1) حجت‌الاسلام والمسلمین علیپور – که ظاهرا مجبوریم تا اطلاع ثانوی و تا روشنگری فدراسیون فوتبال پیرامون سمت ایشان، وی را به عنوان دبیر منشور اخلاقی(!) بشناسیم – در تازه‌ترین ادعای خود، مخالفان منشور اخلاقی را از سه قسم خارج ندانسته است؛ سکولار، تکنوکرات و یا توده‌ای! بله، حیرت‌انگیز است، اما علیپور در گفت‌وگویی جدی و رسمی، اعلام کرده است که از نظر او، هر کس با منشور مخالفت دارد، جزو یکی از این سه دسته است!
2) دقیقا به آن چیزی که هیچ اثری از آثارش در ادبیات امثال آقای علیپور وجود ندارد، «ظرفیت تحمل صدای مخالف» اطلاق می‌شود. اینکه فقط «من» حقم و هر چیزی غیر از آنچه «من» می‌پندارم و «من» می‌گویم و «من» می‌خواهم، همه یکسره باطل است، گفتمانی را تشکیل می‌دهد که سال‌هاست در جوامع مترقی رو به غروب نهاده و ردپایی از آن وجود ندارد. آنچه امروز در تعاملات اجتماعی حرف اول را می‌زند، توافق و گرایش به سمت همزیستی مسالمت‌آمیز است. آدم‌ها یاد گرفته‌اند به پاس آنکه در عوض یک زبان، دو گوش دارند، دو برابر آنچه می‌گویند بشنوند و به دیگران مجال ابراز عقیده و اظهارنظر بدهند. امروز به ندرت می‌توان در جهان، مکتبی را یافت که در آن آزادی عقیده محترم نباشد و کسی به خاطر تفکراتش مورد هجمه قرار بگیرد. با این اوصاف، بسیار جای شگفتی و البته تاسف است که مسوول منشور اخلاقی سازمان لیگ، در مواجهه با منتقدان پرشمار منشور، چنین سیاستی را در پیش گرفته و به آنها القاب آنچنانی می‌چسباند.
3) شاید علیپور تازه یک کتاب سیاسی خوانده یا پای یک برنامه سیاسی تلویزیون نشسته که پس از برخورد با برخی کلمات شتیل و خوش‌آب و رنگ، به سرعت و در اولین مصاحبه‌اش مبادرت به خرج کردن این واژه‌ها کرده است! با این حال باید به عرض استاد برسانیم که مخالفت با منشوری که سراپا کذب است و هزار ایراد ریز و درشت دارد، هیچ ربطی به سازمان توده نمی‌تواند داشته باشد! ای کاش علیپور کمی بیشتر توضیح می‌‌داد که سکولاریسم – به معنای جدایی دین از سیاست – چه ارتباطی به فوتبال دارد که وی، مخالفان منشور را متصف به این صفت می‌کند؟ آیا کسانی که عالمانه به سازمان لیگ توصیه می‌کنند لیگش را بچرخاند و کاری به ریش و سبیل خلق خدا نداشته باشد، سزاوار تحمل چنین انگی هستند؟ از همه جالب‌تر اما «تکنوکرات» خواندن مخالفان منشور توسط علیپور است. نمی‌دانیم کجای این کلمه به فحش شباهت دارد که این مسوول محترم آن را نثار منتقدان منشورش کرده، اما حدس می‌زنیم با توجه به معنا و مفهوم تکنوکراسی که دلالت بر «فن‌سالاری» دارد، علیپور نگران این شده که طرفداران این عقیده از وی بپرسند «تو در فوتبال چه می‌کنی»؟! هر چه هست اما، آنچه واضح به نظر می‌رسد این است که سخنان اخیر علیپور چندان مبنای عقلانی ندارد و هیچگاه نمی‌توان کسانی را که از منشور من درآوردی دوستان ایراد می‌گیرند، لائیک، فن‌سالار یا از همه مسخره‌تر «توده‌ای» قلمداد کرد!
4)دنیا چهار نعل جلو می‌رود و ما انگار توی این فوتبال، تا خرخره در عقبگردی تاریخی فرو رفته‌ایم و گام به گام پسرفت می‌کنیم. جنگ اول امروز جهان، بر سر گامی پیش رفتن است و ما اینجا، هر روز یک سری دعوای مضحک تاریخ مصرف گذشته را از سر می‌گیریم. یک روز گیس و گیس‌کشی «من جنوب شهری‌ترم یا تو» دوباره زنده می‌شود و روزی دیگر، دوران بهتان زدن به مخالف و تهمت روانه کردن به سمت منتقد احیا می‌شود. راستی در منشور اخلاقی کذایی بندی، ماده‌ای، تبصره‌ای چیزی برای مقابله با آدم‌های متحجر و واپس‌گرا وجود ندارد.