آن روز که آندرانیک تیموریان در تیم جوانان استقلال
بازی می‌کرد، اگر مدیران وقت قراردادی بلند مدت را با این بازیکن منعقد
می‌کردند استقلال از جهات بسیاری نفع می‌برد اما فقدان آینده‌نگری باعث شد
باشگاه استقلال متحمل ضررهایی از جنبه‌های فنی و اقتصادی شود. رویکرد غلط
بی‌توجهی به بازیکنان جوان البته در سال‌های اخیر نیز به وفور در باشگاه
دیده شده است. برای مثال اگر باشگاه استقلال با یعقوب کریمی قراردادی بلند
مدت منعقد می‌کرد و بی‌جهت رضایتنامه دایمی این بازیکن برای بازی در نفت
صادر نمی‌شد، بعدها ناچار نبود برای در اختیار گرفتن بازیکنی که خودش ساخته
بود علاوه بر دستمزد 900 میلیونی مبلغی را هم تحت عنوان رضایتنامه به
باشگاه سپاهان بدهد. صدور رضایتنامه قطعی بازیکنانی همچون صادق بارانی و
علیرضا رمضانی جزو همین دسته اشتباه‌های بزرگ است.
در
عین حال نگاهی به زمان قرارداد بازیکنان فصل جاری نشان می‌دهد که همچنان
این نقص در باشگاه استقلال وجود دارد و توجهی به قراردادهای بلند مدت با
بازیکنان جوان و خوش آتیه نمی‌شود. حتی بدعت‌های غلطی همچون عقد قراردادهای
بلند مدت با بازیکنان مسن نیز گذاشته شده است. همین حالا خسرو حیدری و
مهدی رحمتی با استقلال قرارداد 3 ساله دارند و در عین حال بازیکنی همچون
امید نورافکن قراردادش به پایان رسیده و باشگاه استقلال باید دوباره با این
بازیکن به توافق برسد. بهنام برزای نیز به رغم شایستگی‌های فنی با استقلال
قرارداد یکساله دارد و چهار ماه دیگر قراردادش تمام می‌شود.
محسن
کریمی دیگر بازیکن جوان و آینده‌داری است که قرارداد بلند مدتی ندارد. او
به رغم درخشش در این فصل تنها یک سال دیگر با استقلال قرارداد دارد و مشخص
نیست بعد از پایان قراردادش چه سرنوشتی داشته باشد. فصل پیش مدیرعامل
باشگاه استقلال به واسطه مشاوره‌هاي غلط برخی مسوولان قراردادهایی 3 ساله
با مهدی رحمتی و خسرو حیدری منعقد کرد که همان زمان با انتقاد‌هایی هم
مواجه شد. پرسشی که از مدیر عامل سابق باشگاه استقلال می‌پرسیدند و او از
پاسخگویی طفره می‌رفت این بود که دلیل فنی عقد چنین قراردادی با بازیکنانی
که به مرز 35 سال رسیده‌اند چیست؟! در عین حال همان فصل باشگاه استقلال در
مقابل بازیکنان خوش آتیه بی‌توجه بود و قراردادهایی منعقد می‌کرد که در آن
هیچ آینده نگری دیده نمی‌شد.
ادامه این شیوه
اما به سود باشگاه استقلال نیست و مدیران کنونی باید سیاست‌های کلی را
درقبال جوان‌ها تغییر دهند. چنانچه مربیان نیز به بازیکنان جوان اعتقادی
ندارند مدیریت باشگاه باید زرنگی کند و با این قبیل بازیکنان قراردادهای
بلند مدت ببندد. حتی اگر مربیان اعتقادی به جوان‌ها ندارند می‌توان آنها را
قرضی به تیم‌های دیگر داد و بعد از رسیدن به فرم مطلوب دوباره آنها را
بازگرداند نه اینکه به سادگی با صدور رضایتنامه قطعی آنها موافقت کرد. در
حال حاضر مدیریت باشگاه استقلال به عهده فردی است که خود را صاحب تجربه و
فکر می‌داند.
افتخاری اگر به واقع خود را
مدیری متفاوت می‌داند باید در وادی عقد قراردادها با بازیکنان جوان هنر خود
را نشان دهد و به سادگی اسباب حسرت باشگاه را در آینده فراهم نکند.