۱- «شکست ها» اصولاً تلخ و ناراحت کننده هستند اما بعضى شکست ها را باید با صفات سنگین ترى توصیف کرد. باختن در خانه، وقتى در نیمه اول ازحریف ۲گل جلو هستى و در پایان با شکست راهى رختکن مى شوى، تنها یک کلمه را براى توصیف مى طلبد و آن «شرم آور» است. ما باید از خودمان و هوادارانمان خجالت بکشیم که چنین باخت بدى را متحمل شدیم.
۲- من شخصاً «محمد محمدى» را مقصر گل هاى خورده نمى دانم. او مهارهاى بسیار خوبى داشت و چند بار گل هایى را که باید مى خورد نخورد. من شخصاً احساس مى کنم «ساختار دفاعى» ما بشدت مشکل داشت و اگر ما بازى را واگذار کردیم فقط به خاطر ساختار دفاعى غلط بود. باید بیش از این روى کارهاى دفاعى وقت بگذاریم.
۳- لحظات شکست، تلخ ترین لحظات فوتبال هستند. این لحظات اما در خانه بسیار تلخ ترند. من بعد از باخت مقابل استقلال اهواز واقعاً حال نداشتم.در این لحظات هستند که تو روى نیمکت نمى توانى کارى انجام بدهى. بازى دارد براى خودش پیش مى رود و تو فقط باید نگاه کنى و نظاره گر باشى. دخالت تو سودى ندارد. نمى توانى چیزى را عوض کنى. سرنوشت دارد نتیجه دیگرى را رقم مى زند. فکر مى کنم این بازى یکى از همان بازى ها بود.