منصوریان
که به هر حال با نفت یک سال قرارداد دارد در جلسه چهارشنبه با مدیران نفت
شرط های عجیب و غریبی نگذاشت اما به نظر نمی رسد با توجه به شرایط خاص
فعلی کشور، شروط او برای تسویه حساب با بازیکنان و پرداخت 20درصد از
قرارداد اعضای فصل جدید و استخدام 5 بازیکن بزرگ برای رقابت در سطح آسیا
برای نفت دست یافتنی باشد، بنابراین اگر گمانه های ناظرین درست باشد
منصوریان گزینه اول استقلال برای سرمربیگری است.
کاپیتان سابق آبی ها در پایان یک فصل فوق العاده با نفت خودش را آماده حمله
به جایگاهی کرده است که سال ها آرزویش را داشته و البته در حال حاضر هم
مطلوب ترین گزینه برای آن به شمار می آید. برای منصوریان زمین و زمان هم
عالی است و بعد از دو فصل بعد با مربیگری قلعه‌نویی او با توقعات حداقلی
پای به تیم سابقش خواهد گذاشت. البته او برای بازگشت به استقلال مشکلاتی هم
دارد. از جمله اینکه هنوز شرایط سخت افزاری و نرم افزاری استقلال مشخص
نیست و تیم از نظر مدیریتی شرایط مناسبی ندارد.
نکته دیگر درباره منصوریان رابطه نزدیک او با برخی رجال سیاسی است که سابق
بر این در استقلال پست و مقام های عالیه داشته اند. ظاهرا منصوریان در
جلسات خود این افراد را برای حضور در جمع اعضای هیات مدیره و حتی مدیرعاملی
پیشنهاد داده است، اما با توجه به اینکه وزارت ورزش از حضور افراد سیاسی
در هیات مدیره دو تیم در سال انتخابات مجلس احتراز دارد، حضور این افراد تا
حد زیادی منتفی به نظر می رسد. منصوریان که در برنامه نود اعلام کرده بود
استقلال نیاز دارد از بالا دچار تغییراتی شود، مربی ای نیست که نسبت به
انتخاب اعضای هیات مدیره و افرادی که قرار است یک سال با آنها کار کند، بی
تفاوت باشد. به هر حال او ریشه عمیقی در استقلال دارد اما ممکن است این بار
توجه بیش از حد به اطراف مانعی بزرگ بر سر راه او باشد. او که فاصله زیادی
تا سرمربیگری استقلال ندارد.