استقلال شفر تیم‌تر، تاکتیکی‌تر و بابرنامه‌تر است

1- شناخت اسکلت تیم

این درست که شفر هم اسکلت تیمش را کمی تغییر می‌دهد اما این تغییرات مثل زمان منصوریان کلی نیست و در هر بازی تنها یکی، دو تغییر دارد. شفر گلر، خط دفاعی و خط هافبکش را شناخته و با اینکه مهاجم گلزن ششدانگ ندارد، تیمش ۳ گل به سپاهان می‌زند.

2- شرح وظایف مشخص است

شفر شرح وظایف بازیکنان را مشخص کرد و حالا برخلاف دوران منصوریان کسی در زمین نمایش نمی‌دهد و برای خودش بازی نمی‌کند به طور مثال امید ابراهیمی حالا بیشتر در کارهای دفاعی شرکت می‌کند و وظیفه‌ای که شفر به او محول کرده را انجام می‌دهد یا امید نورافکن و حتی فرشید اسماعیلی.

3- شفر نمایش نمی‌دهد

شفر شال گردن آبی می‌اندازد اما کناز زمین «نمایش» نمی‌دهد. او بازی را می‌بیند و از تجربه‌اش استفاده می‌کند. شفر حتی با شعار سکوها بازیکن عوض نمی‌کند و البته نحوه استفاده از بازیکنان را هم بلد است. فراموش نکنید که مرد آلمانی تازه اواسط مهرماه به استقلال آمده و هنوز برای شناخت بازیکنان و تیمش کمی زمان می‌خواهد.

4- ساختار دفاعی درست شد

از وقتی شفر آمده، ساختار دفاعی استقلال درست شده و این تیم فقط یک گل از پرسپولیس خورده که آن هم از روی نقطه پنالتی بوده. حالا هر تیمی به استقلال گل نمی‌زند و اگر می‌زند هم خیلی سخت این کار را انجام می‌دهد. حتی آبی‌ها از نظر آماری در فاز هجومی هم نسبت به زمان منصوریان کمی بهتر شده‌اند.

5- استقلال استراتژی دارد

حالا استقلال برخلاف 7 هفته اول استراتژی دارد و در هر بازی با برنامه وارد زمین می‌شود و تیم حریف را هم می‌شناسد. البته پارسال هم در نیم‌فصل دوم تیم منصوریان انصافاً خوب بازی می‌کرد ولی امسال منصوریان نه تیم خوب و بالانسی بست و نه خوب از موجودی‌اش بازی گرفت. او بی‌دلیل وارد یکسری از جریانات حاشیه‌ای می‌شد که کمکی به استقلال نمی‌کرد. منصوریان البته خیلی استقلال را دوست داشت ولی زیاد اشتباه می‌کرد و از این اشتباهات درس هم نمی‌گرفت. او حتی نتوانست یک تصمیم درست برای ماجرای رحمتی بگیرد.

6- تیم‌تر و تاکتیکی‌تر

استقلالِ شفر نسبت به استقلالِ منصوریان تیم‌تر، تاکتیکی‌تر و بالانس‌تر است. شفر با هیچ بازیکنی رودربایستی ندارد و آنچه را که فکر می‌کند درست و به صلاح تیم است، انجام می‌دهد. صدالبته کار او در نیم‌فصل دوم باتوجه به 7 بازی خارج از تهران بسیار سخت است ولی فراموش نکنیم که شفر چه تیم بی‌روحیه‌ای را تحویل گرفت. تیمی که در 7 هفته 4 باخت و 2 مساوی داشت و به جز تراکتورسازی به هیچ حریفی در تهران و شهرستان نه نگفت!