تاریخ استقلال لبریز از زوج های افسانه ای در کناره هاست ، زوج هایی که از گوشه ها به دروازه حریفان یورش می برند . این بازیکنان کمتر در جناح چپ استقلال شکل می گرفتند و اعمِ این زوج سازی ها در سمت راست بوده است . از زوج زرینچه و نامجو مطلق گرفته که چندین سال مهار نشدنی بودند تا چند سال پیش که حیدری و حمودی مکمل خوبی برای یکدیگر بودند . امیر قلعه نوعی که علاقه خاصی به بازی در کانال های کناری دارد هر ساله در تیم های تحت هدایتش سعی در طراحی این زوج سازی کرده است و امسال نیز همین کار را در استقلال پیاده کرد. با شروع لیگ و در نیم فصل اول جناح چپ استقلال با توجه به مصدومیت هایی که گریبانگیر این تیم شد چندان کارساز نبود و جناح راست علی رغم آنکه عملکرد مناسبی داشت اما هنوز به ماکسیمم تأثیر گذاری خود نرسیده بود .
بعد از تعطیلات و فرصت به دست آمده برای تجدید قوا و رسیدن مصدومانی همچون بیگ زاده به شرایط آرمانی ، استقلال در نیم فصل دوم شاهد زوج سازی مناسبی در جناحین خواهد بود . اگر سال ها این ابزار صرفا در جناح راست استقلال وجود داشت ، امروزه جناح چپ آبی ها نیز از این نعمت بهره می برد و این می تواند فرصت مناسبی برای استفاده بهینه امیر از این تاکتیک باشد .
تاکتیکی که با وجود عنایتی در رأس می تواند فرصت ارسال ها را ایجاد کند و از طرفی با وجود برهانی و شهباز زاده می تواند از تو زدن های این دو بهره گیرد . کمتر تیمی از استقلال به خاطر داریم که به این شکل در هر دو جناح با ابزار کافی مواجه بوده باشد ، فخرالدینی و حیدری در راست و بیگ زاده و یعقوب کریمی در چپ می تواند کناره های هر تیمی را اذیت کند. این بالانس مناسب می تواند راز برتری استقلال در ادامه لیگ باشد اگر نقش ها به خوبی تفکیک شود و برای یک سوم هجومی این چهار بازیکن تدابیر ویژه اتخاذ شود . از سمتی دیگر کرار می تواند با پاس های طولی و عرضی و حرکات پا به توپش زمینه ساز ایجاد توازن در میانه شود .اوضاع انگار خوب است...