‌آید صاحب این دو باشگاه شود.
تنها
چیزی که می‌توانم بگویم این است که امیدوارم نهاد یا ارگان اقتصادی
شناسنامه‌داری پاپیش بگذارد. حالا نهادهای عمومی غیردولتی یا وابسته به
دولت که بتوان ماندگاری آنها در ورزش را تضمین کرد.
مثل همین «اپراتور» که وابسته به دولت هم هست؟
شما الان ببینید تیم‌هایی مثل سپاهان، ذوب‌آهن و پیکان چه وضعیتی دارند. مالکان آنها مشخص هستند و کسی هم به آنها کاری ندارد... .
بگذریم. چرا قیمت پرسپولیس که از ابتدا هم مشخص بود بیشتر است، هم‌قیمت با استقلال تعیین شد؟
اول
بگویم که تفاوت قیمت وجود دارد و پرسپولیس بنابه دلایلی گران‌تر است ولی
از آنجا که نمی‌خواستیم انگ حمایت از یک باشگاه و عدم‌طرفداری از باشگاه
دیگری را بخوریم، در نهایت این تصمیم گرفته شد که قیمت دو باشگاه یکسان
تعیین شود؛ ضمن اینکه اختلاف قیمت در سطح زمین و ورزشگاه است، نه چیز
دیگری.
با این حال اگر کسی
بخواهد استقلال را مثلا با صدمیلیون قیمت بیشتر بخرد که در حقش اجحاف شده
است. برای سروسامان‌دادن این اختلاف قیمت، راه مذاکره را باز گذاشته‌اید؟
شرایط
باید به گونه برد- برد باشد؛ یعنی هم باشگاه و هوادارانش باید منتفع شوند و
هم مالک و خریدار. به هر حال برای همه این موارد فکر و برنامه‌ریزی شده
است.
سوال آخر، اگر قرار بود شخص
شما پرسپولیس یا استقلال را بخرد، این باشگاه را می‌خریدید یا با
یک‌میلیون‌یورو بیشتر می‌رفتید و باشگاه آژاکس هلند را می‌خریدید؟
راستش نمی‌دانم... بالاخره شرایط فرق می‌کند و باید سازوکارهای مختلفی را کنار هم چید.
ولی من نظر شخصی خودتان را می‌خواهم؛ استقلال و پرسپولیس یا آژاکس؟
خب اینجا ترجیح می‌دهم جواب «گرد» بدهم و کلی صحبت کنم... .