حسن روشن در واکنش به انتخاب شفر موضع منفی گرفت و گفته افتخاری حتی نام
شفر را نمی تواند بنویسد. با فرض درست بودن ادعای روشن باید از او پرسید
این مساله چه ربطی به موفقیت شفر در ایران دارد. آیا قرار است در پایان فصل
رتبه بندی تیم ها بر مبنای دیکته نویسی مدیران باشگاه ها صورت گیرد!؟
روشن پیش از این هم نشان داده بود که منفی خوان شماره یک باشگاه است و
به هر تصمیمی که گرفته شود خرده می گیرد. این که استقلال تحت مدیریت
افتخاری روزهای خوبی را تجربه نکرد بر کسی پوشیده نیست، اما این که هر
تصمیمی گرفته می شود با اظهارنظر منفی روشن روبرو می شود برازنده پیشکسوت
استقلال نیست. او مشخصا دل خوشی از افتخاری و هیات مدیره ندارد با این
مخالفت ها بیشتر از این که به فکر منفعت و مصلحت باشگاه استقلال باشد در
اندیشه تسویه حساب شخصی به سر می برد.
به این ترتیب بعید نبود که اگر مورینیو و گواردیولا هم سر از نیمکت
استقلال در می آوردند روشن نسبت به حضور آنها باز هم انتقاد می کرد!
پیش از این کلیه تصمیم های گرفته شده در تیم مدیریتی افتخاری بلااستثنا
مورد مخالفت روشن قرار گرفته بود. سرمربی آلمانی مسلما از فوتبال ایران
شناخت ندارد و سازگاری او با شرایط جدیدش در ایران ممکن است چند هفته ای
طول بکشد و استقلال فورا از بحران خارج نشود. در چنین شرایطی تنها حمایت از
شفر می تواند تضمین کننده موفقیت پیرمرد 67 ساله روی نیمکت آبی ها شود اما
این گونه که مشخص است، تاختن به شفر در صورت نتیجه نگرفتن در همان هفته
های ابتدایی توسط پیشکسوتانی مانند روشن صورت خواهد گرفت که این مساله جز
ملتهب کردن بیشتر فضای باشگاه استقلال نتیجه ای در بر نخواهد داشت.