باخت استقلال در رشت مشابه باخت فصل گذشته این تیم در انزلى بود که درست در هفته دوم رخ داد. آن روز هم تیم حجازى مستحق شکست نبود اما یک گل بد در دقایق پایانى خورد و بازى را واگذار کرد. پس از آن استقلال چنان وارد بحران شد که دیگر نتوانست کمر راست کند وحتى یکى از فنى ترین مربیان این مملکت(فیروز کریمى) در همین استقلال دست هایش را به نشانه تسلیم بالا برد.
•••
۱- شاید مقایسه تیم حجازى و تیم قلعه نویى کمى زود باشد اما تجربه نشان داده که قلعه نویى به هر زورى که شده اجازه نمى دهد تیمش وارد بحران شود. اشتباهات حجازى فصل گذشته یکى، دو تا نبود. او به فرض روى بازیکنى چون سان جان چنان مانور مى کرد که هر کس نمى دانست فکر مى کرد طرف ماکلله است اما با گذشت زمان به همه ثابت شد که سان جان اصلاً فوتبالیست نیست.
•••
۲- قلعه نویى نسبت به حجازى تیم یکدست ترى را در اختیار دارد. او تقریباً در هر خط ۲ بازیکن خوب دارد و در روزهایى که کاظمى و جبارى در کنار یکدیگر بازى مى کنند خط هافبک استقلال مشکل خاصى را احساس نمى کند. وضعیت خط دفاعى هم هر چند که هنوز چندان ایده آل نیست اما به مراتب بهتر از فصل گذشته است و قلعه نویى مى تواند امیدوار باشد که اشتباهات مردان این خط کم و کمتر شود.
•••
۳- حجازى ترکیب اصلى تیمش را زیاد تغییر مى داد اما قلعه نویى این کار را نمى کند. او اجازه به حاشیه رفتن را به هیچ بازیکنى نمى دهد در حالى که فصل گذشته برخى ها علناً در زمین بى تفاوت بودند و کارى هم از دست حجازى ساخته نبود. به طور مثال در بازى رفت استقلال و پیکان مجتبى جبارى وقتى تعویض شد چنان سرش را به نشانه افسوس و اشتباه مربى تکان مى داد که ... حجازى اگر قاطعیت داشت(که نداشت) همان موقع با جبارى برخورد مى کرد اما او عنان کار را به طور کامل از دست داده بود به طورى که خودش هم مجبور شد ۲ ، ۳ هفته از روى سکو بازى ها را تماشا کند!
•••
۴- قلعه نویى جو استقلال را خوب مى شناسد و بازیکنان حتى از ترس هم که شده در زمین حسابى مى دوند. البته تفاوت اصلى حجازى و قلعه نویى در این نکته است که امیر برخلاف حجازى حمایت کامل هیأت مدیره را پشت سر دارد و مدیرعامل هم نمى تواند او را برکنار کند! در مورد حجازى اما درست از هفته چهارم فصل گذشته جلسات ویژه اى براى بر کنارى او در محل باشگاه تشکیل شد. جلساتى که در نهایت باعث شد تا اسطوره باشگاه ۱۳ هفته سرمربى باشد و پس از آن فقط سرش را با یک پست کاملاً تشریفاتى گرم کردند تا هیچ نگوید. حالا بگذریم که فیروز کریمى هم بد موقعى سر از استقلال درآورد و نتوانست افکار خود را در این تیم پیاده کند. شاید اگر فیروز ابتداى فصل مى آمد اصلاً کار به بازگشت قلعه نویى کشیده نمى شد. البته شاید.