حالا چی؟ آیا باز هم می‌توان اتفاقی که دیروز عصر روی سکوهای ورزشگاه آزادی تهران افتاد را یک برنامه از پیش تعیین شده با مختصات کامل دانست؟ صمد مرفاوی در آخرین لحظه و حتی چند متر آنطرف‌تر از آخرین لحظه، توانست شکست را با تساوی عوض کند. هیچکس این بار اشک‌های او را ندید، اما شعارهای روی سکوها، کاملا به گوش می‌رسیدند. حتی در دقایقی از مسابقه، مدیران شبکه سه ترجیح دادند صدای ورزشگاه را قطع نکنند تا شعار؛ «آشتیانی حیا کن، استقلال را رها کن»، به راحتی شنیده شود.
واعظ آشتیانی در آن لحظات به چه چیز فکر می‌کرد؟ می‌توان یقین داشت او و دوستانش کماکان بر ایده، خط‌دهی از مکانی مشخص، اصرار دارند و اتفاقات عصر دوشنبه را ادامه همان روند قبلی می‌دانند. ولی آیا واقعا اینگونه است؟
2) «استقلال» از زمان آمدن واعظ آشتیانی دارای تشکیلاتی منسجم‌تر به لحاظ سیستم باشگاهداری شده است. فرض کنیم، فقط فرض کنیم این یک نظریه درست باشد و مدیرعامل استقلال با شیوه مدیریتی خود توانسته تمام ارکان زیرمجموعه خود را به شکلی اصولی ساماندهی کند. ولی آیا مخاطبان استقلال توانسته‌اند به درک واقعی، از تغییرات انجام شده برسند؟
پاسخ را روی سکوهای عصر یکشنبه جست‌وجو کنید. آنجا که تماشاچیان یکصدا خواستار کناره‌گیری واعظ شدند و حتی از محمود احمدی‌نژاد خواستند تا زمینه برکناری او را فراهم کند. سیستم ارتباطی استقلال با جهان خارج یک سیستم بسته و متکی بر اصل «بولتن‌محوری» است که تلاش زیادی کرد تا با کانالیزه کردن اخبار مربوط به خود، ابتکار عمل فضای رسانه‌ای را در اختیار گیرد. در چندین مورد، شکایاتی به مراجع قضایی ارسال شد که باشگاه استقلال شاکی بود و نویسندگان منتقد، متشاکی. اما تحمیل این فضای سرد رسانه‌ای اگر نتیجه می‌داد حداقل مخاطبان استقلال را به این باور می‌رساند که چنانچه تیم‌شان نتیجه نمی‌گیرد، لااقل به سیستمی مدرن درون باشگاه رسیده‌اند که می‌تواند موفقیت آینده را تضمین کند. به نظر شما، آنها به چنین نتیجه‌ای رسیدند؟ اگر می‌رسیدند که اکنون آشتیانی مجبور نبود شدیدترین حملات جمعی را تحمل کند.
3) نه می‌توان گفت استقلال خوب نتیجه می‌گیرد و نه می‌توان تاکید داشت حداقل خوب بازی می‌کند تا عاملی برای چشم‌پوشی از نتایج باشد. به لحاظ بعد مدیریت نیز، اخبار حاشیه‌ای فراوانی به بیرون درز می‌کنند که سرشار از درگیری و اخراج و تنبیه هستند. پس واعظ آشتیانی چگونه انتظار دارد، مخاطبان پرشور استقلال به درک کاملی از اتفاقات مثبت درون باشگاه رسیده باشند؟ پاسخ به این سوال تنها راه مدیر آبی‌ها برای گریز از شرایط فعلی است. مگر آنکه دیگر دیر شده باشد.