استقلال سال گذشته از عدم گلزنى رنج مى برد و گلزنهایش جملگى ضعیف بودند، آنها امسال هم، چنین به نظر مى رسند و حداقل طى ۲ بازى گذشته نشان داده اند که در گل زدن مثل مهاجمان سال گذشته هستند و لابد قرار است امسال هم روى مغز و اعصاب هوادارانشان رژه بروند! البته از نوع یارگیرى امیر قلعه نویى مى توانستى حدس بزنى که چنین مشکلى براى این تیم آزاردهنده خواهد شد چون عقبه و کارنامه سیاوش اکبرپور و عباسفرد و آرش برهانى مؤید همین نکته بود و همین مسأله طى ۲ بازى ابتدایى لیگ به چشم آمد تا جایى که طى ۱۸۰ دقیقه ابتدایى لیگ مهاجمان استقلال هیچ گلى نزدند و گلهاى زده شده توسط هافبک هاى این تیم به ثمر رسید! باید دید امیر قلعه نویى با چنین مشکلى چه مى کند و آیا با تمرینات خاص مى تواند به مهاجمانى که مدام پشت مدافعان اصطلاحاً «ماکس» مى شوند، حرکت در نقطه کور و ردیابى و ایجاد فضا را یاد بدهد یا اینکه آنها همچنان جایى به توپ مى رسند که مجبور به جنگ تن به تن مى شوند و البته توان پیروزى در این جنگ تن به تن را هم ندارند... <br> دوم: اگر سوژه دوم امروز را هم به استقلال اختصاص بدهیم آن سوژه اینست: استقلال گلادیاتورى مى جنگد! بى طرح و نقشه و البته برنامه تاکتیکى مدرنى اما تا دلتان بخواهد مى جنگد و این مسأله قابل تأیید است! شکست در سردار جنگل از پگاه خیلى هم عجیب و غریب نیست و تصور مى کنیم خیلى تیم هاى دیگر هم در سردار جنگل در باتلاق فرو بروند و نتیجه نگیرند! به تاریخچه کوتاه سردار جنگل که نگاه کنید مى بینید که پرسپولیس، سپاهان، استقلال و خیلى از بزرگان دیگر نتوانسته اند از دست جنگجویان سردار جنگل فرار کنند و در همین مدت کوتاه همه این بزرگان آنجا به زانو درآمده اند. بازى سال گذشته سپاهان- پگاه در این ورزشگاه را به یاد دارید؟ سپاهان نایب قهرمان آسیا بود اما پگاه مثل شیر با این تیم در آن ورزشگاه بازى مى کرد! پرسپولیس هم پارسال با وجود آنکه قهرمان شایسته لیگ بود اما شکست خورد و خود استقلال هم در این ورزشگاه قبلاً شکست خورده بود! البته در این دیدار انصافاً استقلال لایق شکست نبود و به اندازه پگاه لایق پیروزى هم بود چون همان طور که گفتیم استقلال با روش گلادیاتورى فوتبال بازى مى کند که این مهم ۹ سال پیش و نه در تیم هاى دیگر به این شدت دیده نمى شد! سوت آغاز بازى که به صدا در مى آید استقلالى ها کارى نه به سردار جنگل دارند و نه به قلعه هاى دیگر! در واقع با سرعت مى کوشند تا حریف را به ۱۸ قدم هل بدهند اما این فشار به دلیل عدم هماهنگى و طرح هاى تاکتیکى سریع در دیوار دفاعى حریف گیر مى کند و سخت تر از دیگر تیم ها به خط دروازه حریف مى رسد! استقلال با تجمع نیروهایش در مرکز زمین چنان این منطقه را شلوغ مى کند که براى عبور از وسط زمین مجبور به دریبل مردان خودى هم هست! در چنین شرایطى است که مى گویند سیستم ۲-۵-۳ کارایى گذشته را ندارد. البته آبى ها با یک حرکت صحیح سیستم تیم را ۳-۴-۳ کرده بودند اما در زمین خیس سردار جنگل امکان چنین حرکتى از روى زمین و حمله با ۳ مهاجم کمتر وجود داشت ضمن آنکه با وجود علیزاده اوت انداز شاید بهتر بود امیر قلعه نویى از یک مهاجم سرزن دیگر در ترکیب تیمش به جاى آرش برهانى استفاده مى کرد چون در آن زمین همان طور که دیدیم آرش راه به جایى نمى توانست ببرد! <br> سوم: استقلال بهتر از قبل مى شود. فراموش نکنید که آنها به لحاظ بدنى عالى هستند و به دلیل تغییراتى که در بدنه خود داشته اند نیازمند زمان هم هستند! استقلال حداقل به ۴ هفته زمان نیاز دارد تا ترکیب واقعى و اصلى خودش را پیدا کند ضمن آنکه شاید اگر حسین کاظمى و طالب لو بودند استقلال بازنده این دیدار نبود! البته همانطور که نوشتیم آبى ها عیب هاى عمده اى هم دارند که امیر قلعه نویى باید بکوشد تا آنها را از بین ببرد اما اینها دلیل بر آن نیست که استقلال امسال هم مثل سال گذشته شود چون ابزار امسال استقلال قدرتمندتر و براّ تر ازسال گذشته است. صبر مى کنیم تا طرح هاى تاکتیکى ژنرال را ببینیم... <br>