آبی های پایتخت که با روحیه به
مراتب بهتری میزبانی از تیم بدون امتیاز اصفهانی را بر عهده داشتند با
استراتژی نباختن به حریف دلهره آور خود پای به میدان گذاشته بودند. کادر
فنی استقلال پس از شکست همشهری سرخ پوش به دیگر تیم اصفهانی، ترجیح داده
بود که در وهله اول بیشترین امتیاز ممکن را به یکی از رقبای مستقیم در لیگ
ندهد و سپس در صورت فراهم شدن شرایط به سه امتیاز دست یابد. استراتژی درستی
که البته با بروز اشتباهات فردی محقق نشد تا بازیکنان ذوب آهن با هوشیاری و
حوصله از تعلل تاکتیکی آبی ها نهایت بهره را ببرند.
اشتباه مظلومی با وجود اتخاذ استراتژی قابل دفاع، فراموش کردن دو بازی
گذشته تیمش بود. جایی که استقلال قدرت خودش را در فاز هجومی به حریفان
دیکته می کرد اما سرمربی آبی پوشان در برابر ذوب اهن در یک سوم دفاعی به
دنبال چاره و امتیازگیری بود. با وجودی که این طرز تفکر می توانست حداقل
امتیاز را به میزبان ببخشد اما اشتباهات مرگبار مدافعین استقلال باعث شد تا
این حربه عملاً بر علیه خودشان به کار گرفته شود.
علاوه بر این، نیمکت
نشینی بی دلیل کریمی، که نمایش قابل تحسینی در دیدارهای گذشته استقلال
داشت، سرعت خط میانی آبی ها را پایین آورده بود. این خود عاملی برای شکست
آبی ها در انتقال توپ از دفاع به میانه میدان و سپس در حمله بود. چیزی که
باعث شد آنها هیچ وقت در برابر ذوب آهن باهوش نتوانند ضدحمله سریع ترتیب
دهند و نظم خط هافبک اصفهانی ها نیز اجازه نداد تا استقلال موقعیت های
زیادی روی دروازه حریف به وجود آورد، مگر با بازی مستقیم که هیچ سودی برایش
نداشت.