سپاهان در بیم و امید

نتایج هفته‌های اخیر سپاهان در لیگ بی‌شک مطلوب پرافتخارترین تیم حاضر در دسته برتر فوتبال کشور نبوده است، اما با نگاهی به روند حرکتی سپاهان در سال‌های اخیر، منحنی معناداری را می‌بینیم که به شکل جالبی روند فراز و فرود تیم را در مقاطع مختلف فصل‌های گذشته و فصل کنونی تا این مقطع تا حدود زیادی شبیه سازی می‌کند.

شروعی خوب، سپس چند نتیجه پرفرازو نشیب و بعضاً نا امیدکننده و به تدریج ورود تیم به فضایی شبه بحرانی که معمولاً با تغییراتی در سطوح مختلف به تدریج از این فضا خارج شده و به ثباتی نسبی می‌رسد و معمولاً اوج‌گیری در هفته‌های پایانی لیگ که گاه همچون فصل قبل به فتح جام وکسب قهرمانی نیز منجر می‌شود.

سیر صعودی که خود نشان از وجود سازمان و تشکیلاتی منسجم و قدرتمند و یا لااقل نتایج این‌چنینی فاکتورهایی دارد که در گذشته این باشگاه پی‌ریزی شده است. فاکتورهایی که طلایی پوشان فوتبال ایران را به خوبی قادر ساخته تا از پس بحران‌های گاه و بیگاهی که معمولاً گریبان گیر تیم‌های حاضر در سطوح مختلف فوتبال کشورمان می‌شود برآیند و اجازه عمق یافتن به آن بحران‌ها را در تیم ندهند. همان عامل برتری که مایه تمایز آشکار باشگاه قدرتمند اصفهانی نسبت به دیگر رقبای داخلی‌اش است.

اما به خطر افتادن این عامل برتری هوادار هوشیار سپاهان را این روزها دل‌مشغول خود کرده است و آن عامل برتری چیزی نیست جز ثبات مدیریت در باشگاه. فاکتوری بسیار مهم که برخورداری از آن خود برگرفته از نگاهی صحیح و برنامه‌ریزی مشخص و البته اصولی از جانب گردانندگان اصلی این مجموعه یعنی هیئت مدیره باشگاه سپاهان و حتی بالاتر از آن مدیریت شرکت فولاد مبارکه است. متأسفانه و برخلاف رویه معمول باشگاه پرآوازه اصفهانی، مدیریت باشگاه در سال‌های اخیر بارها دست خوش تغییرات مختلفی شده که این مسئله بی‌شک فرصت برنامه‌ریزی‌های بلند مدت و مدون و یا عملی کردن برنامه‌های موجود را از کادر مدیریتی مجموعه سپاهان سلب می‌کند. حضور پنج مدیرعامل مختلف در باشگاه و پس از دوران طلایی محمدرضا ساکت آن ثبات معروف و مایه تمایز سپاهان با رقبا را به‌طور جدی به چالش کشیده است.

سپاهان به عنوان پرافتخارترین تیم لیگ برتر و نیز صاحب عنوان در رقابت‌های آسیایی و داشتن سابقه حضور در رقابت‌های جام باشگاه‌های جهان، بی‌تردید موفقیت‌های خود را بیش از هر عامل دیگری مرهون برخوردار بودن از ساختار و تشکیلاتی منسجم و کارآمد است که این خود نتیجه ثبات مدیریت و امنیت کاری و فکری مدیرانی است که در سال‌های نه‌چندان دور، باشگاه پر هوادار اصفهانی را در مسیری درست قرار داده‌اند.

امید امروز طرفداران پرشور سپاهان نیز به این است که هیئت‌مدیره باشگاه با وقوف کامل به این مورد، انتخاب مدیرعامل فعلی را با نگاهی ژرف‌تر و هدفمندتر از چند سال گذشته صورت داده باشند. اگر چنین باشد می‌توانیم مجدداً شاهد بازیابی ثبات از دست رفته‌ای باشیم که بیشترین تأثیر را در موفقیت‌های سپاهان از ابتدای دهه 80 شمسی تاکنون داشته است و در غیر این صورت و در کمال تأسف می‌بایست نظاره‌گر صرف همان آش شله‌قلمکاری در باشگاه اصفهانی باشیم که سال‌ها است طعم آن به مذاق بسیاری از تیم‌های کشور از جمله سرخابی‌های پایتخت آشناست.

تعویض‌های مکرر مدیران عامل، خریدهای بی‌حساب و کتاب و گاه فله‌ای، برجای گذاشتن بدهی‌های نجومی، داغ بودن بازار اتهام پراکنی های رنگارنگ مدیران قدیم و جدید علیه یکدیگر و دیگر ناهنجاری‌هایی که در بسیاری از باشگاه‌های کشورمان به کرات دیده و شنیده‌ایم. شرایطی که به هیچ‌وجه شایسته این باشگاه پرافتخار نیست و البته و خوشبختانه هنوز هم شاهد پدید آمدنش در سپاهان نبوده‌ایم. امید است با توجه به شناختی که از کلیت مجموعه شرکت فولاد مبارکه و نگاه حرفه‌ای مدیران این مجموعه به امر ورزش و به ویژه فوتبال و تأثیر آن بر جامعه جوان کشورمان و در این مورد خاص جوانان به‌شدت فوتبال دوست اصفهانی داریم، هرگز بحران بی‌ثباتی و تأثیرات مخرب آن در آینده گریبان گیر فوتبال اصفهان و تیم محبوبش سپاهان نشود.